Vijf jaar geleden nam accordeonist en bandleider Riccardo Tesi met een sublieme groep zangers en musici de liedjes van het legendarische album Bella Ciao opnieuw op, dat precies vijftig jaar eerder was verschenen en dat toen een complete folkrevival in gang had gezet. Tesi en zijn band waren volledig overrompeld door het succes – het massaal toestromende publiek zong alles mee, en de liedjes kregen op pleinen over de hele wereld weer een nieuw leven, vooral in het zuidelijk halfrond. Dat vroeg om een vervolg, want er blijken nog veel meer liedjes te zijn die in het algemene onderbewustzijn sluimeren en die alleen maar even wakker hoeven te worden gekust door een gepassioneerde band. En dus is er nu een nieuw Bella Ciao-album met vooral andere liedjes, maar met dezelfde sfeer. Schitterend.
A Sud di Bella Ciao.
Holly’s stempelgrafiek – oktober 2021 – nummer 18 verandert van hol naar bol als je hem gaat kantelen – hetzelfde effect dat je ook hebt kunnen constateren bij de strandfoto’s die ik je gisteren heb laten zien- een aantal daarvan heb ik twee keer achter elkaar getoond, maar dan gekanteld, waardoor een schelp bijvoorbeeld de ene keer hol lijkt en de tweede keer bol. Als je dat niet was opgevallen moet je nog maar eens goed kijken.
Holly’s stempelgrafiek – oktober 2021 – nummer 18a heb ik gemaakt met verschillende zwarte stempelkussens, hoe onwaarschijnlijk dat ook klinkt. Dat levert mooie subtiele schaduwen op – hoe subtiel, dat zie je pas goed als je even echt gaat inzoomen.
Holly’s stempelgrafiek – oktober 2021 – nummer 18b is een zoekplaatje en een spel met optische illusies ineen, dus je wordt als kijker extra aan het werk gezet. Slow art is niet altijd ook voor luie kijkers. Je kunt vandaag weer goed zien hoe het variëren op een thema toch totaal verschillende resultaten kan opleveren, en dan begrijp je misschien ook wat beter waarom ik nog steeds grafieken blijf maken. Iemand dacht gisteren dat het een obsessie was, maar zo zie ik dat niet – ik blijf gefascineerd door de eindeloze mogelijkheden, dat wel.
Hong Yingming’s Diepzinnige woorden die zich voeden aan de bron nummer 341 tot en met 345 – vijf aforismen zoals die een paar eeuwen geleden door een Chinese filosoof werden opgetekend, rechtstreeks uit het klassieke Chinees vertaald door Ruud Moors en hier elke week voor het eerst te lezen. Ze blijken elke keer weer verrassend tijdloos en zelfs actueel te zijn.
Ook voor de Amerikaanse, in Ierland wonende singer/songwriter Sarah McQuaid sloeg de pandemie onverbiddelijk toe – gelukkig kon ze via crowdfunding opnames regelen voor een optreden in een middeleeuws kerkje met een geweldige akoestiek bij haar in de buurt. Dat leverde een subliem album op en een concertfilm, waardoor het publiek dat er toen niet bij kon zijn alsnog kan genieten.
Sarah McQuaid – The St Buryan Sessions.
Vandaag laat ik je nog een paar foto’s zien die ik maakte tijdens een strandwandeling in de eerste week van oktober 2021, dit keer met vooral de effecten die een miniem obstakel opleveren als er wind en zand in het spel zijn. Het kan een takje zijn, maar meestal een schelpje, een klein kwalletje, een stukje glas, wat dan ook. De structuren die eromheen ontstaan, die fascineren me.
Het strand van Schiermonnikoog – wind en zand.
Holly’s stempelgrafiek – oktober 2021 – nummer 17 heb ik gemaakt op het milieuvriendelijke steenpapier, dat bovendien perfect geschikt blijkt te zijn voor grafiek. Inzoomen is bij deze wel aan te raden, dan krijg je wat sneller greep op het geheel.
Holly’s stempelgrafiek – oktober 2021 – nummer 17a is er ook een waarbij je het beste eerste even kunt inzoomen, omdat je dan wat gemakkelijker greep op de grafiek krijgt. Een spel van optische illusies en een merkwaardig zoekplaatje ineen, gemaakt met stempels die ik met een afbreekmesje sneed uit grote Tsjechische gummen.
Holly’s stempelgrafiek – oktober 2021 – nummer 17b is de weerbarstigste van de drie vandaag, maar ook bij deze valt alles op zijn plaats als je de moeite neemt even wat langer te kijken.
