Omdat ik als rechtgeaard fan van de licht absurdistische strips rond Agent 327 al zijn albums al in huis heb was ik niet zo geneigd om de integrale editie te bekijken, ook omdat integrale edities van strips me de laatste tijd regelmatig nogal tegenvielen. Maar toen ik dan toch het eerste deel van deze integrale in handen kreeg was ik meteen verkocht. Daarom steek ik hem hier nog even uitgebreid in de lucht, ook al is de uitgever inmiddels al toe aan het zevende deel van de integrale Agent 327.
Agent 327 Integraal 1 – 1966-1968
Holly’s stempelgrafiek – juni 2021 – nummer 17 is een spel van optische illusies en een merkwaardig zoekplaatje waar je ernstig van in verwarring kunt raken. Afstand nemen en vooral even wat langer de tijd nemen, dan komt het echt allemaal goed.
Holly’s stempelgrafiek – juni 2021 – nummer 17a is een variatie op een thema, bedoeld om jou als kijker subtiel op het verkeerde been te zetten. Hij zit geraffineerder in elkaar dan je op het eerste gezicht zou denken, en het is bij deze dan ook aardig om even in te zoomen.
Holly’s stempelgrafiek – juni 2021 – nummer 17b ziet er bedrieglijk eenvoudig uit, maar ook deze heeft een paar subtiele valkuilen die je als kijker in eerste instantie niet ziet. Even wat langer kijken dus, want dit is, hoe grofgetekend hij er ook uit ziet, ook een kwestie van slow art.
Holly’s stempelgrafiek – juni 2021 – nummer 17c is, zoals wel vaker, de weerbarstigste van de vier die ik je laat zien. Maar als je een beetje aftand neemt en je neemt even de tijd zie je vanzelf de vreemde dieptewerking en de rondingen die er ontstaan door de subtiele schaduwen.
Marc Sleen, tekenaar en schepper van een van mijn favoriete stripseries ooit, Nero & Co, was, net als Nero, die op een bordje naast zijn deur “Dagbladverschijnsel” had steen, ook een dagbladverschijnsel geworden in de loop der jaren. Daardoor kon de Stichting Marc Sleen uit zestig jaar kranten en tijdschriften-interviews een boek samenstellen dat niet alleen een soort autobiografie in interviews van Sleen oplevert, maar ook een opmerkelijk beeld van vier generaties journalisten, waarvan velen het vak perfect in de vingers hadden, en anderen wat minder. Een heerlijk boek, en niet alleen voor de fans van Nero & Co, al is het voor die laatste categorie verplichte kost.
Marc Sleen – De Interviews
Holly’s stempelgrafiek – juni 2021 – nummer 16 heb ik gemaakt op grijs papier met een wit stempelkussen en verschillende zwarte stempelkussens, en stempels die ik dit keer voor de verandering uit een gladde plastic HEMA-gum had gesneden.
Holly’s stempelgrafiek – juni 2021 – nummer 16a heb ik met verschillende zwarte stempelkussens gemaakt, en met verschillende stempels die ik uit verschillende gummen heb gesneden. Elke soort gum heeft ook weer zijn eigen structuur, er zit zelfs een aanzienlijk verschil in de structuur van de grootste olifantengum van Koh-i-noor Hardtmuth en de op-een-na-grootste.
Holly’s stempelgrafiek – juni 2021 – nummer 16b kun je het beste van een afstandje bekijken, dan zijn de diepte-effecten het overtuigendste te zien. Als je gaat inzoomen kun je met een gezonde dosis aan fantasie allerlei mensen en dieren tegenkomen, maar wees niet al te gefrustreerd als je ze niet ziet, want deze was vooral als een abstracte compositie opgezet.
Holly’s stempelgrafiek – juni 2021 – nummer 16b lijkt vrij ingewikkeld, maar als je de moeite neemt even wat langer te kijken zul je zien dat alle perfect klopt. Als je inzoomt kom je uit bij één hokje en kun je zien hoe dat is opgebouwd, maar als je dan weer uitzoomt zul je ook constateren hoe mooi al die hokjes met elkaar communiceren en hoe alles in elkaar grijpt en verbindingen aangaat. Het lijkt de echte wereld wel. Haha.
