Culturele Concepten aflevering 8 gaat over geld, want hoewel je je dat waarschijnlijk niet realiseert is geld feitelijk ook een cultureel concept, zoals Ruud Moors in dit achtste filosofische essay in deze reeks overtuigend weet aan te tonen.
Holly’s stempelgrafiek – 2022 – nummer 560 is een tikkeltje weerbarstig, maar dat betekent in de praktijk alleen maar dat je er even wat langer en aandachtiger naar moet kijken. Eerst van een ruime afstand bekijken helpt ook als je er wat sneller greep op wil krijgen.
Holly’s stempelgrafiek – 2022 – nummer 561 is een spel van licht en schaduw en van optische illusies die je pas goed ziet als je wat langer kijkt, want dan realiseer je je pas dat perspectief en diepte op losse schroeven staan en alle kanten op kunnen gaan, als je focus iets verschuift.
Holly’s stempelgrafiek – 2022 – nummer 557 kun je het beste van een afstandje bekijken om de optische illusies hun werk te laten doen, al kan het bij deze zeker geen kwaad even in te zoomen.
Holly’s stempelgrafiek – 2022 – nummer 558 is een spel van licht en schaduw waar je op verschillende manieren tegenaan kunt kijken, maar ook bij deze is het weer aan te raden afstand te nemen, want hij is gemaakt om van een afstandje bekeken te worden.
Holly’s stempelgrafiek – 2022 – nummer 559 is ook een spel van licht en schaduw, en in dit geval heb ik naast de gebruikelijke zwarte stempelkussens ook weer wat witte acrylverf in de strijd gegooid voor een extra accent.. Je kunt hier overigens rustig ook even inzoomen zonder dat het gênant wordt.
Holly’s schilderijen – contemporary sunset #99 is alweer het negenennegentigste horizonschilderij in mijn reeks hedendaagse zonsondergangen, een serie zwart-witschilderijen, geïnspireerd op de Waddenzee en het platte Groninger landschap, waarbij ik bovendien het geheimzinnige, kortstondige licht van de schemering probeer te vangen.
Holly’s stempelgrafiek – 2022 – nummer 554 heb ik gemaakt met een paar verschillende zwarte stempelkussens, waarvan ik er eentje net weer had bijgevuld, en dat verklaart dan weer het pikzwarte gedeelte van deze grafiek.
Holly’s stempelgrafiek – 2022 – nummer 555 is niet alleen een spel met optische illusies, maar ook een merkwaardig zoekplaatje, waar verschillende gezichten in verstopt zitten. Neem er rustig even de tijd voor, dan zie je mee dan je wellicht zou verwachten.
Holly’s stempelgrafiek – 2022 – nummer 556 ziet er op het eerste gezicht iets chaotischer uit, maar dat is gezichtsbedrog. Kijk maar even wat langer, dan zie je hoe gestructureerd hij in elkaar zit, en hoe je ook hier weer subtiel op het verkeerde been wordt gezet doordat perspectief en diepte niet vast lijken te liggen. En zoek ondertussen ook maar even naar de gezichten die ik er in verstopt heb.
Khiyo is een Bengaals-Britse band die sublieme multiculturele muziek maakt – westerse rock, jazz en folk gecombineerd met Bengaalse beats, Indiase klassieke muziek en folk uit Bangladesh. Passie en melancholie gaan daarbij hand in hand en dat levert een wereldplaatje op, in alle opzichten.
Khiyo – Bondona.
De Buurtpolitie is een goede, humoristische, licht absurdistische Vlaamse strip, die wat mij betreft licht verslavend werkt, want ik ben na een paar deeltjes aardig gehecht geraakt aan het maar al te menselijke team van de Buurtpolitie, dat er in het zeventiende deel van de reeks een Brusselse inspecteur bij krijgt.
De Buurtpolitie – 17 – Raar, raar, raar.
.
Holly’s stempelgrafiek – 2022 – nummer 551 is een geraffineerd spel van optische illusies, en je doet jezelf echt tekort als je hier niet wat langer naar blijft kijken. Als je dat doet begrijp je al vrij snel waarom ik daar zo stellig over ben, want perspectief en diepte gaan al snel schuiven, en daar wordt deze grafiek meteen veel intrigerender van.
Holly’s stempelgrafiek – 2022 – nummer 552 is ook een spel van optische illusies, met een aantal verrassende doorkijkjes. Je kunt deze het beste van een afstandje bekijken, en ook hier geldt weer dat je er even wat langer naar moet kijken dan je voor een scherm gewend bent.
Holly’s stempelgrafiek – 2022 – nummer 553 is een vreemd zoekplaatje geworden, waarbij je zelf wel kunt bepalen wat je hier nu eigenlijk ziet. De kleuren komen wederom uit verschillende zwarte stempelkussens, die ik tegenwoordig heel bewust als kleurenpalet gebruik.
