Holly’s schilderijen 2025 nummer 25 is een felgekleurde variatie op een van mijn thema’s, dus je kunt vreemde perspectieven verwachten en optische illusies. Neem de tijd, dan zie je meer. Een dooddoener? Misschien, maar niet iedereen realiseert het zich.
Holly’s schilderijen 2025 nummer 26 is ook een spel van optische illusies, dit keer gecombineerd met een zoekplaat voor gevorderden, die daar verschillende dieren in kunnen ontdekken. Maar je kunt deze ook heel goed bekijken als abstract schilderij.
Ik heb zelf geen rijbewijs, nooit gehad ook, maar ik kom soms wel in een auto terecht, en afgelopen zondag kreeg die pech. Dat werd eindeloos wachten op de ANWB, waarna de auto werd afgesleept naar het servicecentrum waar hij na een grondig onderzoek definitief dood werd verklaard. Omdat we toen nog een uur op een taxi moesten wachten kon ik mooi wat foto’s maken van de afbladerende muur van een loods tegenover de ANWB. Een fascinerend gezicht.
Een afbladderende muur
Holly’s stempelgrafiek nummer 6572 heb ik gemaakt met slechts twee zwarte stempelkussens uit mijn verzameling, dus ik heb me ingehouden dit keer. Toch levert het een mooi geval van op-art met een rafelrandje op, vind ik.
Holly’s stempelgrafiek nummer 6573 heb ik weer met wat meer verschillende zwart stempelkussens gemaakt, dat kun je goed zien als je inzoomt, dan zie je de verschillende subtiele kleuren en grijstinten die dat oplevert nog wat beter.
Holly’s stempelgrafiek nummer 6574 is net als mijn andere stempelgrafieken opgezet als een jazzcompositie, ritmisch en improviserend, en in mijn geval ook nog eens met de bedoeling om jou als kijker op verschillende manieren op scherp te zetten.
Holly’s stempelgrafiek nummer 6575 is nog wat weerbarstiger dan al die andere stempelgrafieken, dus deze heeft zelfs nog meer tijd en aandacht nodig, dus er zullen nog meer kijkers gillend weglopen, vrees ik. Haha.
Vandaag ben ik jarig, dus ik vind dat ik je vandaag best wat meer van mijn eigen werk kan laten zien dan ik altijd al doe. Twee schilderijen, een fotoserie en vier stempelgrafieken. Enjoy!
Drie muzikanten van drie verschillende muzikale werelden en drie verschillende continenten ontmoetten elkaar en begonnen gewoon samen unieke muziek te maken, waarbij ambient, krautrock, free jazz en Indiase muziek samenkomen. Verbazingwekkend en geweldig. De Poolse Jacek Mazurkiewicz is de man die de drie bij elkaar bracht – hij zag duidelijk wat in de combinatie van een noiserockende gitarist en een subtiel improviserende Indiase percussionist, en zelf vormt hij met zijn bas en elektronica de verbindende factor. Het levert een buitengewoon fascinerend album op. Een grensoverschrijdend meesterwerkje.
Westberg, Udupa & Mazurkiewicz – Everyday Life Activities
Holly’s stempelgrafiek nummer 6569 – je zou het misschien niet zeggen, zo op het eerste gezicht, maar ook dit is weer een spel van suggestie en bedrog, waarin het spel met licht en schaduw een grote rol speelt. Kijk maar eens wat langer en aandachtiger en zoom ook even in.
Holly’s stempelgrafiek nummer 6570 lijkt misschien iets weerbarstiger, maar als je wat afstand neemt en je kijkt wat langer zul je zien dat dat wel meevalt. Inzoomen is hier ook wel een goed idee, want dan kijk je toch weer anders tegen het totaalbeeld aan.
Holly’s stempelgrafiek nummer 6571 is een mooi voorbeeld van wat een vriend van me “kantelkunst” noemde – hij verandert na elke kanteling van karakter, het perspectief en de dieptewerking veranderen wezenlijk, zeker als je de moeite neemt even wat langer stil te staan na elke kanteling.
