Storm is een onverwoestbare science fictionstrip met een vleug fantasy, die alleen maar beter lijkt te worden sinds Rob van Bavel de scenario’s schrijft. Deel 32 van de Kronieken van Pandarve zit in ieder geval heel goed in elkaar en Romano Molenaar tekent Storm bijna nog beter dan Don Lawrence ooit deed. Een aanrader dus.
Storm – De Kronieken van Pandarve #32 Het offer van Narvatica
.
Holly’s schilderijen – juli 2020 – nummer 7. Iemand zei een keer tegen me dat hij vond dat Morandi eigenlijk niet kon schilderen, want als je naar die potjes van hem keek waren die niet echt knap geschilderd. Ik ben zelf dan een nog veel beroerdere schilder dan Morandi, want bij mij moet je al helemaal niet met je neus op een schilderij gaan staan. Haha. Maar neem afstand en dan gebeurt er toch iets geheimzinnigs. Dan wordt een schilderij als dit een bijna meditatief schilderij, bijna als de potjes van Morandi.
Holly’s stempelgrafiek – juli 2020 – nummer 7 is een merkwaardig stelsel van ik elkaar overlopende vlakken geworden, waarbij je nauwelijks houvast hebt aan perspectief en diepte. Noem het optische illusie, of gewoonweg spelen met diepte. Kijk zelf maar eens.
Holly’s stempelgrafiek – juli 2020 – nummer 7a is er een die van hol naar bol verandert (en weer terug) als je gaat kantelen. Altijd weer een fascinerend verschijnsel, vind ik.
Ze hebben de verkeerde foto voor hun cd-hoesje gekozen, de naam van hun band is ook niet geweldig, en als je dan ook nog eens als titel “do standards” hebt gekozen sta je bij mij al een beetje op achterstand. Maar deze Finze gypsy-jazzband blijkt verrassend goed te zijn, met spannende en frisse arrangementen waardoor die klassiekers beter klinken dan ooit.
Django Collective Helsinki Do Standards.
Holly’s schilderijen – juli 2020 – nummer 6 is meteen ook nummer 70 in mijn serie Contemporary Sunsets, de reeks zwart-witte, tegen de abstractie aanschurende horizonschilderijen die ik maak, geïnspireerd door de zee en het platte Groninger landschap en het geheimzinnige, snel veranderende licht van de schemering. Deze is wel heel fel zwart-wit geworden, en voor de smaak van sommigen wellicht wat te grafisch, maar kijk toch eens rustig, zou ik zeggen.
Holly’s stempelgrafiek – juli 2020 – nummer 6 is een subtiel spel van schaduwen en reliëf waar je echt wat langer naar moet kijken om te zien hoe het in elkaar steekt allemaal.
Holly’s stempelgrafiek – juli 2020 – nummer 6a is een bedrieglijk eenvoudige, gemaakt met zwarte en witte stempelinkt op beige papier.
Diepzinnige woorden die zich voeden aan de bron 6 tot en met 10 – de tweede reeks aforismes van Hong Yingming uit de Chinese Mingperiode. Eeuwenoude teksten, rechtstreeks uit het klassieke Chinees vertaald door Ruud Moors.
Njet Njet 9 is een negenkoppige mini-bigband uit Zweden die intelligente jazzrock maakt in de geest van Weather Report en Frank Zappa – vrolijke muziek, met veel humor, maar met een melancholieke ondertoon. Hun heerlijke derde album is zojuist verschenen.
Njet Njet 9 – III
Holly’s schilderijen – juli 2020 – nummer 5 ziet er op het eerste gezicht wat chaotisch uit, maar als je even de moeite neemt er wat langer naar te kijken zul je zien dat dat wel meevalt.
Holly’s stempelgrafiek – juli 2020 – nummer 5 is gemaakt met twee zwarte stempelkussens die ieder een totaal andere kleur zwart afleveren. Daarom koop ik elk zwart stempelkussen dat ik tegenkom – er zijn geen twee zwarten gelijk.
