Contemporary Sunset nummer 106 is een blauw zeeschapje geworden dat niet alleen een horizonschilderij is, maar ook een ode aan de pre-abstracte periode van Mondriaan, met name zijn schilderij De Rode Wolk uit 1907.
Holly’s stempelgrafiek nummer 6609 is een spel van suggestie en bedrog, waarbij ik voor de achtentwintigste achtereenvolgende keer de stempels heb gebruikt die ik heb gesneden uit een rubberen dop die ik op straat gevonden had.
Holly’s stempelgrafiek nummer 6610 – ook hier speel ik weer met licht en schaduw om je als kijker op het verkeerde been te zetten. Al mijn grafieken gaan indirect over fake news want je moet altijd erg goed kijken om zeker te weten dat je ziet wat je ziet.
Holly’s stempelgrafiek nummer 6611 lijkt op het eerste gezicht misschien niet zo interessant, maar als je in gaat zoomen zie je hoe geraffineerd hij feitelijk in elkaar zit en hoe prachtig de verschillende kleuren uit mijn verzameling zwarte stempelkussens hier uitpakken.
Een Pact met Satan is het vijfde deel van de geschiedenis van de broers Salomon en Mozes Rubinstein, die zich tussen 1927 en 1948 staande proberen te houden in de waanzinnige wereld rond de Tweede Wereldoorlog. In dit deel bevinden we ons een deel van de tijd in het Poolse vernietigingskamp Sobibor, waar Mozes in 1943 samen met andere gevangenen een opstand probeert te organiseren, die meer kans maakt met de komst van nieuwe gevangenen, Russische soldaten. Maar we zijn ook in Hollywood in 1936, waar filmregisseur Salomon, tot afgrijzen van zijn broer, een pact met Satan heeft gesloten – hij past zijn films aan de eisen van de Duitsers aan om het Duitse afzetgebied niet kwijt te raken. Als Mozes bij de grote baas, Warner, aanklopt, stuurt die hem met een geheime camera naar Duitsland om daar te filmen wat er precies aan de hand is, een onderneming die niet zonder gevaar is.
De Gebroeders Rubinstein 5 Een Pact met Satan
Holly’s stempelgrafiek nummer 6606 – de rubberen dop die ik een tijd geleden op straat vond heb ik doormidden gesneden, en uit die twee helften heb ik twee verschillende, maar sterk op elkaar lijkende stempels gesneden, die ik in dit geval allebei heb gebruikt.
Holly’s stempelgrafiek nummer 6607 – hoewel je heel goed moet kijken ben ik ook deze grafiek weer begonnen met een van de twee dopstempels. Dat het weer uitdraait op een spel van optische illusies zal de trouwe kijker niet verbazen.
Holly’s stempelgrafiek nummer 6608 – hier wordt de dopstempel een kraag voor een man van een paar eeuwen geleden. Afstand nemen is aan te bevelen. De merkwaardige kleuren komen ook hier weer uit verschillende zwarte stempelkussens.
Eiland zonder koning is een bijzonder verhaal, dat realistisch begint, al heeft de dertigjarige hoofdpersoon, Max Pérac, wel heel realistische nachtmerries en hallucinaties van vissen, een walvis en reusachtige door de lucht zwemmende schildpadden. Max heeft een paar oude trouwe vrienden, maar wordt vreselijk boos als die een gratis verre reis voor hem geregeld hebben, want hij wil het liefst stilletjes in zijn boekwinkel zitten tekenen en reisboeken lezen. Alles loopt uit de hand als zijn boekwinkel afbrandt en hij zijn dood in scene zet en toch op reis gaat. Hij gaat naar een afgelegen eiland waar hij als een verloren zoon verwelkomd wordt. Vanaf daar weet je als lezer niet meer wat werkelijkheid is en wat er in het brein van Max gebeurt. Het mooie is dat alle puzzelstukjes uiteindelijk in elkaar vallen en het verhaal helemaal rond komt. Een fenomenaal goede strip!
Holly’s stempelgrafiek nummer 6603 is een spel van suggestie en bedrog, waarbij ik opnieuw de stempels heb gebruikt die ik sneed uit de rubberen dop die ik op straat vond en waar ik nu al een aantal dagen mee aan het werk ben.
Holly’s stempelgrafiek nummer 6604 heb ik ook weer gemaakt met een heel rijtje zwarte stempelkussens binnen handbereik – die vormen mijn bijzondere palet voor deze grafieken, want elk zwart stempelkussen levert weer een andere tint zwart, grijs of merkwaardige kleur op.
Holly’s stempelgrafiek nummer 6605 is een spel van licht en schaduw en van optische illusies, en ook hier heb ik weer de “dopstempel” als basis gebruikt. Ik blijf het fascinerend vinden dat één stempel zo veel verschillende grafieken kan opleveren.