Vandaag een cartoon in twee plaatjes uit de jaren vijftig van de Franse tekenaar Chaval, die perfect laat zien hoe absurd mannen naar vrouwen kijken en andersom. Waarom vinden we het eerste plaatje volstrekt normaal en schieten we bij het tweede in de lach?
Een klassieke cartoon van Chaval.
Holly’s stempelgrafiek – juni 2021 – nummer 15 is wat meer in de grijstinten en wat subtieler opgezet dan de meeste grafieken die ik maak. Verschil moet er zijn. Optische illusies en vreemde objecten. Iets langer kijken levert meer op dan je wellicht zou denken.
Holly’s stempelgrafiek – juni 2021 – nummer 15a is er een die verwarring kan stichten, want er is geen pinguïn op te zien, maar je waant je wel even in het land van de pinguïns. Daarnaast is het uiteraard ook gewoon een abstracte compositie die bedoeld lijkt ok jou als kijker op verschillende manieren subtiel in verwarring te brengen.
Holly’s stempelgrafiek – juni 2021 – nummer 15b is er een die je echt even wat meer tijd moet gunnen, want dan zie je pas wat er niet helemaal klopt in dit subtiele spel van optische illusies.
Holly’s stempelgrafiek – juni 2021 – nummer 15c is een variatie op een thema, met opnieuw optische illusies, waardoor je als kijker op scherp gezet wordt. Luie kijkers moge gerust afhaken.
In mijn onregelmatig verschijnende rubriek Klassieke Cartoons kan ik er vandaag weer een paar toevoegen, dankzij een grote opschoonactie in huis, waarbij ik allerlei vergeten mappen tegenkom. Daar za ook een mapje met cartoons van George Booth uit The New Yorker tussen – die New Yorkers zijn inmiddels bij het oud papier beland, maar de pagina’s die ik wou bewaren had ik in mapjes gestopt, vandaar. Ik schoot spontaan weer in de lach bij “Your squash medley will be right out, sir”, dus die wou ik je niet onthouden.
Klassieke cartoons van George Booth.
Vroeger bewaarde ik nog veel meer – krantenstukjes die ik goed vond bijvoorbeeld – ik vond hele rijen klappers met ingeplakte columns en andere stukken. Opmerkelijk, want ik herlas toen al nauwelijks een boek omdat ik te gretig nieuwe boeken wou lezen, dus dacht ik echt dat ik die oude krantenstukken ooit nog eens zou gaan herlezen? Maar nu sloeg ik een van die klappers open en was meteen verkocht toen ik een van de Overpeinzingen las van S. Montag, een pseudoniem van journalist Henk Hofland, uit 1977. Lees maar even mee, dan begrijp je meteen wat ik bedoel.
S. Montag – Overpeinzingen 79 – Weerzin.
Holly’s stempelgrafiek – juni 2021 – nummer 14 is er een die sterk verandert als je gaat kantelen. Dat is ook de reden waarom iemand deze grafiekjes kantelkunst noemde, vermoed ik. Maar bij deze is het effect wel erg groot en duidelijk.
Holly’s stempelgrafiek – juni 2021 – nummer 14a lijkt wat rommelig en slordig in elkaar gestoken, maar als je de moeite neemt even wat langer en beter te kijken zul je zien dat hij behoorlijk wat geraffineerder in elkaar zit dan je op het eerste gezicht dacht.
Holly’s stempelgrafiek – juni 2021 – nummer 14b heb ik gemaakt op bruin-beige papier, met zwarte en witte stempelinkt, wat altijd bijzondere kleuren oplevert, en een bijzonder diepte-effect.
Holly’s stempelgrafiek – juni 2021 – nummer 14c is een spel met optische illusies, maar volgens onze vaste zoekplaatjesfanaat wel degelijk ook een zoekplaatje, want hij zag er een paar vreemde koppen in opduiken. Zo hoef je je als kijker in ieder geval niet te vervelen. Een beetje afstand nemen en even wat langer kijken helpt, maar inzoomen is hier ook aan te raden.