Vayter is Jiddisch voor “weiter”, oftewel, verder, doorgaan dus, met de traditie van de klezmer in dit geval. Violist Semmy Stahlhammer zet de traditie van zijn grootvader, die van 1920 tot 1939 een klezmer-orkest in Polen leidde, in Zweden voort met een subliem trio en hij heeft met de zangeres Anne Kalmering de perfecte vertolker van het Jiddische lied gevonden – ze zingt met warmte, humor en passie. Zweedse klezmer van wereldklasse.
Anne Kalmering & Stahlhammer Klezmer Classic – Vayter.
Als je op Schiermonnikoog arriveert kom je aan op een pier, een kade waar allemaal grote houten palen omheen staan die mij altijd weer fascineren, want ze zijn door weer en wind aangetast maar zien er nog steeds onverwoestbaar uit.
De palen op de kade van Schiermonnikoog.
Holly’s stempelgrafiek – oktober 2021 – nummer 16 is een spel van licht en schaduw en optische illusies, waarbij ik mijn verzameling zwarte stempelkussens zo goed en subtiel mogelijk heb ingezet. De verschillende tinten zwart die dat oplevert zorgen alles bij elkaar toch wel voor een bijzonder grijzenpalet.
Holly’s stempelgrafiek – oktober 2021 – nummer 16a is een combinatie van optische illusies en een zoekplaatje waarin ik in ieder geval een man met een fietshelm op zijn hoofd heb verstopt, al blijkt die wat lastig terug te vinden. Even afstand nemen, kantelen en rustig blijven kijken. Niet voor luie kijkers, deze. Haha.
Holly’s stempelgrafiek – oktober 2021 – nummer 16b is misschien een tikkeltje weerbarstiger, maar ook bij deze valt alles op zijn plek als je even de moeite neemt wat langer en aandachtiger te kijken.
We gingen naar Schiermonnikoog om de overzichtstentoonstelling van Stella van Acker te bekijken – Stella woont al vijfenveertig jaar op Schier en heeft daar in die tijd vrijwel onopgemerkt een verbazingwekkend oeuvre bij elkaar geschilderd, waarvan een deel nu te zien is in de oude Centrale. Daar kun je mooi afstand nemen, wat deze schilderijen echt nodig hebben, en dan zie je pas goed hoe subliem haar werk is – allemaal museumwaardig en van absolute wereldklasse. Ik ben er twee middagen uitgebreid gaan kijken en had er nog niet genoeg van. De tentoonstelling loopt nog tot 30 oktober, dus als je de kans hebt, ga dan nog snel naar Schiermonnikoog!
De roep van de Zee- overzichtstentoonstelling – Stella van Acker.
Holly’s stempelgrafiek – oktober 2021 – nummer 15 is een licht weerbarstige combinatie van optische illusies en een merkwaardig zoekplaatje waarin van alles verborgen zit. Rustig blijven kijken, dan zie je steeds meer. En anders eerst even inzoomen, dan krijg je er misschien wat sneller greep op.
We waren een weekje op Schiermonnikoog, en daar was ik elke dag op het strand te vinden en bij het Wad. Iedereen die denkt niets van abstracte kunst te begrijpen raad ik aan eens langs de vloedlijn van de zee te gaan lopen en te kijken wat de zee, de wind en het zand daar samen aan prachtigs creëren. Ik haal er elke keer opnieuw weer mijn inspiratie vandaan.
Het strand van Schiermonnikoog.
Holly’s stempelgrafiek – oktober 2021 – nummer 14 laat mooi zien wat ik bedoel als ik zeg dat mijn inspiratie voor een deel bij de zee, het strand en de wadden vandaan komt – je zou bijna kunnen zeggen dat ik hier verder ga waar de zee ophoudt met het maken van een zandsculptuur, al is dit natuurlijk ook weer een spel met optische illusies. Maar de link met het strand zal je toch moeilijk kunnen ontgaan, vermoed ik.
Rond de vijfenzeventigste verjaardag van Lucky Luke mogen verschillende scenaristen en tekenaars hun gang gaan en een verhaal maken rond de cowboy die sneller schiet dan zijn eigen schaduw. De Duitse scenarist en tekenaar Ralf König maakt van Lucky Luke een verdediger van de lgbtq+-gemeenschap. Calamity Jane blijkt lesbisch en schiet Luke te hulp als twee cowboys die op Brokeback Mountain-achtige wijze een relatie hebben gekregen in de problemen zijn geraakt. Het resultaat is een hilarisch verhaal met ontroerende kantjes. Een absolute topper en een sublieme hommage aan Lucky Luke.
