Groenland is het getekende verhaal van een zeventienjarige vlogger uit een klein plaatsje in Oost-Groenland, waar het leven bepaald wordt door ijs en sneeuw, de nacht eeuwig lijkt te duren en ijsberen en orka’s de wereld beheersen. Tekenaar Mark Hendriks sleept je met zijn schitterende tekeningen meteen de kou van Groenland in en laat je het leven zien door de ogen van die vloggende tiener. Een verbluffend goede strip.
Groenland – Het verhaal van Malik uit Anoritooq.
Holly’s stempelgrafiek – november 2021 – nummer 25 is niet alleen een spel van optische illusies, het is ook weer een merkwaardig zoekplaatje, waarin de een bergen ziet en de ander paardenkoppen (of paardenhoofden). Deze is zowel van een afstandje als van dichtbij intrigerend, en hoe dichterbij je komt hoe beter je de verschillende kleuren kunt onderscheiden.
Holly’s stempelgrafiek – november 2021 – nummer 25a heb ik gemaakt met slechts één stempelkussen, dus er zit dit keer weinig kleur in en maar een bescheiden palet aan grijzen. Toch is ook deze fascinerend genoeg wat mij betreft, want je weet eigenlijk niet waar je naar zit te kijken terwijl je tegelijkertijd subtiel op het verkeerde been wordt gezet als het om diepte en perspectief gaat.
Holly’s stempelgrafiek – november 2021 – nummer 25b is een spel met optische illusies waarvoor ik dit keer naast zwarte stempelinkt ook witte inkt heb gebruikt. Van een afstand werkt hij het beste, maar deze is ook intrigerend als je gaat inzoomen.
Raphael Ritz was een kunstenaar die in de negentiende eeuw het leven op en rond de bergen van Wallis vastlegde, het Zwitserse kanton waar hij woonde en werkte. Zijn schilderijen zou je op het eerste gezicht misschien als koektrommelkunst kunnen afdoen, maar als je beter kijkt zie je hoe gedetailleerd hij het leven vastlegde, en dan blijkt hij veel interessanter te zijn. Voor een tentoonstelling van zijn werk hebben ze een paar hedendaagse fotografen gevraagd door de ogen van Ritz naar het Wallis van nu te kijken, en die combinatie pakt verrassend goed uit. Het levert een intrigerende catalogus op.
Raphael Ritz – schepper van een exotisch Wallis.
Holly’s stempelgrafiek – november 2021 – nummer 24 is vooral een spel van optische illusies waarbij voorgrond zomaar achtergrond kan worden en waarin alles eigenlijk op losse schroeven staat. Van een afstandje zie je er bovendien heel andere dingen in dan als je er met je neus bovenop gaat staan. Daar wordt het anders van, maar zeker niet minder fascinerend.
Holly’s stempelgrafiek – november 2021 – nummer 24a kun je het beste van een afstandje bekijken, en dan moet je er eigenlijk ook even de tijd voor nemen, want dan ontvouwt hij zich geleidelijk aan wel voor je. Het duurt bij deze wel even voor je begint te zien waarom hij leuk is, en dan zie je er misschien ook dingen in die je er eerst niet in zag.
Holly’s stempelgrafiek – november 2021 – nummer 24b is een combinatie van optische illusie en merkwaardig zoekplaatje waarin je op verschillende manieren gezichten terug kunt vinden. Inzoomen is bij deze zeker ook de moeite waard.
Het dertiende en laatste deel in de reeks ongelofelijke avonturen met en zonder Kobijn is een mooie absurdistische afsluiter met wederom tijdloze humor over het alledaagse menselijke leven, gezien via pratende dieren, als een soort hedendaagse stripfabel, maar dan leuker. Knettergek is weer een mooi afgerond verhaal waarin de vrienden een weddenschap afsluiten, die zoals altijd weer volledig uit de hand loopt.
De ongelofelijke avonturen zonder Kobijn – Knettergek
SEV Trio is een Grieks jazzrocktrio van een bassist, een drummer en een jazzgitarist, die tijdens de lockdown op afstand samen een nieuw album in elkaar staken dat verbluffend goed uitpakte. Ik ben niet zo dol op het ietwat zijige geluid van de jazzgitaar, maar hier vallen al mijn bezwaren weg. Mooi plaatje!