Hong Yingming’s Diepzinnige woorden die zich voeden aan de bron nummer 251 tot en met 255. Vijf aforismen zoals die een paar eeuwen geleden door een Chinese filosoof werden opgetekend. Ze werden rechtstreeks uit het klassieke Chinees vertaald door Ruud Moors en ik ben elke week weer verbaasd over hoe tijdloos en zelfs actueel deze oude wijsheden blijken te zijn.
Holly’s stempelgrafiek – juni 2021 – nummer 13 is een combinatie van optische illusies en een vreemd zoekplaatje, waardoor je als kijker op verschillende manieren aan het werk wordt gezet. Iemand noemde dit slow art, maar het is zeker geen kunst voor luie kijkers, dat hebben we hier wel eens eerder geconstateerd. Een beetje afstand nemen en iets langer kijken dan je voor een beeldscherm gewend bent, dat helpt.
Holly’s stempelgrafiek – juni 2021 – nummer 13a is wat minder strak uitgevallen, dat heeft met het papier te maken, dat wat grover is. Het principe is hetzelfde – ook hier is sprake van optische illusies en een zoekplaatje waarin je van alles terug kunt vinden.
Holly’s stempelgrafiek – juni 2021 – nummer 13b is bewust wat los en grof opgezet, want ik hou niet van strak en steriel. Je kunt deze daardoor wel het beste van een afstandje bekijken, want dan komt hij volgens mij het beste tot zijn recht.
Holly’s stempelgrafiek – juni 2021 – nummer 13c heb ik gemaakt in een nieuw schetsboek van PU, een Nederlands merk dat verder geen gegevens vermeldt over het papier, behalve het formaat (A4). Dat papier is een beetje grofkorrelig, dus ik zal zien wat het voor grafieken oplevert.
Er zijn dit jaar al twee delen uitgekomen in de reeks “Robbedoes door…” en ook het tweede is een waar meesterwerkje, nog een slag serieuzer dan het boek waar ik het gisteren over had, en hier geen happy end, maar verhaal en tekeningen zijn werkelijk fenomenaal goed. Robbedoes en Kwabbernoot werken allebei als piccolo in een hotel dat onverwacht van de buitenwereld wordt afgesloten doordat er een voormalig dictator met zijn familie en entourage wordt ondergebracht. Dat levert een intrigerend verhaal op.
Robbedoes door Christian Durieux – Pacific Palace.
Holly’s stempelgrafiek – juni 2021 – nummer 12 is een zoekplaatje waarin iemand meteen bloeddoorlopen ogen zag, maar zo luguber hoef je het niet meteen te zoeken, want je kunt er ook andere zaken in zien. Bovendien is het ook een spel van optische illusies, dus je kunt er als kijker vele kanten mee op.
Holly’s stempelgrafiek – juni 2021 – nummer 12a zet je weer op heel andere manieren op het verkeerde been – hier is het vooral een kwestie van focussen – zie je het witte vlakje als verhoging of als gat waar je doorheen kijkt, dus als achtergrond? Dat maakt nogal verschil. Probeer maar eens te wisselen, dan zie je wat ik bedoel.
Holly’s stempelgrafiek – juni 2021 – nummer 12b is een variatie op een thema, ook weer bedoeld om je als kijker een beetje aan het werk te zetten, want ook hier is niets precies wat het op het eerste gezicht lijkt. Neem er rustig even de tijd voor, dan valt alles vanzelf op zijn plaats.
Holly’s stempelgrafiek – juni 2021 – nummer 12c – zoals bijna elke dag heb ik ook nu de meest weerbarstige voor het laatst bewaard. Maar als je een beetje afstand neemt en je kijkt er even rustig naar ontvouwt hij zich bijna vanzelf voor je.
Een jaar of tien geleden begon Uitgeverij Dupuis met een serie “Robbedoes door…” waarin ze de scenarist en de tekenaar volledig vrij spel gaven. Ik was daar wat huiverig voor, want de Robbedoes van tekenaar Franquin was toch de beste, of niet? Inmiddels ben ik niet alleen om, ik geniet zelfs meer van elk nieuw deel in deze reeks dan ik ooit van de oorspronkelijke Robbedoesboeken heb genoten, en dat wil wat zeggen. Ook het deel dat de Duitse scenarist en tekenaar Flix maakte is een absoluut juweeltje, met vaart, spanning en humor. Een topper in de reeks.
