|
|
hugh hopper en yumi hara
cawkwell humi - dune |
|
|
Hugh Hopper is bekend geworden als bassist van de legendarische Britse
jazzrockband Soft Machine, maar hij heeft daarna nog een hele loopbaan
afgelegd met verschillende bands en een aantal verrassend goede soloplaten.
Het laatste project dat hij voor zijn vroegtijdige dood afrondde was dit
album met de Japans-Britse toetseniste en zangeres Yumi Hara Cawkwell. Een
verrassende combinatie, waarbij Hopper zijn bas met electronica bewerkte,
waardoor het instrument tot het laatst van zijn leven door Hopper tot in de
uithoeken van zijn mogelijkheden geëxploreerd werd. Het duo noemde zich
Humi, en de cd die ze maakten heet Dune. De muziek klinkt soms
als een riviertje waarin geluiden rustig meanderend langsdobberen, terwijl
je op andere momenten een weerbarstig stuk storm hoort. Spannend en
avontuurlijk is het zeker, al zal de gemiddelde jazzrockluisteraar moeten
wennen aan de soms stugge en stroeve composities. Maar dat vind ik, eerlijk
gezegd, juist het aantrekkelijke aan deze muziek, die door de luisteraar
echt veroverd moet worden. Dune is een pracht van een afsluiter van een
fascinerend muzikantenleven. Vier fragmenten, drie willekeurig uit de drie titels met Dune erin, en een stukje Scattered Forest. Sommige composities, als Long Dune, duren ruim tien minuten, dus als je ook van de spanningsboog wil genieten moet je gewoon de cd aanschaffen voor ruim een uur unieke muziek.
Klik op het driehoekje om het fragment te beluisteren.
|
