Ik word al jaren voor naïef versleten of voor dom, en iemand noemde me zelfs een keer een gevaarlijke gek, omdat ik altijd pleit voor open grenzen, over de hele wereld. Een meewarige blik is dan het minste wat ik kan verwachten, maar ik ben nooit van dat idee af te brengen geweest, en nu is er eindelijk iemand opgedoken die zowaar met overtuigend cijfermateriaal weet aan te tonen dat open grenzen de wereld aanzienlijk welvarender zullen maken dan ze nu is. Deze Amerikaanse econoom, Bryan Caplan, heeft zijn verhaal verpakt in een stripverhaal, waardoor het voor iedereen duidelijk en begrijpbaar is geworden, en hij gaat keurig alle argumenten tegen immigratie langs en weerlegt ze allemaal, en toont kalm en overtuigend aan dat al onze angsten ongegrond zijn en waarom. Lezen dus, dat boek!
Bryan Caplan en Zach Weinersmith – Open Grenzen – de wetenschap en ethiek van immigratie.
Holly’s stempelgrafiek – februari 2020 – nummer 27 lijkt wel met een brede kwast geschilderd, maar ook deze is gemaakt met stempels die ik uit Tsjechische gummen gesneden heb.
Reverend Freakchild kenden we van zijn Hillbilly Zen-Punk Blues-album, een tijd geleden. Die titel geeft al aan dat je hier geen reguliere bluesrock hoeft te verwachten, en dat geldt ook voor zijn nieuwe album, dat een soort road trip langs de radiostations van de Verenigde Staten is geworden. Een zeer aanstekelijke, opwindende bluesrocker.
Reverend Freakchild – Road Dog Dharma – Lay Your Hands on the Radio.
Holly’s stempelgrafiek – februari 2020 – nummer 26 heb ik gemaakt in een boekje dat ik in de rommelmarkt vond. Het is eigenlijk geen schetsboekje, maar een boekje waar met fraaie letters “Receptie” op staat. Maar het heeft mooie, stevige, witte blanco bladzijden, dus het is perfect geschikt voor deze grafische techniek.
Holly’s stempelgrafiek – februari 2020 – nummer 26a lijkt wel een stenen beeldhouwwerkje, maar ook deze is gewoon gemaakt met stempels die ik uit gummen gesneden heb. Het was ineens te donker om nog een schilderij te fotograferen, dus vandaag maar even een extra grafiekje.
Holly’s schilderijen – februari 2020 – nummer 16 is een merkwaardig geval, doordat het grijze gedeelte van het schilderij de neiging heeft van achtergrond naar voorgrond te wisselen als je even niet oplet.
Holly’s stempelgrafiek – februari 2020 – nummer 25 is er een waar je met een beetje fantasie van alles in kunt zien, maar die je op meerdere manieren subtiel op het verkeerde been kan zetten, zeker als je even wat langer blijft kijken.
Met al die regen weet ik ook weer waarom ik zo’n hekel heb aan februari – door dat wisselende weer sloeg ook de migraine weer hard en onverbiddelijk toe. Nooit plezierig.
Een nieuw album van Chip Taylor is altijd weer bijzonder, want hoewel de man bijna tachtig is lijken zijn liedjes nog steeds alleen maar beter en intiemer te worden, en dat levert, zeker met zijn bijna fluisterende en krakende stem en de prachtige arrangementen, adembenemende muziek op.
Chip Taylor – In Sympathy of a Heartbreak
Badlands is een vreemde westernstrip, want er zit nogal wat fantasy en wat paranormalia doorheen gestrooid. Spanning en humor completeren het geheel, en dan heb je een goed getekende strip met onverwachte wendingen over een jonge meid die nergens bang voor is, die met haar onwaarschijnlijke reisgezelschap steeds opnieuw in de problemen komt.
Badlands 2 De Danser in de Grizzly.