Flix – Robbedoes in Berlijn.
Holly’s stempelgrafiek – juni 2021 – nummer 11 is zowel een optische illusie als een vreemd zoekplaatje, dus je zult als kijker even aan de slag moeten, tenminste als je echt wil weten hoe het zit. Want dan moet je er toch even een beetje tijd aan besteden. Even rustig kijken, meer niet.
Holly’s stempelgrafiek – juni 2021 – nummer 11a is er een waarbij focussen alle verschil maakt – zie je het halfronde witte vlak als de bovenkant van iets of als een gat waar je doorheen kijkt? In beide gevallen zie je een totaal ander beeld. Met een beetje oefening kun je gemakkelijk switchen van het ene standpunt naar het andere. Probeer maar eens.
Holly’s stempelgrafiek – juni 2021 – nummer 11b is een variatie op een thema, en ook hier kun je met een beetje visuele fantasie weer een paar vreemde koppen ontdekken. Ook dit is niet echt geschikt voor luie kijkers, want je moet wel echt even wat beter kijken.
Holly’s stempelgrafiek – juni 2021 – nummer 11c is de weerbarstigste van de vier van vandaag – deze verandert ook het sterkst van karakter als je hem gaat kantelen, en dat betekent dat je na elke kanteling weer even de tijd moet nemen om hem te “pakken”. Maar als je die tijd inderdaad even neemt zul je zien dat dat ook de moeite waard was.
Als rechtgeaard sporthater begrijp ik niet waarom de Olympische Spelen absoluut door zouden moeten gaan, maar de macht van het Grote Geld laat ook alle grote voetbaltoernooien, wielrengektes en veel meer doorgaan onder het oud-Romeinse motto “Geef het volk brood en spelen” en de grote massa lijkt inderdaad innig tevreden voor de buis te gaan hangen, dus wat zeur ik nou? Afijn, een van de voordelen van die Olympische Spelen in Japan is dat er nu ook een mooie uitgebreide herdruk is verschenen van de Architectuurgids Japan, en dat is goed nieuws voor iedere architectuurliefhebber en voor iedereen die van geschiedenis houdt, want deze gids combineert dat op een perfecte manier.
Architectuurgids Japan.
Oker is een Noors jazz-kwartet dat nog het meest doet denken aan het Australische trio The Necks – muziek die bijna niets lijkt te doen, maar die vanaf de eerste seconde ongehoord spannend is, en waar je als luisteraar regelmatig met ingehouden adem naar zit te luisteren, zo mooi.
Oker – Susurrus.
Holly’s stempelgrafiek – juni 2021 – nummer 10 is een vrij ingetogen grafiekje, waarin je gesloten meisjesogen zult herkennen. Maar als je gaat kantelen levert deze grafiek hele andere beelden op. Zoom vooral ook even in, dan zie je pas echt goed hoe subtiel de schaduwen het beeld hier bepalen.
Holly’s stempelgrafiek – juni 2021 – nummer 10a is wat minder ingetogen, maar toch ook tamelijk subtiel in zijn uitwerking, moet ik eerlijk zeggen, al moet je hier wat langer kijken voordat het kwartje echt gaat vallen, vrees ik. Optische illusie en zoekplaatje inéén zet deze je als kijker net even wat harder aan het werk.
Holly’s stempelgrafiek – juni 2021 – nummer 10b kun je het beste van een afstandje bekijken, dan zie je diepte ontstaan en perspectief dat verdwijnt als je dichterbij komt. Dan wordt het meer een zoekplaatje waarin je van alles kunt ontdekken. Ook leuk, maar van een afstandje vind ik deze toch het leukste zelf.
Holly’s stempelgrafiek – juni 2021 – nummer 10c is al net zo’n geval – ook deze ziet er van een afstand geheel anders uit dan als je er met je neus bovenop gaat staan. Op het ene moment is het wit een top van iets, het andere moment een gat waar je doorheen kijkt. Neem er heel even wat tijd voor, dan zie je wat ik bedoel.