Manika Kaur is een veelzijdige Sikhzangeres die een aantal albums heeft gemaakt waarin ze de tradities van de Sikh Gurbani Kirtan muziek levend probeert te houden. Haar nieuwe album gaat een stap verder met de achtergrondgedachte dat alle mensen en geloven samenhangen. De gezamenlijke spirituele verbinding die religieuze grenzen overstijgt vormt hier de basis. Het woord devocean staat wat haar betreft voor inclusiviteit en eenheid in een diverse wereld van geloven. En laat dat nou ook nog eens prachtige, meeslepende muziek opleveren!
Manika Kaur – Devocean
Holly’s stempelgrafiek nummer 6566 is een mooi voorbeeld van “op-art met een rafelrandje”. Je kunt deze het beste van een klein afstandje bekijken, en neem er dan wel even de tijd voor, want het kan even duren voordat alles op zijn plek valt.
Holly’s stempelgrafiek nummer 6567 is een variatie op een thema, en hiervoor geldt hetzelfde wat eigenlijk voor al mijn stempelgrafieken geldt – neem er gewoonweg even de tijd voor, en hou een klein beetje afstand, dan valt alles op zijn plek.
Holly’s stempelgrafiek nummer 6568 is wat aan de weerbarstige kant, maar die zijn juist het meest bevredigend als je ze eenmaal als kijker veroverd hebt. Inzoomen wil wel helpen, tijd en aandacht zeker ook.
Goede reis? is een strip die wat lastig te recenseren is, want je vertelt al snel te veel van het verhaal. Toch een voorzichtige poging om deze geweldige strip even kort voor te stellen. De Latécoère 631 is het grootste en meest luxueuze watervliegtuig dat Frankrijk ooit gebouwd heeft. In de strip vliegt de Latécoère 631 op 6 april 1948 richting Martinique, met aan boord de winnaars van een merkwaardige prijsvraag, allemaal mensen die een vragenlijst hebben ingevuld en aan de hand daarvan zijn uitgekozen voor deze bijzondere reis die op een spectaculaire manier zal aflopen. De drie die de reis georganiseerd hebben vrezen dat de derde wereldoorlog nadert en willen deze groep mensen de kans op een beter leven geven. Of dat lukt?
Holly’s stempelgrafiek nummer 6563 is een spel van suggestie en bedrog en uiteraard spelen de optische illusies weer een doorslaggevende rol. Neem een beetje afstand en kijk even wat langer dan je voor een beeldscherm gewend bent.
Holly’s stempelgrafiek nummer 6564 is een variatie op een thema, ook weer ritmisch opgezet als een jazzcompositie, waarbij de kracht van de herhaling nadrukkelijk wordt ingezet.
Holly’s stempelgrafiek nummer 6565 is er ook weer een die meer tijd en aandacht nodig heeft. Als je je focus iets verlegt verandert er ook nog eens van alles, dis neem de tijd.
Dat komt mooi uit – aflevering 6 gaat over opvoeden, en hoe dat per generatie met voortschrijdend inzicht verandert. De zesde aflevering in deze reeks autobiografische en filosofische essays van Ruud Moors, waarvan we er elke zondag hier eentje publiceren.
Brighde Chaimbeul is een jonge vrouw van het eiland Skye die de Schotse smallpipes, een kleine doedelzak, weer helemaal cool heeft gemaakt. Ze speelt traditionele Keltische muziek, maar geeft daar een experimentele twist aan. Voor haar tweede album werkte ze samen met de avant-garde componist en saxofonist Colin Stetson, en de combinatie van sax en de door blaasbalgen gedreven smallpipes levert een uniek geluid op – je wordt als luisteraar of je het wilt of niet meegesleept. Machtig mooi plaatje.
Brighde Chaimbeul – Carry them with us
Holly’s stempelgrafiek nummer 6560 is een tamelijk subtiel spel van optische illusies, die je het beste van een afstandje kunt bekijken. Ook deze kleuren komen allemaal uit mijn verzameling zwarte stempelkussens.
Holly’s stempelgrafiek nummer 6561 is tamelijk ongrijpbaar en ietwat weerbarstig, dus neem wat afstand en gun hem wat tijd, dan krijg je er wel greep op.
Holly’s stempelgrafiek nummer 6562 mag er op het eerste gezicht wat chaotisch uitzien, de liefhebbers van zoekplaatjes voor gevorderden kunnen wel vast op zoek gaan naar de dieren en gezichten die ik er in verstopt heb. En als je afstand neemt komen de optische illusies tot hun recht en gaat het perspectief vreemde dingen doen.