Holly’s stempelgrafiek – juli 2020 – nummer 5a is een variatie op een thema, waarbij je als kijker subtiel op het verkeerde been wordt gezet. Het loont hier ook de moeite om even in te zoomen, want daar wordt hij niet slechter van.
Mehmet Polat is een geweldige, avontuurlijke, jazzy ud-speler die met elk album beter lijkt te worden. The Promise bestaat uit twaalf verschillende, met elkaar samenhangende composities waar ik meteen verslingerd aan was, en na de tweede keer luisteren werd dat meteen een derde keer. Verslavende, melancholieke muziek. Een subliem meesterwerkje.
Mehmet Polat – The Promise
Holly’s schilderijen – juli 2020 – nummer 4 is weer bedrieglijk simpel – iemand zag er ook nog eens meteen tulpen in, maar die adviseer ik om toch even wat beter te kijken.
Holly’s stempelgrafiek – juli 2020 – nummer 4 is weer een soort zoekplaatje geworden, waar je vliegende vogels, gezichten of zelfs een stierenkop in kunt zien. Tegelijk is het een abstracte compositie die je op het verkeerde been probeert te zetten want door wat subtiele optische illusies weet je nooit precies hoe het nu eigenlijk zit.
Holly’s stempelgrafiek – juli 2020 – nummer 4a is veel abstracter, en deze wordt eigenlijk nog mooier als je gaat inzoomen, want dan zie je hoe de zwarte en witte stempelinkt samen subtiele bruine en blauwe kleuren opleveren.
Absoluut Uitvergrote Werkelijkheid, dat is de titel van een fotoserie van de Amerikaanse filmmaker en kunstenaar Kuzma Vostrikov en de Chinese multimediakunstenares Ajuan Song waarin ze op een verrassende manier de visuele cultuur van de eenentwintigste eeuw uitvergroten en overdrijven, met humor en diepgang. Dat levert een boek met honderd verbazingwekkende foto’s op waar je ongelofelijk veel in kunt ontdekken.
Kuzma Vostrikov & Ajuan Song – Absolutely Augmented Reality.
In de Belgische badplaats Knokke-Heist wordt al meer dan een halve eeuw een cartoonfestival georganiseerd, waarvoor dit jaar 1190 cartoonisten uit maar liefst 97 landen 3800 cartoons hebben ingestuurd. Dat levert een gevarieerd beeld op, waarbij duidelijk wordt dat Servië, Nederland of Turkije allemaal hun eigen specifieke humor kennen. Het boekje dat bij het festival verschijnt laat de winnaars zien plus honderd genomineerden.
Cartoons 2020 – Beste cartoons wereldwijd, geselecteerd door Cartoonfestival Knokke-Heist.
Holly’s schilderijen – juli 2020 – nummer 3 is, zoals wel vaker bij mijn schilderijen het geval is, bedrieglijk simpel. Maar als je hem gaat kantelen zie je pas dat hij toch wat fascinerender is dan je geneigd was te denken.
Holly’s stempelgrafiek – juli 2020 – nummer 3 is er weer eentje waar je van alles in kunt zien, en die volgens een lezer van dit magazine lijkt op een reeks zwart-witfoto’tjes die vlak na elkaar gemaakt zijn. Maar wat je dan precies ziet blijft onduidelijk.
Holly’s stempelgrafiek – juli 2020 – nummer 3a is er een waar weer van alles aan kleine details in verstopt zit, maar die je eigenlijk toch het beste van een afstandje kunt bekijken, vind ik.
Robert Venturi, Denise Scott Brown en Steven Izenour waren de eersten die zich serieus en kritisch bezig hielden met postmoderne architectuur. Hun boek Learning from Las Vegas sloeg in 1972 in als een bom, niet alleen bij architecten, maar ook bij kunstenaars, stadsontwikkelaars en iedereen die het postmodernisme tot dan toe volledig genegeerd had. Te banaal, te plat, te veel kitsch wellicht? De invloed van het boek is nog steeds groot, dat blijkt ook uit een omvangrijke, uitgebreid geïllustreerde essaybundel waarin architecten, kunstenaars, kunst- en architectuurhistorici allemaal vanuit hun discipline een inbreng leveren. Prikkelend, fascinerend en zeker niet alleen voor architecten een aanrader.
