Peter de Smet, tekenaar van De Generaal, was de keizer van het superieure geouwehoer, en het was zijn onnavolgbare taalgebruik dat de strip hilarisch maakte. Toch was ik wat huiverig om de integrale uitgave van de Generaal, de schertsfiguur die altijd weer vergeefs de macht probeert te grijpen, op te pakken, omdat ik bang was dat de humor wel eens gedateerd zou kunnen zijn en omdat ik iets te veel beroerd uitgevoerde integrale strips langs heb zien komen. Maar in dit geval blijkt de humor tijdloos en nog steeds in staat de slappe lach op te wekken en is de integrale uitgave beter en uitgebreider dan ik had durven hopen. Absolute aanrader dus!
Peter de Smet – De Generaal gaat Integraal 8 – 1991-1997.
Holly’s stempelgrafiek – 2023 – nummer 263 moet je beslist even uitgebreid kantelen in de galerie, want daar verandert hij echt wezenlijk van. Optische illusies gaan hier hand in hand met spelen met licht en schaduw, en dan vooral met licht in dit geval. Neem er de tijd voor.
Holly’s stempelgrafiek – 2023 – nummer 264 is gemaakt om van een afstandje te bekijken, maar als je gaat inzoomen wordt hij op een andere manier toch ook weer heel bijzonder, vind ik zelf. Kijk er op beide manieren eens even wat langer naar, dan valt alles net wat beter op zijn plek.
Holly’s stempelgrafiek – 2023 – nummer 265 werd hier al het horrorzoekplaatje genoemd omdat je er doodshoofdjes in kunt zien en enge ogen. Kijk zelf maar eens hoe eng je hem vindt, want ik vind het allemaal nogal meevallen, wat mij betreft is het gewoon weer een spel van optische illusies, op-art met een rafelrandje.
Holly’s stempelgrafiek – 2023 – nummer 266 lijkt op het eerste gezicht wellicht wat weerbarstig, maar als je wat langer kijkt blijkt dat enorm mee te vallen. Als alle echt goede kunst geeft ook deze zijn geheimen geleidelijk prijs (sprak hij bescheiden).
Holly’s stempelgrafiek – 2023 – nummer 267 ziet er bedrieglijk eenvoudig uit. Kijk er gewoon maar eens even wat langer naar. Meer zeg ik niet.
Fotograaf Txema Salvans maakte onder de titel The Waiting Game een bijzondere reeks foto’s van honden die het bezit van hun eigenaren bewaken bij hun afwezigheid – een beeld dat we allemaal kennen maar dat nog nooit eerder op deze manier was vastgelegd. Grappig, denk je eerst, maar hoe meer foto’s je ziet hoe triester het wordt. Indrukwekkend in zijn eenvoud.
The Waiting Game
Holly’s stempelgrafiek – 2023 nummer 259 is een spel van licht en schaduw, waarin ik de rijkdom van schaduwen geprobeerd heb te vangen. Het is ook weer een spel van optische illusies, want als je goed kijkt blijkt er van alles niet helemaal te kloppen in perspectief en dieptewerking. Maar ik ben hier vooral tevreden over de kleuren die het kleurenpalet van mijn verzameling zwarte stempelkussens hier opgeleverd heeft.
Holly’s stempelgrafiek – 2023 – nummer 260 is een variatie op een thema. Ik vind het altijd weer interessant om als een jazzmuzikant op thema’s te variëren, omdat die improvisaties vaak weer heel fascinerende nieuwe dingen opleveren.
Holly’s stempelgrafiek – 2023 – nummer 261 is een variatie op hetzelfde thema, en hier kun je goed zien waarom ik dat zo interessant vind om te doen. Ook hier gaat het weer om optische illusies, alleen pakken ze her anders uit. Kijk er vooral ook hier weer even wat langer naar.
Holly’s stempelgrafiek – 2023 – nummer 262 heb ik gemaakt op beige/bruin papier, waardoor alles een beetje in schemerlicht komt te staan. Zoom bij deze vooral ook even in om hem wat beter te bekijken.
Op 31 januari is Ger Siks overleden, en daar wil ik toch even bij stilstaan, want Siks was een geniaal kunstenaar die een niet bepaald voor de hand liggend medium gebruikte – hij maakte namelijk kleurpotloodtekeningen, maar die waren zo meesterlijk dat ze hen zonder enige twijfel zullen overleven. Siks was jaren geleden bovendien een meer dan uitstekende docent op Academie Minerva, waar ik in 1983 bij hem afstudeerde. Een bijzondere man.
In memoriam Ger Siks – 16 mei 1942 – 31 januari 2023
Ik heb een zwak voor de strips van de Buurtpolitie – licht absurdistische, humoristische Vlaamse stripverhalen voor alle leeftijden waar ik altijd een goed humeur van krijg omdat ze zo lekker gek zijn.
De Buurtpolitie – 20 – Het Dinobot
Holly’s stempelgrafiek – 2023 – nummer 255 is ietwat ongrijpbaar op het eerste gezicht, maar als je even wat langer kijkt krijg je er bijna vanzelf meer greep op, en verschijnen de verbanden. Het ietwat lugubere licht maakt het ook niet aantrekkelijker, realiseer ik me, maar kijk er toch eens wat langer naar, hij zou je nog kunnen verbazen.
Holly’s stempelgrafiek – 2023 – nummer 256 lijkt ook al zo’n weerbarstig geval, maar ook hier valt alles op zijn plek als je even de tijd neemt om wat langer te kijken. Even inzoomen wil soms ook helpen, dan krijg je net wat sneller greep op het geheel.