SEV Trio – Far From Close
Holly’s stempelgrafiek – november 2021 – nummer 23 is opnieuw een variatie op een thema, net als bij jazz losjes opnieuw al improviserend ingevuld waardoor je toch een ander stuk muziek krijgt. Optische illusies worden hier vooral veroorzaakt door de manier waarop de verschillende vakjes met elkaar communiceren. Afstand nemen en wat langer kijken en je ziet wat ik bedoel.
Twintig jaar nadat de laatste drie strips rond Kobijn in Frankrijk verschenen worden ze nu eindelijk in Nederland uitgebracht. Je zou denken dat hun uiterste houdbaarheidsdatum dan wel bijna verstreken zal zijn, zeker omdat deel 10 vooral over computers en internet gaat, maar dat blijkt enorm mee te vallen, want de tijdloze humor houdt goed stand omdat het vooral draait om de manier waarop iedereen omgaat met computers. En dat blijkt nog steeds verbazingwekkend herkenbaar te zijn.
De ongelofelijke avonturen zonder Kobijn – ’t Is de Computer, Gekkie.
Max Bill is een van mijn favoriete kunstenaars van de vorige eeuw, vooral omdat hij zulke geniale, intelligente kunst maakte die slim en prachtig om te zien was. Dat hij daarnaast ook een geweldige bruggenbouwer was, een sympathieke, sociale man die vrienden had in alle mogelijk kunstkringen, dat wist ik dan weer niet, maar dat aspect van Bill wordt uitgebreid belicht in een prachtige tentoonstelling en een zeer fraaie catalogus waarin het werk van Bill en zijn vele vrienden aangevuld worden met het hele verhaal. Een inspirerend boek.
Max Bill Global – een kunstenaar als bruggenbouwer.
Holly’s stempelgrafiek -. november 2021 – nummer 22 is een combinatie van optische illusies en een merkwaardig zoekplaatje. Ik blijf het leuk vinden om met een scherp afbreekmesje op de vierkante millimeter allerlei minimale vormen uit gummen te snijden met dit soort vreemde grafieken als resultaat, waarbij je als kijker niet goed weet waar je nu eigenlijk naar zit te kijken.
Holly’s stempelgrafiek – november 2021 – nummer 22a is ook een vreemd zoekplaatje, waar je verschillende gezichten en delen van gezichten in terug kunt vinden. Iemand noemde het al “Picasso en Braque 2.0.” Het vergt wel een beetje een flexibele blik.
Holly’s stempelgrafiek – november 2021 – nummer 22b vergt wat meer fantasie als je hier van alles in wil zien, maar het is ook een abstract spel met optische illusies, dus je kunt je daar ook op concentreren. Afstand nemen en even wat langer kijken is in alle gevallen aan te bevelen, want dan zie je uiteindelijk altijd aanzienlijk veel meer.
Vrijheid – aflevering 2 is het tweede essay van Ruud Moors in deze zondagse reeks filosofische overpeinzingen over vrijheid, verantwoordelijkheidsgevoel en andere essentiële zaken.
Stash is een powertrio bestaande uit drie mannen uit Los Angeles die hun sporen al lang verdiend hebben, maar die als vrienden besloten samen muziek te gaan maken. Drie voortreffelijke singer/songwriters, multi-instrumentalisten en uitstekende zangers die er duidelijk heel veel plezier in hebben samen te spelen en die zo een buitengewoon aanstekelijk plaatje hebben gemaakt met heerlijke countryrock.
Stash – Walk the Walk.
Holly’s stempelgrafiek – november 2021 – nummer 21 is een spel van optische illusies met wat subtiele schaduwen die het allemaal net wat ingewikkelder maken dan het toch al is. Even wat langer kijken, dan krijg je er vanzelf greep op.
Holly’s stempelgrafiek – november 2021 – nummer 21a is er een die zowel van een afstandje als van dichtbij fascinerend is, omdat je als kijker op veel verschillende manieren op het verkeerde been wordt gezet, wat eigenlijk altijd leuk is, vind ik. Je kunt er onder meer wat verstopte gezichten in vinden, als je goed kijkt.
Holly’s stempelgrafiek – november 2021 – nummer 21b is een abstracte compositie die je als kijker aan het twijfelen brengt, want je hebt het gevoel dat je naar iets vaag bekends zit te kijken, maar wat precies? Optische illusies kunnen verschillende vormen aannemen, en hier word je weer eens op een andere manier op het verkeerde been gezet. Neem er maar weer eens even de tijd voor, zou ik zeggen.