Eyes That Saw – Architecture After Las Vegas.
Holly’s schilderijen – juli 2020 – nummer 2 is meteen ook nummer 69 in mijn serie Contemporary Sunsets, de reeks bijna abstracte, zwart-witte horizonschilderijen die ik maak, geïnspireerd door de zee en het platte Groninger landschap, waarbij ik bovendien probeer dat geheimzinnige licht van de schemering vast te leggen.
Holly’s stempelgrafiek – juli 2020 – nummer 2 speelt met diepte en perspectief en met subtiele optische illusies. Iets langer kijken, dan zie je wat ik bedoel.
Holly’s stempelgrafiek – juli 2020 – nummer 2a heb ik gemaakt op beige papier met zwarte en witte stempelinkt, en dat levert altijd bijzonder kleuren op die naar het blauw neigen.
Conquests is een science fiction-stripreeks met een simpel uitgangspunt – de aarde is onbewoonbaar geworden, dus de laatste resten van de mensheid zijn in vijf ruimtevloten op weg naar vijf exoplaneten, die helaas allemaal al “bezet” zijn door intelligente levensvormen. Dus wat doet de mens? Veroveren. Dat loopt niet altijd even soepel en niet altijd even voorspelbaar, ook niet in deel 3 van de reeks, als de derde ruimteschepenvloot is aangeland bij de planeet Decornum. Een subliem intelligent verhaal, fantastisch mooi getekend, met onverwachte wendingen en bijzondere hoofdpersonen.
Conquests 3 Decornum.
Holly’s schilderijen – juli 2020 – nummer 1 – ik was altijd wat terughoudend in het gebruiken van kleur, omdat ik kleur in mijn werk eigenlijk een beetje van ondergeschikt belang vind, maar ik krijg toch steeds meer de smaak te pakken, en in dit schilderij vind je naast Napelsgeel ook loodgrijsblauw en nog wat andere mengkleuren. Het opmerkelijke is nu dat als je dit schilderij gaat kantelen, de kleuren lijken te veranderen – de accenten verschuiven niet alleen qua perspectief maar ook hoe je de kleur ervaart. Kijk zelf maar eens.
Holly’s stempelgrafiek – juli 2020 – nummer 1 is lekker zwierig geworden, vind ik zelf. Deze heb ik gemaakt in een boekje dat ik in de rommelmarkt vond en dat, aan het omslag te oordelen, waarschijnlijk bedoeld was als receptieboek of iets dergelijks, maar het bevat prima stevig wit papier, perfect om op te werken, dus…
Holly’s stempelgrafiek – juli 2020 – nummer 1a ziet er bedrieglijk simpel uit, maar is toch net wat geraffineerder dan je zou denken. Gemaakt met drie stempels en twee stempelkussens.
Nadat ik via The Writer’s Almanac de schrijfster Louise Erdrich ontdekt had en haar Master Butchers Singing Club gelezen had was het voor mij duidelijk dat ik alles van haar wou lezen, dus ik ben terug gegaan in de tijd en heb nu haar eerste roman, Love Medicine, gelezen. Ze moet daarin nog een beetje haar eigen stem en de virtuose stijl vinden die ze later kreeg, maar ook dit boek is al een absolute aanrader, al is het maar door de terzijdes en overpeinzingen van de vertelster.
Louise Erdrich – Love Medicine
Coco O’Connor groeide op het platteland van Alabama op en was in alle opzichten een laatbloeier, maar ze groeide wel uit tot een uitstekende singer/songwriter die niet alleen geweldige liedjes schrijft maar ze ook nog eens overtuigend zingt, en met een sublieme band ook nog eens.