Namgar Lkhasaranova groeide op de steppen van Zuid Siberië op, in de republiek Boerjatië, en zij richtte later een band op met de bedoeling de muziek van de Boerjaten levend te houden. De band heet Namgar, en naast traditionele instrumenten en boventoonzang hoor je ook elektrische bas, drums en elektronica, en dat levert traditionele muziek op die opwindender is dan je ooit voor mogelijk zou hebben gehouden.
Namgar – Nayan Navaa.
Sophie Taueber-Arp heeft wat te lang in de schaduw van haar echtgenoot, kunstenaar Hans Arp, gestaan. Gelukkig krijgt ze de laatste jaren de aandacht die ze altijd al verdiende. Nu is er zelfs een boek verschenen met alle brieven en kaarten die ze verstuurde aan een bevriend echtpaar. Dat geeft een mooi inkijkje in een onderbelicht kunstenaarsleven, via een perfect uitgegeven boek.
Brieven van Sophie Taueber-Arp aan Annie en Oskar Müller-Widmann.
Holly’s stempelgrafiek – juni 2021 – nummer 9 is er een die je op verschillende manieren subtiel op het verkeerde been zet. Een beetje afstand nemen en rustig wat langer de tijd nemen helpt om hem helemaal te doorgronden.
Holly’s stempelgrafiek – juni 2021 – nummer 9a is opnieuw een combinatie van optische illusie en merkwaardig zoekplaatje. Merkwaardig, omdat blijkt dat verschillende kijkers er verschillende dingen in blijken te zien. Ik ga je dus niet zeggen waar je naar moet zoeken, kijk rustig zelf even wat je denkt te herkennen.
Holly’s stempelgrafiek – juni 2021 – nummer 9b is al net zo verwarrend. Een combinatie van optische illusie en een vreemd zoekplaatje, waardoor je als kijker dubbel hard aan het werk wordt gezet. Niks voor luie kijkers dus, maar dat lijkt me geen probleem toch?
Holly’s stempelgrafiek – juni 2021 nummer 9c ziet er op het eerste gezicht wat warrig uit, maar als je even de moeite neemt wat langer te kijken zie je dat het allemaal op een bijzondere manier draait en danst.
Gisteren is onverwacht een van de grootste schrijvers van ons land overleden, A.L. Snijders, de grootmeester van het ZKV, het Zeer Korte Verhaal. De dag ervoor had ik nog een verhaal van hem binnengekregen via zijn befaamde graslijst, dus ik was echt geschokt, ook omdat Snijders nog steeds op de top van zijn schrijverschap zat. Ik zal hem missen, maar zijn verhalen en veldpost koesteren.
In memoriam A.L. Snijders.
Holly’s stempelgrafiek – juni 2021 – nummer 8 is een spel van optische illusies, waar iedereen wat anders in blijkt te zien. Een beetje afstand nemen en wat langer kijken is ook hier weer aan te raden, want dan blijk je onverwacht toch meer te zien dan je verwacht had.
Holly’s stempelgrafiek – juni 2021 – nummer 8a lijkt wel een flatgebouw met vreemde balkonnetjes, maar als je gaar inzoomen verschijnen er geheel andere zaken – gezichten, gebitten en nog het een en ander. Optische illusies en een merkwaardig zoekplaatje, waardoor je je als kijker in ieder geval niet hoeft te vervelen.
Holly’s stempelgrafiek – juni 2021 – nummer 8b is een spel van licht en schaduw, met een voorstelling die ook weer vreemde associaties blijkt op te roepen – “alsof je een vreemd oor binnenkijkt”. Tja. Kijk zelf maar wat jij hier in kunt ontdekken, en zoom daarbij vooral ook even in.
Holly’s stempelgrafiek – juni 2021 – nummer 8c is ook een abstracte compositie die bedoeld is om je subtiel op het verkeerde been te zetten, maar ook hier zitten weer wat merkwaardige koppen in verwerkt, om het net even wat leuker te maken, en om er voor te zorgen dat je als kijker niet al te lui wordt, haha.
