Ruud’s aannames aflevering 21 gaat over herdenken, en of we van geschiedenis ook echt iets kunnen leren. De eenentwintigste aflevering in de reeks filosofische en autobiografische essays van Ruud Moors die we hier elke week publiceren.
Holly’s schilderijen – maart 2019 – nummer 14 is feitelijk nog wat witter dan hij hier, gefotografeerd, lijkt. Vele tinten wit, die zorgen voor een subtiele dieptewerking, die van een afstandje het beste werkt, en zeker als je dan wat langer kijkt.
Holly’s stempelgrafiek – maart 2019 – nummer 24 is heel zorgvuldig uit verschillende laagjes opgebouwd, ritmisch en jazzy als altijd, met ook nu weer het doel om jou als kijker subtiel op het verkeerde been te zetten.
De Azerbeidzjaanse zanger Alim Qasimov wordt tot een van de beste zangers ter wereld gerekend, onder meer omdat de muziek die hij maakt buitengewoon gecompliceerd is. Michel Godard is een tuba- en serpentspeler die thuis is in de jazz en de klassieke muziek (met een passie voor Monteverdi), maar ook met een gretige nieuwsgierigheid naar verschillende soorten wereldmuziek. In de ontmoeting van verschillende culturen ontstaat de interessantste en mooiste muziek van onze tijd, en dat bewijzen Qasimov en Godard, samen met jazzpianist Salman Gambarov en kamanche-speler Rauf Islamov hier ook weer – adembenemend mooie, nieuwe muziek die nogmaals bewijst dat de multiculturele samenleving een immense verrijking oplevert.
Alim Qasimov en Michel Godard – Awakening.
Holly’s stempelgrafiek – maart 2019 – nummer 23 is ook weer een variatie op een thema, en dit keer heb ik er nog wat anders mee gedaan ook nog, naast inzoomen en kantelen. Ik heb namelijk alle aparte vakjes achter elkaar gezet in een filmpje, waardoor je ineens weer heel anders naar deze grafiek zit te kijken. Dus dit keer niet alleen een stempelgrafiek maar ook een stempelgrafiekfilmpje.
Ik heb me hier gisteren kort uitgelaten over de uitslag van de verkiezingen. Ik wil toch ook nog even kwijt dat ik behoorlijk teleurgesteld ben in de linkse partijen, die het wat mij betreft allemaal behoorlijk laten afweten. Het begrip solidariteit is definitief in de archieven bijgeplaatst, lijkt het wel, en ik zit nog steeds met smart te wachten op de eerste linkse politicus die in navolging van Angela Merkel “Wir schaffen das” roept als het om vluchtelingen gaat. Zelfs de SP wil nu de grenzen hermetisch gaan sluiten, dus die zijn mijn stem nu ook voorgoed kwijt. GroenLinks heeft het dan nog wat zwakjes over “verbinden”, maar ik verlang zo naar stevig tegengas tegen die al die haatgeluiden van rechts. Kom op, wie durft het hardop te zeggen: leve de multiculturele samenleving! Ik geloof er nog steeds in, en ik zie ook ongelofelijk vaak dat het ontzettend goed werkt, en ik ben volgens mij echt niet de enige.
Holly’s schilderijen – maart 2019 – nummer 13 is er een met een krul, waardoor hij er vrolijk en vrij simpel uitziet. Toch zit hij net even wat geraffineerder in elkaar dan je op het eerste gezicht zou denken. Even wat langer kijken helpt.
Holly’s stempelgrafiek – maart 2019 – nummer 22 heb ik in een gewone dummy gemaakt die ik in de rommelmarkt vond. Eigenlijk alleen geschikt voor het simpelste potloodschetswerk, maar vooruit. Iemand vroeg of ik nog wel eens tekenfilmpjes maak, maar door het schilderen en de stempelgrafiek kom ik daar momenteel helemaal niet meer aan toe. Ik zal er binnenkort weer eens een proberen, want ik vind dit soort verzoekjes altijd wel leuk eigenlijk.
Laten we positief beginnen: vandaag is de eerste dag van de lente! Maar. Het is een zwarte dag voor Nederland, bijna letterlijk, want de nieuwe fascisten hebben de verkiezingen gewonnen. Zelfs in Groningen hebben ze zetels veroverd, terwijl het Forum de enige partij is die vóór onverminderde gaswinning is. Baudet zegt dat stupiditeit en arrogantie zijn afgestraft. Nee meneer Baudet, ze zijn juist beloond. Wat een dieptepunt!
The Liberation Project begon in Zuid-Afrika, maar er sloten zich al snel musici uit Cuba en Italië bij aan, die ook de kracht van muziek ervaren hadden in hun bevrijdingsstrijd. Daar kwamen nog musici bij uit de Verenigde Staten, Groot Brittanië, Frankrijk, Brazilië, Burundi, Reunion en Guinea, en dat leverde uiteindelijk een indrukwekkende driedubbele cd op met drie uur muziek. Liedjes die allemaal over bevrijding gaan, gespeeld door een buitengewone internationale band die laat horen dat de wereld al lang één grote smeltkroes is, en dat dat alleen maar verrijking betekent.
The Liberation Project – Songs That Made Us Free – South Africa, Italy, Cuba.
Holly’s schilderijen – maart 2019 – nummer 12 is ook weer met een beperkt palet geschilderd – wit, zwart, rood en blauw, waarbij je het blauw vrijwel niet meer terugziet. Hij ziet er in eerste instantie behoorlijk eenvoudig uit, maar ook deze heeft een merkwaardigheid die je pas ziet als je wat langer kijkt, en die je toch weer subtiel op het verkeerde been zet..