Een paar maanden na de dood van schrijver A.L. Snijders vroeg de literaire organisatie Wintertuin aan uitgeverij AFdH curator te worden van een wandeling langs verhalen van Snijders, op posters in abri’s in de Nijmeegse binnenstad. Dat leverde, naast een taoïstische wandeling, ook een juweel van een boekje op, want deze keuze uit de zeer korte verhalen van Snijders bleek een mooi afgerond geheel op te leveren en een perfect Snijders-boek. Een mooie ode aan een uniek schrijver.
De Weg – Taoïstisch wandelen met A.L. Snijders.
Holly’s schilderijen – november 2021 – nummer 2 heb ik in diverse kleuren losjes opgezet. Als je hem van een afstandje bekijkt is het effect het grootste en kun je er zo inkijken. Ik zoom bij deze ook weer even in, want ik werk altijd met opgestroopte mouwen, dus je kunt van dichtbij precies zien hoe bedrieglijk eenvoudig hij feitelijk in elkaar zit.
Holly’s stempelgrafiek – november 2021 – nummer 20 heeft even wat tijd nodig. Je zult bij deze echt even wat langer moeten kijken voor je er echt greep op hebt en alles goed op zijn plek valt, en zelfs dan kan alles meteen weer gaan schuiven, want perspectief en diepte lijken hier niet bepaald vast te liggen.
Holly’s stempelgrafiek – november 2021 – nummer 20a heb ik gemaakt met twee verschillende stempelkussens, voldoende om er een kleuraccent in te voegen. Afstand nemen en iets langer kijken is hier wel een goed idee, want dan ga je toch wat beter zien hoe je op het verkeerde been wordt gezet.
Holly’s stempelgrafiek – november 2021 – nummer 20b is een tamelijk ingetogen variatie op het thema, waarbij je als kijker nog subtieler op het verkeerde been wordt gezet als anders. Ook deze heeft daardoor wat meer aandacht en tijd nodig dan je meestal voor een beeldscherm gewend bent te geven aan de plaatjes die voor je neus verschijnen. Neem een keer de tijd, zou ik zeggen.
Hans van Oudenaarden is niet alleen een geweldige tekenaar, die niet alleen fantastisch mensen kan tekenen, maar ook motoren, auto’s, gebouwen en landschappen, hij kan ook ook een geweldig verhaal vertellen. Met Wynona maakte hij een sublieme apocalyptische strip over een alcoholische, verlopen advocaat die nog één keer voor een echt belangrijke zaak wordt ingeschakeld, maar die daarbij niet alleen met echte tegenstanders te maken krijgt, maar ook met zijn eigen demonen. Fenomenaal. Een absolute aanrader.
Wynona – Als de beer ontwaakt.
Omdat ik hardnekkig veel last van mijn linkervoet bleef houden heb ik meer dan een jaar niet geschilderd. Ik ben nu langzaamaan weer aan het opstarten, en ik moet er echt weer even inkomen, maar de eerste schilderijen beginnen nu af te raken. Vandaag het eerste schilderij in veertien maanden. En voor die schilderijen geldt hetzelfde als voor de grafiek – afstand nemen en wat langer kijken dan je gewend bent.
Holly’s schilderijen – november 2021 – nummer 1.
Holly’s stempelgrafiek – november 2021 – nummer 19 is een variatie op een thema. Deze werkt het beste als je hem rustig van een afstandje bekijkt. De magie verdwijnt een beetje als je er met je neus bovenop gaat staan, vrees ik.
Holly’s stempelgrafiek – november 2021 – nummer 19a heb ik met verschillende stempels en verschillende zwarte stempelkussens gemaakt op het unieke, milieuvriendelijke steenpapier, waar ik nog steeds een beetje aan moet wennen, maar dat me steeds beter bevalt.
Holly’s stempelgrafiek – november 2021 – nummer 19b is een spel van optische illusies, waarbij perspectief en diepte gaan schuiven en veranderen als je even wat langer blijft kijken. De schaduwen spelen dan ineens een vreemd spel waardoor je subtiel op het verkeerde been gezet wordt als kijker. Als je gaat inzoomen wordt hij overigens op een andere manier ook erg intrigerend.
Piet Pienter en Bert Bibber is een Vlaamse strip die aan mij voorbij is gegaan, vrees ik. Dat heeft met die namen te maken, maar ook met het feit dat de strip vrij stijf en houterig getekend was en zwart-wit bovendien. Maar nu is er een ode gemaakt door het door mij zeer bewonderde stripduo Charel Cambré en Marc Legendre, die al heel wat wonderen hebben verricht op stripgebied, en zij maakten een krankzinnig, absurd , swingend verhaal dat het origineel in alle opzichten overtreft. Een heerlijke aanrader!