Je zou in deze woelige tijden soms bijna gaan denken dat de multiculturele samenleving niet meer bestaat, of mislukt is. Maar dan komt er ineens zomaar een juweel van een album op je pad dat bewijst dat in Nederland alles mogelijk blijkt te zijn, en dat als verschillende nationaliteiten elkaar ontmoeten dat tot grootse muziek kan leiden. De rijkdom van die van elkaar verschillende muzikale werelden levert nieuwe muziek op waar je alleen maar heel erg blij van kunt worden. Het gaat hier om een ensemble rond een Catalaanse klarinettist en componist die momenteel in Rotterdam woont en werkt, en een Syrische ud-speler en componist die in Utrecht woont. Samen met een Andalusische percussionist en een Griekse contrabassist presenteren ze een album met negen originele composities waarin Arabische-, latin- en jazzinvloeden op een volstrekt natuurlijke manier samensmelten. Een subliem album.
Oriol Marés &Talal Fayad Quartet met Lucas Zegri en Thodoris Ziarkas- Estuarium
Louis Yi Liu werd in China geboren als tweede kind tijdens de rigoureuze eenkindpolitiek. Dat had nogal wat gevolgen. Zijn vader moest een fikse boete betalen en als fanatiek partijlid en overtuigd aanhanger van Mao moest hij zijn politieke loopbaan opgeven. Louis zelf groeide op als illegaal kind zonder rechten. Hij vertelt zijn geschiedenis in een uniek, indringend boek dat voor een deel uit foto’s en een deel uit tekst bestaat.
Louis Hothothot – Twaalf momenten
Holly’s stempelgrafiek nummer 6557 is een spel van suggestie en bedrog waar je als kijker toch echt even wat langer naar moet kijken om er achter te komen waar je precies op het verkeerde been gezet wordt.
Holly’s stempelgrafiek nummer 6558 is een tamelijk ingewikkeld spel van licht en schaduw geworden dat steeds leuker en interessanter wordt als je er langer nar blijft kijken, liefst van een lichte afstand.
Holly’s stempelgrafiek nummer 6559 is een spel van suggestie en bedrog, waar je, als je maar even met je ogen knippert, alweer wat anders kunt zien dan je zonet dacht te zien. Neem er de tijd voor en laat je verrassen.
Mark Mulholland is een Schotse singer/songwriter met punkwortels die de halve wereld al over gereisd heeft. Het album dat hij met een Franse bassist en drummer opnam rammelt op een prettige manier en voelt wat rauw en ietwat onaf aan. Onbehouwen is het woord niet helemaal, daarvoor gaat Mulholland net iets te omzichtig en op een vreemde manier subtiel te werk, maar de muziek blijft wat ongrijpbaar, al mag er ook gelachen worden. Een bijzonder album.
Mark Mulholland – Fighting with your shadow
Holly’s stempelgrafiek nummer 6554 – hier is het een subtiel spel van licht en schaduw dat je als kijker vrijwel ongemerkt op het verkeerde been zet. Kijk wat langer en je perspectief kan zomaar veranderen.
Holly’s stempelgrafiek nummer 6555 valt wat donkerder uit maar ook hier gaat het om een spel van licht en schaduw dat de optische illusies versterkt. Neem er rustig de tijd voor, want het kan even duren voordat alles hier op zijn plek valt.
Holly’s stempelgrafiek nummer 6556 zet je als kijker weer op een geheel andere manier op scherp. Ook hier weer een spel van suggestie en bedrog. Een subtiel lesje fake news, zou je kunnen zeggen. Nooit op je eerste indruk afgaan dus.
Holly’s stempelgrafiek nummer 6550 is een spel van suggestie en bedrog – optische illusies en vreemde figuren zorgen er voor dat je als kijker op verschillende manieren op scherp gezet wordt. Neem dus de tijd en laat je niet gek maken.
Holly’s stempelgrafiek nummer 6551 is een spel van licht en schaduw, en dan vooral veel donkere schaduwen. Bovendien zitten ook hier weer wat gestileerde gezichten in verstopt. Neem dus ook hier weer even de tijd als je hem wil veroveren, en neem een klein beetje afstand, dat helpt ook..
Holly’s stempelgrafiek nummer 6552 verandert bij elke kanteling tamelijk wezenlijk. Ook hier komen de kleuren en de tinten grijs weer uit mijn ruime verzameling zwarte stempelkussens.
