We waren de afgelopen drie weken in Wuppertal en Trier voor een voor ons tamelijk ongewone vakantie, want anders dan we gewend zijn hadden we voor het eerst in veertig jaar dit keer géén constant mooi weer en verliep het verder ook niet allemaal even soepel – zo bleek de zweefbaan van Wuppertal, die al meer dan honderd jaar perfect functioneert, juist nu stil te liggen voor groot onderhoud, na een ernstig ongeluk een paar maanden geleden, en hadden de musea daarom besloten de zaak ook maar dicht te gooien of op een laag pitje te zetten. Wel bleek Wuppertal net een nul-euro-biljet te hebben uitgebracht ter ere van diezelfde zweefbaan, en vonden we ook in Trier een nul-euro-biljet, dit keer ter ere van Karl Marx die tweehonderd jaar geleden in die stad geboren werd. Het kapitaal van Marx is wel ernstig gedevalueerd in die twee eeuwen, kunnen we constateren.
Twee nul-euro-biljetten.
Vroeger konden we vrij gemakkelijk van Groningen naar Trier reizen met de trein – een kort stukje naar Leer en dan in één keer naar Trier. Maar er werd een brug geramd waardoor de trein van Leer naar Groningen niet meer rijdt en de Deutsche Bundesbahn heeft ook nogal rigoureus zitten schrappen, waardoor je nu minstens één keer moet overstappen en dan vaak hele stukken in gammele boemeltjes moet reizen. Afgelopen zaterdag reden we in zo’n belboemel van Trier naar Keulen en toen heb ik het nuttige maar met het onaangename gecombineerd door op elk stationnetje waar we stopten een foto te maken in het kader van mijn principe “je kunt altijd en overal goede foto’s maken”. Elke stop moest dus één goede foto opleveren. Snel en goed kijken dus.
In de belboemeltrein tussen Trier en Keulen.
Holly’s stempelgrafiek – april 2019 – nummer 22 is gemaakt met voornamelijk twee vers gevulde stempelkussens, dus zeer verzadigd van zwarte inkt. Dat levert speciale effecten op.
Ruud’s aannames aflevering 25 gaat over geweld van mannen tegen hun echtgenotes en of dat cultureel of evolutionair bepaald is. De vijfentwintigste aflevering in de reeks autobiografische en filosofische essays van Ruud Moors die we hier elke week publiceren.
Holly’s stempelgrafiek – april 2019 – nummer 21 ziet er net even anders uit dan anders, maar ook deze is feitelijk een variatie op een van mijn thema’s, ritmisch opgezet en bedoeld om je min of meer op het verkeerde been te zetten als kijker.
Holly’s stempelgrafiek – april 2019 – nummer 20 is weer gemaakt met verschillende zwarte stempelkussens, wat opnieuw verschillende grijstinten opleverde. Ook dit is weer een ritmische variatie op een thema, bedoeld om je als kijker subtiel op het verkeerde been te zetten.
Holly’s stempelgrafiek – april 2019 – nummer 19 is weer gestempeld in een bruin schetsboekje, dat weer heel andere mogelijkheden geeft. Ik pak hier ook altijd mijn witte stempelkussen bij, want dat zorgt voor het speciale diepte-effect.
Holly’s stempelgrafiek – april 2019 – nummer 18 is ook weer een variatie op een thema, ritmisch opgezet, en net weer even anders.
Holly’s stempelgrafiek – april 2019 – nummer 17 is een variatie op een thema, en ook weer bedoeld om jou als kijker subtiel op het verkeerde been te zetten, omdat perspectief en diepte niet vast lijken te liggen.
Holly’s stempelgrafiek – april 2019 – nummer 16 is weer een variatie op een van mijn thema’s, en ook hier is het weer mijn bedoeling jou als kijker subtiel op het verkeerde been te zetten, zoals Escher dat ook zo mooi kon. Alleen zijn bij mij de composities altijd abstract, dat maakt het net weer even anders.
Holly’s stempelgrafiek – april 2019 – nummer 15 lijkt heel simpel, maar zit toch net iets geraffineerder in elkaar dan je in eerste instantie zou denken.
Ruud’s aannames aflevering 24 gaat over toeval, horoscopen, handlezers en meer. De vierentwintigste aflevering in de reeks filosofische en autobiografische essays van Ruud Moors die we hier elke week publiceren.
Holly’s stempelgrafiek – april 2019 – nummer 14 is er eentje die je ook tot in detail kunt bekijken, zo verfijnd is hij. Terwijl hij aan de andere kant op een vrij grove manier de kijker op het verkeerde been zet, dat dan weer wel. De vele tinten grijs komen allemaal uit verschillende zwarte stempelkussens.
Holly’s stempelgrafiek – april 2019 – nummer 13 is gemaakt op papier dat gemaakt is van gerecycled katoen – dat levert onverwoestbaar papier op met een heel mooi structuurtje, waar je uiteindelijk niet zo veel van terugziet, maar wat wel plezierig en bijzonder is om mee te werken.