Piet Pienter en Bert Bibber – De Geniale Soepselder.
Holly’s stempelgrafiek – november 2021 – nummer 18 valt vooral op door het subtiele kleurgebruik, waarbij de kleuren overigens allemaal uit zwarte stempelkussens afkomstig zijn. Kantelen is bij deze ook fascinerend, want dan verandert er van alles tamelijk wezenlijk aan deze grafiek.
Holly’s stempelgrafiek – november 2021 – nummer 18b is misschien wat minder subtiel als het om kleur gaat, maar ook bij deze word je als kijker subtiel op het verkeerde been gezet. Zoom bij deze vooral ook in, want daar wordt hij alleen maar intrigerender van.
Holly’s stempelgrafiek – november 2021 – nummer 18b is een variatie op hetzelfde thema, maar deze pakt toch weer heel anders uit; zeker als je de moeite neemt om even wat langer te kijken zul je dat bevestigen. Hij ziet er bedrieglijk eenvoudig uit, maar er zitten toch de nodige visuele addertjes onder het gras die het leuk maken er wat langer en beter naar te kijken.
Gij zult niet bloemlezen! is de titel van de bundel met de keuze uit de poëzie van Louis Lehmann die dichter en vertaler Erik Bindervoet maakte. Een poëziebundel zoals je ze maar zelden ziet – met liefde gemaakt, perfect vormgegeven en een groot, groot genot om te lezen en te herlezen. Een feest van een boek! Zeventig jaar dichterschap samengevat in één schitterende bundel.
Holly’s stempelgrafiek – november 2021 – nummer 17 kun je het beste van een afstandje bekijken, dan werkt het 3d-effect het beste, maar als je gaat inzoomen wordt hij op een andere manier ook fascinerend. Ik heb deze gemaakt met verschillende zwarte stempelkussens, wat de subtiele kleuren en grijstinten verklaart.
Holly’s stempelgrafiek – november 2021 – nummer 17a is wat ronder uitgevallen, maar hier geldt eigenlijk hetzelfde – van een afstand werkt hij het beste, maar als je gaat inzoomen wordt hij op een totaal andere manier ook fascinerend.
Holly’s stempelgrafiek – november 2021 – nummer 17b is net als de twee andere grafieken die ik je vandaag laat zien gemaakt met verschillende zwarte stempelkussens, dus alle kleuren die je ziet komen uit stempelkussens waar de fabrikant nadrukkelijk “zwart” op heeft gezet. Vandaar mijn ruime verzameling stempelkussens, die als een echt palet gaan werken zo langzaamaan.
Furore is een sinds 1975 onregelmatig verschijnend tijdschrift dat de laatste jaren gemiddeld één keer per jaar lijkt te verschijnen. Nummer 27 verscheen zojuist, maar is gedateerd op januari 2022, maar feitelijk maakt dat niets uit, omdat ook dit nummer weer volstrekt tijdloos blijkt te zijn, met reportages over twee fotosessies met Willem Frederik Hermans, voordat hij als schrijver doorbrak, een beeldententoonstelling op het Frederiksplein in Amsterdam en nog veel meer. Voor liefhebbers van Hermans een must, voor anderen een absolute aanrader, al was het maar voor de unieke, subtiele humor.
Furore # 27 – janu 2022.
Holly’s stempelgrafiek – november 2021 – nummer 16 is een tikkeltje aan de weerbarstige kant, maar als je eerst even inzoomt krijg je wat gemakkelijker greep op het geheel. Uiteindelijk blijkt dan alles toch behoorlijk strak en gestructureerd in elkaar te zitten, weliswaar met ruwe randjes, maar toch.
Holly’s stempelgrafiek – november 2021 – nummer 16a is wat donker uitgevallen, maar dat maakt het wel tot een mooi schemerwerkje met een bijzonder licht. Het gaat hier ook weer om subtiele optische illusies die je bijna ongemerkt op het verkeerde been dreigen te zetten. Langer kijken helpt.
Holly’s stempelgrafiek – november 2021 – nummer 16b is de weerbastigste van de drie die ik je vandaag laat zien, maar als je gaat inzoomen zie je pas goed dat het toch wel een erg mooi spel van licht en schaduw is. Als je dan daarna weer uitzoomt en je kijkt er even wat langer naar valt alles ook beter op zijn plek, en dan blijkt hij toch wat minder ontoegankelijk dan je zou denken.