Voor sommige oudere rubrieken krijg ik onverwacht nieuwe aanvullingen binnen – zo kwam er vandaag eentje voor de rubriek Bommeldingen, namelijk het woord aspergeschil. Ik moest er wel even het woord “asper” voor opzoeken (een ander woord voor asbest), maar heb hem daarna toegevoegd aan de lijst.
Holly’s schilderijen – februari 2020 – nummer 15 is meteen ook nummer 34 in mijn serie Contemporary Sunsets, mijn reeks zwart-witte horizonschilderijen. Deze had overigens ook heel goed de titel “storm tegen zonsondergang” mee kunnen krijgen, kijk maar eens wat de wind allemaal over het strand heen jaagt..
Holly’s stempelgrafiek – februari 2020 – nummer 24 is een variatie op een thema en ook weer met vers gesneden stempels en verschillende zwarte stempelkussens gemaakt.
Ruud’s woorden, zinnen en verhalen aflevering 19 gaat over het verschil tussen waarschijnlijk en waarachtig, aan de hand van een verhaal uit onze familiegeschiedenis waarin onze Maastrichtse Noonk Sjeng de opmerkelijke hoofdrol speelde. De negentiende aflevering in deze reeks filosofische en autobiografische essays van Ruud Moors, waarvan we hier iedere week een deel publiceren.
Holly’s schilderijen – februari 2020 – nummer 14 is een bedrieglijk simpel ogend schilderij dat zijn geheimen echt pas prijsgeeft als je er langer naar kijkt, want dan ga je de merkwaardige diepte en de vreemde perspectieven pas zien.
Holly’s stempelgrafiek – februari 2020 – nummer 23 lijkt wel uit steen gehakt, maar ook deze is gewoon gemaakt met stempels die ik uit rubberen gummen heb gesneden.
Matthews Southern Comfort had in de jaren zestig één grote hit, en daarna hield Iain Matthews het met die band voor gezien, tot hij een paar jaar geleden in Nederland een paar mensen tegen het lijf liep waarmee hij die band wel weer nieuw leven wou inblazen. Dat bleek een gouden greep, want deze herrezen Brits-Nederlandse versie van Matthews Southern Comfort klinkt beter dan ooit. Folk-rock op zijn best.
Matthews Southern Comfort – The New Mine
Holly’s schilderijen – februari 2020 – nummer 13 is er een waar je even aan moet wennen vanwege de felle contrasten. Maar als je even rustig de tijd neemt en aandachtig wat langer kijkt zul je zien dat het nogal meevalt met de onrust en dat hij toch wel aardig geraffineerd in elkaar zit.
Holly’s stempelgrafiek – februari 2020 – nummer 22 heb ik op bruin karton gemaakt met zwarte en witte stempelinkt, wat de merkwaardige blauwe kleur verklaart die er dan ontstaat.
Holly’s schilderijen – februari 2020 – nummer 12 is er een met een mooie onregelmatigheid, waardoor er een merkwaardig extra diepte-effect op gaat treden als je wat langer kijkt. Een compositie in wit, zwart, blauw en vooral ook rood. En het wit is vrijwel uit zicht verdwenen op het laatst. En ondanks het felle, energieke, bijna springerige karakter van dit schilderij beschouw ik ook dit als minimal art. Minimal art 2.0 wellicht?
Holly’s stempelgrafiek – februari 2020 – nummer 21 is er een die je het beste van een afstandje kunt bekijken, en waar je echt even wat meer tijd voor moet nemen. Slow art loont de moeite, geloof me.
Frontlinies is het eerste deel van een stripdrieluik over een burgeroorlog in een Balkanland. De Splitsing is een genuanceerde strip waarin duidelijk wordt hoe de onschuldige burgerbevolking vermalen wordt tussen strijdende partijen- Goed en kwaad zijn niet zo zwart-wit als je wellicht denkt, want ook het verzet maakt onschuldige slachtoffers, en ligt daar niet echt wakker van. Een indrukwekkende en soms aangrijpende strip.
De Splitsing 1 Frontlinies.