Een slim idee – je verzint een dierenpark waar allemaal uitgestorven dieren weer tot leven zijn gewekt en bouwt daar een strip omheen, waardoor je een educatief verhaal kunt vertellen – je leert alles over heel veel uitgestorven dieren – verpakt in een humoristische, soms ronduit hilarische strip. En dat werkt verbazingwekkend goed. Leuke verhaaltjes, geweldige tekeningen, dus je zit te lachen en te genieten, en aan het eind van het boek realiseer je je dat je ongemerkt ongelofelijk veel hebt opgestoken. Chapeau!
Een Zoo vol verdwenen dieren.
De Rough Guides vind ik eigenlijk altijd goed, omdat de samenstellers bekende artiesten combineren met sublieme onbekendere musici, wat heel wat verrassingen kan opleveren. Bij de rough guide voor Joodse muziek moest ik wat harder zoeken naar de pareltjes – er zaten wat te veel brave, traditionele uitvoeringen tussen met iets te weinig passie, voor mijn smaak. Toch bevatten de vijf kwartier voldoende moois om er een aanrader van te kunnen maken.
The Rough Guide to Jewish Music.
Holly’s stempelgrafiek – 2022 – nummer 548 is een geraffineerd spel van licht en schaduw, en van optische illusies die je steeds weer opnieuw op het verkeerde been zetten. Ga de zaak maar eens kantelen en je denkt dat je naar een totaal ander beeld zit te kijken – perspectief en diepte zijn volledig verschoven. Maar ook als je bij één versie wat langer stilstaat kan het perspectief zomaar gaan schuiven. Neem een beetje afstand en een beetje tijd, want je kunt hier een hele poos mee zoet zijn.
.
Holly’s stempelgrafiek – 2022 – nummer 549 is op het eerste gezicht vooral een tamelijk onsmakelijk zoekplaatje, waarin de een vingernagels ziet en de ander etterende ogen (sorry), terwijl het toch ook weer een spel van optische illusies is als je voldoende afstand neemt.
Holly’s stempelgrafiek – 2022 – nummer 550 heb ik gemaakt op vrij grof gekorreld aquarelpapier, en dat betekent in de praktijk dat het ruwe randje er meteen in zit als je gaat stempelen. Dat betekent ook dat je deze beslist van een ruime afstand moet bekijken voor het beste effect.
Scenarioschrijver Jean van Hamme had er na twintig delen Largo Winch genoeg van en stopte ermee, maar gelukkig verschijnen er nu toch nog drie strips die we als prequel kunnen beschouwen – je ontdekt hoe Largo’s zakenimperium is ontstaan. In het tweede deel zien we ook hoe de achternaam Winczlav verandert in Winch.
Het Fortuin van de Winczlavs – 2 Tom & Lisa 1910
Holly’s stempelgrafiek – 2022 – nummer 545 kun je het beste van een afstandje bekijken, want daar is hij wel op gemaakt. Neem er dan wel even de tijd voor, want het duurt even voor je het perspectief ziet verschuiven als je niet zelf gemakkelijk je focus kunt verplaatsen.
Holly’s stempelgrafiek – 2022 – nummer 546 is een variatie op hetzelfde thema, dus ook hier word je als kijker subtiel op het verkeerde been gezet, en ook deze kun je het beste van een afstandje bekijken.
Holly’s stempelgrafiek – 2022 – nummer 547 is opnieuw een voorbeeld van op-art met een rafelrandje, en ook deze kun je het beste van een afstandje bekijken, dan werken de optische illusies het beste. En voor al mijn grafieken geldt dat je er ruim de tijd voor moet nemen, want het allemaal slow art, perfect voo deze hectische tijden.
We moeten het weer even hebben over Michel Banabila, mijn favoriete componist en elektronicatovenaar uit Rotterdam, want zijn productie is niet alleen ongekend hoog, met bijna elke week wel nieuw of oud werk, hij brengt het ook op een verrassende manier uit tegenwoordig – ik heb zijn Wintersketches en More research From The Same Dept namelijk aangeschaft op cassettebandje. Je krijgt de digitale versie er dan gratis bij, maar voor nog geen tientje kun je genieten van een cassettebandje in een beperkte oplage, dat volgens Banabila een warmer geluid heeft, en ik kan dat inmiddels beamen. Een kleine update.
Michel Banabila – Cassettes en meer.
Holly’s stempelgrafiek – 2022 – nummer 542 is een combinatie van optische illusies en een zoekplaatje voor gevorderden, waarin bij elke kanteling weer een ander gezicht tevoorschijn komt. Dat werkt overigens het beste als je van een afstandje kijkt, want als je gaat inzoomen gaat er van die suggestie toch iets verloren, vrees ik. En het zijn niet alleen rare koppen die je kunt ontdekken, er is meer.