Dat komt mooi uit – aflevering 8 gaat over een eenmalige en zeer bijzondere omhelzing. De achtste aflevering in deze reeks autobiografische en filosofische essays van Ruud Moors. Elke week vind je hier op zondag een nieuwe aflevering.
Giacomo Pedicini is een Italiaanse bassist en componist waar ik al eerder enthousiast over was, en zijn nieuwe album gaat nog een stap verder dan dat vorige, waarin hij ook al behoorlijk extreem de grenzen van zijn instrument opzocht. Voor de avontuurlijke luisteraar is dit puur genieten.
Giacomo Pedicini – Down in the Valley
Holly’s stempelgrafiek nummer 6600 – de rubberen dop die ik op straat vond en de paar stempels die ik daar uit gesneden heb laten me nog niet los, dus dit is opnieuw een variatie. Zie het als een jazzcompositie waar eindeloos op geïmproviseerd kan worden.
Holly’s stempelgrafiek nummer 6601 is opnieuw een spel van optische illusies, gebouwd op dezelfde stempels, al kan het hier wat meer moeite kosten om hem terug te vinden.
Holly’s stempelgrafiek nummer 6602 – voor deze heb ik allebei de stempels die ik uit de rubberen dop heb gesneden gebruikt. Kortom, ik heb er nog steeds niet genoeg van.
Holly’s stempelgrafiek nummer 6599 is ook weer gebaseerd op dezelfde stempel die ik uit een rubberen dop heb gesneden die ik op straat vond en waar ik de afgelopen dagen mee aan de slag ben gegaan, en ook dit is weer een mooi voorbeeld geworden van kantelkunst en optische illusies die de perspectieven op scherp zetten.
En soms zitten mijn dagen echt veel te vol.
Holly’s stempelgrafiek nummer 6596 is opnieuw, zoals alle grafieken van de afgelopen dagen, gemaakt met als basis een stempel die ik gesneden heb uit een rubberen dop die ik op straat vond. Mijn verzameling zwarts stempelkussens deed de rest.
Holly’s stempelgrafiek nummer 6597 is ook weer een variatie op hetzelfde thema, met dezelfde stempel als basis. En toch weer totaal anders.
Holly’s stempelgrafiek nummer 6598 gaat verder op hetzelfde spoor, dus ik begon weer met de stempel die ik sneed uit de rubberen dop die ik op straat vond en ga daar op doorwerken.
Elke dag trek ik me even een paar uur terug op mijn kleine zolderatelier, waar ik momenteel aan acht schilderijen en twee beelden werk, terwijl ik elke dag ook nog minimaal drie stempelgrafieken maak. De gretigheid wordt er in de loop der jaren zeker niet minder op, zal ik maar zeggen.
Holly’s stempelgrafiek nummer 6593 stuurt je als kijker alle kanten op, zeker als je de moeite neemt om even wat langer te blijven kijken, want dan weet je op een bepaald moment echt niet meer welke kant je op moet kijken.. Probeer het maar eens.
Holly’s stempelgrafiek nummer 6594 is, ik durf het bijna niet te zeggen, opnieuw, net als de vorige, gemaakt rond de stempels die ik heb gesneden uit de rubberen dop die ik vorige week op straat vond. De variaties blijven me zelf nog steeds verbazen, dus wie weet ga ik er nog even mee door.
Holly’s stempelgrafiek nummer 6595 is, jawel, opnieuw een “dopvariatie”, al begint de stempel zo langzaamaan wat te slijten. Kijk maar eens goed of je de rand terug kunt vinden.
In het fantasy-universum Aquilon wonen verschillende volkeren die allemaal hun eigen stripreeks kregen. Je hoeft daarbij niet bang te zijn dat je iets mist, want elk verhaal kun je zelfstandig lezen, dus ook het vierentwintigste (!) deel in de reeks Dwergen, waarin Akab van de Zwervers centraal staat. Samen met Tadgar, Lydgr, Damn en Walgrid vormt Akab een ongeregeld vriendenclubje dat de wereldzeeën doorkruist op zoek naar Het Lot, een relikwie van onschatbare waarde. Om te beginnen moeten ze een demon in de vorm van een draak zien kwijt te raken, en de confrontaties met de piratenkapitein de Zwarte Wolvin gaan er daarna niet bepaald zachtzinnig aan toe. Een waarschuwing voor lezers met tere zieltjes – er wordt soms grof geweld gebruikt in deze fantasystrip voor volwassenen. Het verhaal is geweldig spannend, maar het zit ook ingenieus in elkaar, daar kom je aan het eind achter als Akab onthult hoe hij een piratenopstand heeft overleefd en waarom hij daarom aan het eind van dit verhaal tot verbijstering van zijn vrienden doet wat hij doet. Meer verklap ik niet.
Dwergen deel 24 – Akab van de Zwervers
Holly’s schilderijen 2025 nummer 27 is gemaakt om er van een afstandje naar te kijken – als je er met je neus bovenop gaat staan gaat de magie volledig verloren, vrees ik. Dus neem een beetje afstand en kijk even wat langer.