Een hommage aan Lucky Luke naar Morris – Lekker Smeuïg.
Holly’s stempelgrafiek – oktober 2021 – nummer 13 zit eenvoudiger in elkaar dan je op het eerste gezicht zou denken. Als je wat sneller greep op wil krijgen kun je het beste even inzoomen. Verder is een beetje afstand nemen aan te raden, en ik zou ook bij elke kanteling even blijven stilstaan, want dan verandert het perspectief, dus het gevoel voor diepte, ook wezenlijk.
Erna Yoshida Blenk was de dochter van een Zwitserse koopman en een Japanse vrouw die elkaar in 1910 in Shanghai ontmoetten. Daar woonde Yoshida dan ook tot haar dertiende, toen werd ze naar haar oom in het Zwitserse Winterthur gestuurd. Vanaf het moment dat ze kunst ging studeren, in 1930, maakte ze bijzonder werk dat altijd wat onzichtbaar is gebleven omdat ze in de schaduw bleef van haar echtgenoot, kunstenaar Eugen Früh. Nu is er dan eindelijk een monografie, waarin niet alleen het magnifieke oeuvre van deze unieke kunstenares volledig tot zijn recht komt, maar waarin ook haar fascinerende levensverhaal verteld wordt.
Erna Yoshida Blenk – een kunstenaressenleven.
Holly’s stempelgrafiek – oktober 2021 – nummer 11 heb ik gemaakt met een paar stempels die ik gesneden heb uit de grootste gummen van het Tsjechische merk Koh-i-noor Hardtmuth met een simpel afbreekmesje. Bij het handmatig stempelen (want elke grafiek bestaat uit slechts één uniek exemplaar) gebruik een heel arsenaal aan zwarte stempelkussens, die inmiddels een opmerkelijke kleurenpalet leveren. Wat langer kijken loont de moeite, en je kunt bij deze het beste een klein beetje afstand nemen.
Hong Yingming’s Diepzinnige woorden die zich voeden aan de bron nummer 336 tot en met 340. Vijf aforismen zoals die een paar eeuwen geleden door een Chinese filosoof werden opgetekend, rechtstreeks uit het klassieke Chinees vertaald en hier elke week voor het eerst te lezen. Ze blijken elke keer weer verrassend tijdloos en zelfs actueel te zijn.
Holly’s stempelgrafiek – oktober 2021 – nummer 10 is een combinatie van optische illusies en een vreemd zoekplaatje waarin rare beesten zitten verstopt. Hij werkt het beste van een afstandje – als je te ver gaat inzoomen verdwijnt het effect wat, want bij deze speelt suggestie een redelijk grote rol.
Holly’s stempelgrafiek – oktober 2021 – nummer 9. Voor deze grafiek heb ik bij grote uitzondering opnieuw dezelfde stempel gebruikt die ik ook voor de vorige twee grafieken heb gebruikt, al is het eindresultaat duidelijk totaal anders. Meestal maak ik voor elke nieuwe grafiek een nieuwe stempel, maar in dit geval vond ik het wel interessant om te kijken hoe ik met deze ene stempel wat variaties kon maken.
Holly’s stempelgrafiek – oktober 2021 – nummer 9a is een combinatie van optische illusies en merkwaardig zoekplaatje, waarin je, als je gezegend bent met wat vreemde fantasie, behoorlijk wat dieren en gezichten terug kunt vinden.
Nog niet zo lang geleden heb ik je hier de simpelste puzzel ter wereld laten zien, die ik veertig jaar geleden heb bedacht en gemaakt – twee halve piramides die je samen moet voegen tot je een piramide hebt. Moeilijker dan je zou denken, omdat vrijwel iedereen symmetrisch blijkt te denken, en als je twee identieke puzzelstukken hebt ben je niet snel geneigd om net die slag te draaien die nodig is. Nu kreeg ik van een lezer een tamelijk verbluffend mailtje – nadat hij met karton de puzzel had nagebouwd kreeg hij van zijn moeder een link toegestuurd van een Chinese webshop, en daar werd de puzzel als houten kinderpuzzeltje aangeboden. Ik kan u zeggen: de bek viel me open, want in de afgelopen veertig jaar heb ik deze puzzel nog nooit ergens anders gezien. Hier geven ze overigens ook meteen de oplossing weg…