Holly’s stempelgrafiek nummer 6553 is wat weerbarstiger – ook deze zit vol vreemde kleuren die van zwarte stempelkussens afkomstig zijn, maar het kost bij deze misschien net iets meer tijd om er greep op te krijgen. Tijd en een beetje aandacht, dat is alles.
Gisteren was dit magazine vrijwel de hele dag uit de lucht. Dat betekende ook dat ik niet veel kon beginnen, behalve mijn stempelgrafieken aanbieden (die had ik gelukkig al klaar staan). Morgen weer meer.
Michel Banabila, componist en elektronicatovenaar, maakte samen met Machinefabriek, ook wel bekend als Rutger Zuydervelt, ook al zo’n magiër die het avontuur op muzikaal gebied altijd wel aan wil gaan, een schitterend album met muziek die je als luisteraar meteen op scherp zet en waarin verder bedrieglijk weinig lijkt te gebeuren, tot je wat beter gaat luisteren, en dan gebeurt er juist onvoorstelbaar veel, juist op elke vierkante millimeter, om het zo maar te zeggen. Subliem plaatje!
Banabila & Machinefabriek – A Looming Presence
Holly’s schilderijen 2025 nummer 24 is weer een felgekleurd langwerpig schilderij dat het beste werkt als hij rechtop staat, maar deze zet je wel bij elke kanteling weer op een andere manier op het verkeerde been, dus loop vooral de hele galerie even op je gemak door.
Holly’s stempelgrafiek nummer 6547 is wat aan de weerbarstige kant. Maar als je er naar kijkt als een spel van licht en schaduw van iets wat zich onder water bevindt in een wat donker slootje, dan krijg je er waarschijnlijk wat sneller greep op.
Holly’s stempelgrafiek nummer 6548 is weer eens een merkwaardig spel van optische illusies geworden dat je het beste van een ruime afstand kunt bekijken. En neem er de tijd voor.
Holly’s stempelgrafiek nummer 6549 laat weer eens zien wat een ongelofelijke rijkdom aan kleuren mijn verzameling zwarte stempelkussens me oplevert. Het is soms wat ingewikkeld werken met zo’n vreemd palet aan stempelkussens, omdat ik heel goed moet onthouden welk kussen welke kleur of welke tint grijs bevat. En dan veranderen ze in de loop der tijd ook nog.
Hugo Race, frontman van de Australische post-punkband The Wreckery en gitarist van de Bad Seeds was na de pandemie in Toscane beland en ontmoette daar Gianni Maroccolo, producer van Italiaanse alternatieve muziek en filmsoundtracks. Samen brachten ze een donker verhaal tot leven in de stijl van de Decamerone, met Race’s donkere, rauwe praatzang perfect passend in de psychedelische soundscapes die Maroccolo produceerde. Opmerkelijke, spannende muziek die jaren ervaring verraadt en een onverzadigbare drang naar vernieuwing en het opzoeken van de randjes. Muziek op het scherpst van de snede – fascinerend van begin tot eind.
Hugo Race en Gianni Maroccolo – The Vigil
Holly’s schilderijen 2025 nummer 23 – een deel van mijn schilderijen maak ik volgens hetzelfde principe als mijn stempelkunst, dat betekent dat de kracht van herhaling en optische illusies een grote rol spelen, alleen komt hier wat meer kleur bij kijken en zijn de formaten aanzienlijk groter.
Holly’s stempelgrafiek nummer 6544 is een spel van licht en schaduw, maar ik geef je als kijker nog iets meer te doen dan alleen maar kijken naar wat fraaie optische illusies, want hier heb ik ook wat gestileerde vrouwenportretten in verborgen.
Holly’s stempelgrafiek nummer 6545 is een spel van suggestie en bedrog, waarbij je als kijker op verschillende manieren op scherp wordt gezet. Gemaakt met stempels die ik sneed uit rubberen gummen, handmatig gestempeld met verschillende zwarte stempelkussens, wat de merkwaardige kleuren verklaart.
Holly’s stempelgrafiek nummer 6546 is opnieuw een staaltje suggestie en bedrog. Van een afstand voel je de kracht van de herhaling die de optische illusies een boost geeft, dichterbij wordt het een zoekplaatje voor gevorderden.