Holly’s stempelgrafiek – maart 2019 – nummer 21 ziet er wat ingewikkelder uit dan anders, dus je kunt het beste even wat langer kijken, want dan valt alles vanzelf wel op zijn plaats. En als je dan nog wat langer kijkt gaan diepte en perspectief schuiven, ook altijd erg leuk.
Pete Oxley en Nicolas Meier zijn twee virtuoze jazzrockgitaristen die elkaar gevonden hebben in hun liefde voor intelligente instrumentale jazzrock waarin een beetje wereldmuziek en folk meegesmokkeld mag worden. Dat levert bijna softjazz op, maar dan wel hele spannende.
Pete Oxley & Nicolas Meier – The Alluring Ascent.
Holly’s stempelgrafiek – maart 2019 – nummer 20 lijkt supersimpel, maar ook deze zit net wat geraffineerder in elkaar dan je op het eerste gezicht zou denken, en ook bij deze verandert er van alles in perspectief en diepte als je even de moeite neemt wat langer te kijken.
Rough Guides waren vroeger alleen reisgidsen, maar tegenwoordig brengen ze ook cd’s uit, verzamelaars die een ruwe gids leveren van een artiest of, zoals in dit geval, de muziek van Oost-Europa. Zoals steeds bij Rough Guide is dit ook weer een uitstekende en verrassende compilatie, met een aantal bekende namen, maar ook een paar onbekende juweeltjes, en zeker niet alleen traditionele muziek. Jazz en elektronica zijn ook aanwezig. De moeite waard om te checken.
The Rough Guide to the music of Eastern Europe
Holly’s schilderijen – maart 2019 – nummer 11 is een variatie op een van mijn thema’s, ook weer op een jazzy, improviserende manier uitgewerkt. Je kunt mijn schilderijen het beste bijna mediterend bekijken, vond een van mijn lezers/kijkers – gewoon even rustig gaan zitten, de tijd nemen en alleen maar kijken, dan blijk je na een korte tijd veel meer te zien dan je in eerste instantie voor mogelijk hield.
Holly’s stempelgrafiek – maart 2019 – nummer 19 lijkt wel een inventaris van een serie pennetjes, maar het is uiteraard gewoon een abstracte compositie, opnieuw met de bedoeling jou, als kijker, subtiel op het verkeerde been te zetten.
Holly’s stempelgrafiek – maart 2019 – nummer 19a is opnieuw een variatie op een thema, ritmisch opgezet, als een jazzcompositie, als het ware, met de bedoeling jou, als kijker, subtiel op het verkeerde been te zetten.
Holly’s stempelgrafiek – maart 2019 – nummer 18 komt uit een merkwaardig schetsboekje, dat is gemaakt met papier van gerecycled katoen, papier dat vrijwel onverwoestbaar lijkt, met een aparte structuur. Ook deze grafiek verandert weer sterk als je hem gaat kantelen. Altijd leuk.
Dit stormachtige, sterk wisselvallige weer is buitengewoon bevorderlijk voor mijn migraine, die dan ook extra hevig en hardnekkig doorbreekt. Muziek luisteren is dan niet aan te bevelen, en bespreken al helemaal niet, want dan zou ik hier alleen maar negatieve recensies plaatsen, dus de muziek moet helaas even wachten.
Ruud’s aannames aflevering 20 is de twintigste aflevering in de reeks filosofische en autobiografische essays van Ruud Moors die we hier elke week als een soort van feuilleton publiceren. Deze week gaat het over consequent zijn en betrouwbaar zijn, en hoe dat niet altijd gelijk op gaat.
Holly’s stempelgrafiek – maart 2019 – nummer 17 komt uit een schetsboekje dat ik in de rommelmarkt vond en waar de vorige eigenaar ruw de eerste twee bladzijden uit gescheurd had. Dat lag niet aan de kwaliteit van het schetsboek.
Holly’s stempelgrafiek – maart 2019 – nummer 17a is er ook weer eentje die spectaculair en tamelijk verrassend van karakter verandert als je hem kantelt.
Jeff Scroggins is een geweldige banjospeler die met zijn band Colorado magnifieke bluegrass maakt. Vijf sublieme instrumentalisten, drie voortreffelijke zangers, puur genieten.
Jeff Scroggins & Colorado – Over the Line
Holly’s stempelgrafiek – maart 2019 – nummer 16 is er ook weer een die gebaat is bij een beetje afstand, dan komt hij het beste tot zijn recht.
Holly’s stempelgrafiek – maart 2019 – nummer 16a is weer in een bruin schetsboekje gestempeld. Dat werkt heel anders, omdat ik daarin witten en zwarte stempelinkt kan combineren, wat weer andere effecten oplevert. Deze verandert ook weer echt wezenlijk als je hem gaat kantelen, op een tamelijk verbluffende manier, vind ik zelf.
Umut Adan is een Turkse singer/songwriter die geïnspireerd werd door Anatolische rock uit de jaren zestig – Turkse volksmuziek gecombineerd met westerse psychedelische rock. Adan woont tegenwoordig in Italië en heeft net genoeg afstand tot zijn vaderland om kritische en politiek geladen teksten te kunnen schrijven. Dat levert een bijzonder album op – Turkse psychedelische rock met een boodschap.
Umut Adan – Bahar – Turkish Psychedelica.
Holly’s stempelgrafiek – maart 2019 – nummer 15 komt weer uit een van mijn Moleskine-schetsboekjes, die blijven toch een beetje favoriet. Ook bij deze grafiek word je als kijker weer subtiel op het verkeerde been gezet, omdat diepte en perspectief niet vast lijken te liggen. Afstand nemen en wat langer kijken, zou ik zeggen.
Holly’s stempelgrafiek – maart 2019 – nummer 15a is er ook weer een die je het beste van een afstandje kunt bekijken, dan raak je het beste in verwarring, haha.