Holly’s stempelgrafiek – 2022 – nummer 543 moet het hebben van de lichtval en de vreemde schaduwen. Deze kun je ok het beste van een afstandje bekijken, en even wat langer kijken is ook aan te bevelen.
Holly’s stempelgrafiek – 2022 – nummer 544 is een abstracte compositie waar sommigen toch van alles in blijken te kunnen zien – een multi-interpretabel grafiekje dus. Ook deze heb ik weer gemaakt met verschillende zwarte stempelkussens en met stempels die ik met een gewoon simpel afbreekmesje uit verschillende gummen heb gesneden.
Culturele Concepten aflevering 7 gaat over waarheid en werkelijkheid. Elke week vind je een nieuw prikkelend filosofisch essay van Ruud Moors op deze plek, en ook deze week heb je weer de primeur.
Contemporary sunset nummer 98 is nummer achtennegentig in een reeks zwart-wit horizonschilderijen die ik maak, geïnspireerd door de zee en het platte Groninger landschap, waarbij ik bovendien probeer het geheimzinnige licht van de schemering te vatten.
Holly’s stempelgrafiek – 2022 – nummer 538 is een spel van licht en schaduw en een stukje kantelkunst, waarbij perspectief en diepte steeds veranderen als je gaat kantelen. Ook hier geldt weer dat het een goed idee is om even wat langer te kijken, ook na elke kantelbeurt.
Holly’s stempelgrafiek – 2022 – nummer 539 kun je het beste van een afstandje bekijken, want als je gaat inzoomen gaan de details je een beetje in de weg zitten, lijkt het wel. Hij is overigens ook echt gemaakt om van een afstandje bekeken te worden.
Holly’s stempelgrafiek – 2022 – nummer 540 is een spel van licht en donker, waarbij vooral de bijzondere lichtval meespeelt bij het creëren van de optische illusies. Inzoomen kan hier absoluut geen kwaad, want als je wat dichterbij komt zie je nog beter hoe merkwaardig dat licht valt.
Holly’s stempelgrafiek – 2022 – nummer 541 is op-art met een rafelrandje, gemaakt met stempelkussens en acrylverf. Van een afstandje bekijken en er even rustig de tijd voor nemen, wat in deze tijden helemaal niet zo’n gek idee is.
Holly’s stempelgrafiek – 2022 – nummer 535 is een variatie op een thema, en een spel van optische illusies dat je van een afstandje even wat langer moet bekijken voor het al zijn geheimen prijsgeeft. Gemaakt met stempels gesneden uit verschillende soorten gummen met een afbreekmesje en met verschillende zwarte stempelkussens.
Holly’s stempelgrafiek – 2022 – nummer 536 moet je echt van een ruime afstand bekijken, dan werken de optische illusies het beste. Als je een beetje gaat inzoomen verdwijnt de magie vanzelf, totdat je helemaal tot één vakje bent ingezoomd, want dan wordt hij merkwaardig genoeg juist weer interessant, vanwege de opmerkelijke schaduwen.
Holly’s stempelgrafiek – 2022 – nummer 537 is ook een spel van optische illusies, maar het is ook een zoekplaatje voor gevorderden, waarin in ieder geval een vrij duidelijk gezicht verstopt zit.
De delta van de Delta Blues is die van de Mississippi in het zuiden van de Verenigde Staten, en die blues ontstond daar zo’n honderd jaar geleden. De oudste opname op de voortreffelijke compilatie van de Rough Guides dateert van 1928, en alles klinkt nog steeds fris en tijdloos. De Delta Blues was vooral de muziek van één man met een gitaar, maar hier hoor je ook een paar fenomenale vrouwen en een geweldige band. Zesentwintig tijdloze pareltjes uit de archieven. Een aanrader.
The Rough Guide to Delta Blues – vol 2
Holly’s stempelgrafiek – 2022 – nummer 532 is een verraderlijke, want hij lijkt vrij simpel, dus je denkt al snel dat je gezien hebt hoe hij in elkaar zit, maar als je de moeite neemt om even wat langer te kijken kon je nog wel eens verrast worden. Want dan kan alles gaan schuiven en kan het perspectief wel eens drastisch veranderen.
Holly’s stempelgrafiek – 2022 – nummer 533 verbaast ook mij weer, want de groene en de roestbruine kleur komen allebei uit een stempelkussen waar de fabrikant “zwart” op heeft gezet. Zo langzaamaan weet ik hoe ik met dat vreemde palet aan zwarte stempelkussens kan spelen, maar het blijft verbazingwekkend.
Holly’s stempelgrafiek – 2022 – nummer 534 heb ik gemaakt op bruin papier met zwarte stempelinkt en witte acrylverf – witte stempelinkt gaf steeds problemen, onder meer doordat het heel snel opdroogde – een kussen was eigenlijk maar een paar weken bruikbaar, terwijl witte stempelinkt aanzienlijk duurder is dan zwarte, dus experimenteer ik nu met verschillende witte acrylverven.