Holly’s schilderijen – februari 2020 – nummer 11 is een variatie op een van mijn thema’s, ritmisch en gestructureerd opgezet, met de onuitgesproken bedoeling jou als kijker subtiel op het verkeerde been te zetten, als een abstracte Escher. Oh, en even rustig de tijd nemen voor kunst kan in deze hectische tijden echt geen kwaad, geloof me.
Holly’s stempelgrafiek – februari 2020 – nummer 20 is weer een variatie op een thema, maar ook weer een waar je van alles in kunt zien, als je ook maar een klein beetje fantasie hebt.
Holly’s stempelgrafiek – februari 2020 – nummer 20a laat ik hier zien omdat hij er weer heel anders uitziet dan nummer 20, terwijl hij in hetzelfde uur ontstaan is.
En dan heb je meteen ook de verklaring voor het feit dat ik wat minder recensies schrijf tegenwoordig – ik ben gewoon te gretig aan het stempelen en schilderen. Momenteel ben ik met tien schilderijen tegelijk bezig en werk ik in vijftien verschillende schetsboekjes tegelijk met stempels. Die stempelgrafieken leveren allemaal unieke exemplaren op, want ik snij een stempel uit een gum, en gebruik hem maar zelden vaker dan één keer.
Oh, en alles is te koop, dus als je iets ziet dat je erg mooi vindt, trek aan de bel!
Een klarinettist en een violiste ontmoeten elkaar bij een vrije improvisatieclub, het klikt, er komt een virtuoze cellist bij en een wereldpercussionist, en dan heb je het iyatraQuartet, dat klassieke kamermuziek combineert met Indiase raga’s, Arabische liefdesliedjes en renaissance-manuscripten. Avontuurlijke, spannende muziek die oost en west, oud en nieuw en jazz en klassiek verbindt. En het klinkt op een vreemde manier ook nog allemaal vertrouwd. Een subliem album en een absolute aanrader!
iyatraQuartet – Break the Dawn.
Holly’s schilderijen – februari 2020 – nummer 10 is meteen ook nummer 33 in de serie Contemporary Sunsets, mijn reeks zwart-witte horizonschilderijen. Het is een kleintje dit keer dus ik laat hem maar één keer zien, zonder inzoomen.
Holly’s stempelgrafiek – februari 2020 – nummer 19. Ah, erotische kunst, riep iemand spontaan uit toen hij deze zag. Daar keek ik toch wel even van op, want dat had ik er zelf toch echt niet in gezien. Afijn, a dirty mind is a joy forever, zoals de Britten zeggen.
Holly’s stempelgrafiek – februari 2020 – nummer 19a komt uit hetzelfde schetsboekje, met papier dat is gemaakt van gerecycled katoen, oersterk maar met een nadrukkelijke structuur. Hij is ook duidelijk heel anders geworden, daarom laat ik ze op één dag zien (ze zijn ook op één dag gemaakt, al zou je dat niet zeggen).
Een van mijn lezers vroeg waarom ik nooit meer curieuze tekenfilmpjes maak. Dat komt eigenlijk doordat ik veel te gretig aan het stempelen en het schilderen ben tegenwoordig, en ik niet alles tegelijk kan doen. Maar ik heb mijn laatste stempelgrafiekje gebruikt, er een vakje uitgelicht, en ben daar mee aan het stoeien gegaan. Dat leverde toch weer een merkwaardig klein filmpje op. Als je even wat langer blijft kijken zie je beter wat er precies gebeurt, want het gaat in eerste instantie heel snel, maar alles komt steeds opnieuw langs.
Holly’s curieuze tekenfilmpjes – nummer 666.
Holly’s schilderijen – februari 2020 – nummer 9 is er een waar je echt even wat langer naar moet kijken, want dan openen zich ineens onverwachte luikjes en zie je dieptes die je een minuut eerder nog niet zag.
Holly’s stempelgrafiek – februari 2020 – nummer 18 is er weer een waar je met wat fantasie van alles in kunt zien, waardoor je op meerdere manieren subtiel op het verkeerde been wordt gezet.