Coco O’Connor – When I was Your World
Holly’s schilderijen – juni 2020 – nummer 22 is een schilderij waar ik vrij lang aan gewerkt heb en lang aan geschaafd heb voordat ik hem had waar ik hem hebben wou. Met Napels geel viel alles uiteindelijk op zijn plek.
Holly’s stempelgrafiek – juni 2020 – nummer 30 is een variatie op een thema, met twee verschillende zwarte stempelkussens gemaakt, en drie verschillende stempels, die ik weer met een afbreekmesje uit Tsjechische olifantengummen heb gesneden.
Holly’s stempelgrafiek – juni 2020 – nummer 30a is er een met heel vreemde golfbewegingen. Het is ook de laatste in een schetsboekje van Stillman & Birn uit de Delta serie, met 270 grams zuurvrij papier van archiefkwaliteit. Ik werk in een aantal boekjes tegelijk, maar om je een idee te geven: in dit boekje begon ik te werken op 20 februari 2020, en er zitten nu 26 grafiekjes in. Dat is relatief weinig, maar dat komt omdat dit papier bijna van kartondikte is.
Trio Bacana is een echt wereldmuziektrio – ze brengen de muziek van Bretagne en Brazilië bij elkaar met ritmes en hun fabelachtig mooie samenzang in schitterende zelfgeschreven liedjes.
Trio Bacana – Transatlântikèr
In de opmerkelijke stripserie Zeven, waarin het verhaal steeds om zeven totaal andere hoofdpersonen draait gaat het dit keer om zeven bejaarde superhelden die door de overheid gevangen worden gehouden, maar die willen ontsnappen. En ondanks zichzelf gaan ze nog één keer samen de wereld redden.
Zeven Superhelden – zeven bejaarden met superkrachten proberen de wereld te redden.
Holly’s schilderijen – juni 2020 – nummer 21 is het eerste schilderij waarin ik geel heb gebruikt. Dat komt doordat ik het Napels geel heb ontdekt, een bijzonder mooie kleur geel met ongekende mogelijkheden.
Holly’s stempelgrafiek – juni 2020 – nummer 29 is er weer een waar je met een beetje fantasie van alles in kunt zien, en waarbij je dus als kijker op verschillende manieren op scherp wordt gezet, want je wet niet wat je ziet, en dat geldt ook voor diepte en perspectief.
Holly’s stempelgrafiek – juni 2020 – nummer 29a is een variatie op hetzelfde thema, met lichte variaties, die het voor mij nou juist weer interessant maken.
Na een serie filosofische en autobiografische essays krijg je vanaf deze week een heel andere wekelijkse bijdrage van Ruud Moors. Hij vertaalde, rechtstreeks uit het klassieke Chinees, een eeuwenoud boek met wijsgerige aforismen die volstrekt tijdloos blijken te zijn. Vandaag een ruime introductie en de eerste vijf aforismen.
Hong Mingjing’s Diepzinnige woorden die zich voeden aan de bron, vertaald door Ruud Moors, aflevering 1
Holly’s schilderijen – juni 2020 – nummer 20 is meteen ook nummer 68 in mijn serie Contemporary Sunsets, de reeks zwart-witte, naar de abstractie neigende horizonschilderijen die ik maak, geïnspireerd op de zee en het platte Groninger landschap, waarbij het bijzondere licht van de avondschemering nog een extra inspiratiebron vormt.
Holly’s stempelgrafiek – juni 2020 – nummer 28 is een variatie op een thema, ritmisch en losjes opgezet als een jazzcompositie met de bedoeling jou als kijker subtiel op het verkeerde been te zetten.
Holly’s stempelgrafiek – juni 2020 – nummer 28a lijkt wel met krijtjes getekend, maar ook deze is gemaakt met stempels die ik uit gummen heb gesneden, en dit keer heb ik naast zwarte stempelinkt ook witte inkt gebruikt.