Holly’s stempelgrafiek nummer 6591 – die rubberen dop die ik op straat vond en waar ik een stempel uit gesneden heb laat me nog steeds niet los – ik heb het gevoel dat ik er na drie dagen nog steeds verrassende andere dingen mee kan doen, zoals hier, in de tiende variatie.
Holly’s stempelgrafiek nummer 6592 is van een afstandje vooral een spel van optische illusies en als je iets dichterbij komt een zoekplaatje voor gevorderden, en als je goed kijkt kun je hier ook weer de stempel terugvinden die ik uit die rubberen dop sneed waar ik nu al een paar dagen grafieken op zit te bouwen.
Elke Drent kent Bartje en zijn gevleugelde uitspraak “Ik bid niet voor bruine bonen“, maar het is maar de vraag hoeveel noorderlingen het boek van Anne de Vries ook daadwerkelijk gelezen hebben, en zeker nu zullen er steeds minder mensen zijn bij wie Bartje meer zal oproepen dan alleen dat ene citaat. Daarom is het geweldig dat er een beeldverhaal is gemaakt waarin het complete verhaal van Bartje nog eens verteld wordt, want het verhaal van Bartje Bartels, een jongetje dat in een arm Drents landarbeidersgezin opgroeit is actueler dan ooit, nu een op de twaalf kinderen in Nederland in armoede opgroeit. Bartje, een terechte klassieker, heel fraai toegankelijk gemaakt voor een nieuw, breed publiek.
Bartje de graphic novel – naar het boek van Anne de Vries
Holly’s stempelgrafiek nummer 6588 – ik was nog niet helemaal klaar met de stempel die ik had gesneden uit de rubberen dop die ik op straat gevonden had, dus vandaag vind je ook weer een drie variaties die je kunt vergelijken met de grafieken van de afgelopen twee dagen.
Holly’s stempelgrafiek nummer 6589 is opnieuw gebaseerd op een stempel die ik gesneden heb uit een rubberen dop die ik op straat vond, al is hij hier misschien iets moeilijker terug te vinden.
Holly’s stempelgrafiek nummer 6590 – ook hier heb ik weer dezelfde halve rubberen dop gebruikt als basisstempel voor de grafiek. Zo wordt het een hele reeks van minimal art 2.0-werkjes. Hoe variaties op een thema fascinerend kunnen blijven.
De nieuwe avonturen van de Kiekeboes, de reeks die scenarioschrijver NIX en tekenaar Charel Cambré mochten maken nadat de maker van de immens populaire stripreeks De Kiekeboes, Merho, met pensioen gegaan was stopt al na deel 3, hoewel deze reeks, waarin dochter Fanny de hoofdrol speelt, wat mij betreft het origineel minstens evenaart. Maar de fans roerden zich op de social media, en dan gaat de uitgeverij paniekvoetbal spelen. Dus deel 3, is helaas het laatste in deze geweldige reeks:
De nieuwe avonturen van de Kiekeboes 3 Hackerjacht
Het is vreemd om de draad op te moeten pakken na het laatste reguliere album van de Kiekeboes, en net te doen of de drie delen met nieuwe avonturen nooit verschenen zijn. Ik ben niet meteen honderd procent overtuigd van deze stap terug. Het verhaal is overigens dik in orde, met oom Vital die met een nieuwe vlam een camping begint waar van alles gebeurt dat het daglicht niet verdragen kan. Fanny en haar vriendinnen gaan op onderzoek uit en dan komt er een zaak naar boven van een nietsontziende projectontwikkelaar die arbeidsmigranten uitbuit. Er is nog heel wat hilarisch slapstickwerk voor nodig om alles tot een goed einde te brengen. En ook hier zitten er allerlei kleine grappen tussen het verhaal door gestrooid, wat het extra leuk maakt. En toch blijft het eeuwig jammer dat de uitgeverij de nieuwe avonturen niet een ruimere kans heeft gegeven.
De Kiekeboes 165 Camping Vital
Holly’s stempelgrafiek nummer 6585 heb ik opnieuw gemaakt met dezelfde stempel die ik uit een rubberen ring gesneden heb waar ik je gisteren ok al drie grafieken van heb laten zien. Vandaag opnieuw drie variaties, want met één stempel als basis kun je nog heel wat kanten op.
Holly’s stempelgrafiek nummer 6586 is in vergelijking met de vorige misschien iets weerbarstiger, maar als je even wat langer blijft kijken heb je ook hier vrij snel greep op de compositie.
Holly’s stempelgrafiek nummer 6587 – ik heb om die halve rubberen ring heen speciaal wat rubberen stempels gesneden, en ik gebruik uiteraard ook hier weer mijn ruime verzameling zwarte stempelkussens die voor de genuanceerde grijzen en subtiele kleuren zorgen.