Holly’s stempelgrafiek – 2023 – nummer 257 is echt gemaakt om van een afstandje te bekijken – als je hier te dichtbij komt verliest hij zijn magie al vrij snel, ben ik bang. Dus neem een beetje afstand, en neem er dan ook even de tijd voor, want het duurt even voor alles op zijn plek valt.
Holly’s stempelgrafiek – 2023 – nummer 258 laat heel verschillende zaken zien, en dat heeft alles te maken met wat jij als kijker naar de voorgrond haalt. Zijn dat de roze driehoeken of is dat juist het zwarte gedeelte? Je kunt hier leren broeken in ontdekken, maar ook ogen die je doordringend aankijken, en nog meer. Kijken is soms een ingewikkelde aangelegenheid, maar met een beetje tijd en aandacht kom je een heel eind.
Peter Pontiac is alweer acht jaar geleden overleden. Hij was een van de zwartgalligste undergroundstriptekenaars die ik ken, maar tegelijk ook een van de beste. Concerto Books heeft nu onder de veelzeggende titel Pin-Ups & Downs een verzameling strips, posters, tijdschriftomslagen, zeefdrukken en ander aanstootgevend werk verzameld, dat in de jaren zestig en zeventig nog gewoon vrij probleemloos uitgegeven kon worden, maar dat nu van sociale media geweerd zou worden. Als je wil zien waarom de jaren zestig en zeventig wel degelijk bevrijdend waren is dit een mooi boek om te beginnen.
Peter Pontiac – Pin-Ups & Downs
Holly’s stempelgrafiek – 2023 – nummer 250 is een zoekplaatje voor gevorderden, waar de liefhebber van dat genre heel wat verschillende monsters en ander zaken in kan ontdekken. Daarnaast is het uiteraard ook weer een spel van optische illusies voor iedereen die de kans ziet het verstand op nul te zetten om gewoon even rustig te gaan kijken.
Holly’s stempelgrafiek – 2023 – nummer 251 is vooral een kwestie van focussen, want voorkant kan hier gemakkelijk achterkant worden. Neem er rustig de tijd voor, en knipper eens met je ogen, want dan kan het perspectief zomaar verschoven zijn.
Holly’s stempelgrafiek – 2023 – nummer 252 is op-art met een rafelrandje in stemmige schemerkleuren. Tegelijkertijd is ook dit weer een merkwaardig zoekplaatje, waarin iedereen wat anders lijkt te ontdekken. Kijk zelf maar eens en neem er even de tijd voor.
Holly’s stempelgrafiek – 2023 – nummer 253 heb ik gemaakt op lichtgrijs papier, waardoor de stempelinktkleuren uit de zwarte stempelkussens net weer iets anders van kleur worden. Het gaat om nuances, maar die maken wel degelijk verschil..
Holly’s stempelgrafiek – 2023 – nummer 254 is een spel van licht en schaduw, en van een lichte afstand een fascinerend zoekplaatje waarin zich iets of iemand schuil lijkt te houden. Optische illusies zitten er ook weer in, en die komen van een ruime afstand het beste tot hun recht. Inzoomen is bij deze ook aan te raden, want daar wordt hij nog intrigerender van.
In de jaren dertig van de vorige eeuw werden een paar klassieke horrorfilms gemaakt die nog steeds nazinderen – het Monster van Frankenstein, met Boris Karloff als het monster, en Count Dracula, met Bela Lugosi als de vampier graaf Dracula. Er zijn niet veel mensen meer die de oorspronkelijke films gezien hebben, maar de klassieke vampier werd daar door Bela Lugosi neergezet, en van die iconische rol is hij nooit meer afgekomen. Koren Shadmi maakte een fascinerende stripbiografie van Lugosi , waarin het tragische leven van deze opmerkelijke acteur schitterend wordt opgetekend. Een aanrader voor filmliefhebbers en voor stripfans.
Lugosi – Opkomst en ondergang van Hollywood’s Dracula.
Holly’s stempelgrafiek – 2023 – nummer 245 laat mooi zien waarom een vriend van me regelmatig aan Morandi moet denken bij sommige van mijn grafieken. Zoom maar eens in, dan zie je waarschijnlijk wel wat hij daarmee bedoelde. De vormen, de zachte kleuren. Kijk bij het totaalplaatje vooral ook even wat langer.
Holly’s stempelgrafiek – 2023 – nummer 246 is vooral een kwestie van focussen – het witte deel kun je zien als de gladde bovenkant, en van een afstandje zie je het meestal zo, maar je kunt het ook zien als een gat waar je doorheen kunt kijken. Als je gaat inzoomen zul je merken dat je dat bijna vanzelf ontdekt, en misschien kun je vanaf dat moment ook het totaalplaatje op twee verschillende manieren bekijken.
Holly’s stempelgrafiek – 2023 – nummer 247 is vooral een spel van optische illusies, want het perspectief kan werkelijk alle kanten op klappen, de enige voorwaarde is dat je wat langer blijft kijken. Op-art met een rafelrandje.
Holly’s stempelgrafiek – 2023 – nummer 248 heb ik gemaakt op bruin/beige papier, waardoor de kleuren mooi tegen de schemering aan komen te liggen. Zoom bij deze vooral even in, daar worden de kleuren nog mooier van. En kijk wat langer, dan word je ook nog even subtiel op het verkeerde been gezet, altijd leuk.
Holly’s stempelgrafiek – 2023 – nummer 249 is wat aan de weerbarstige kant, maar als je de moeite neemt wat langer te blijven kijken, van een afstandje, dan valt alles vanzelf op zijn plek, en blijkt hij toch toegankelijker dan je op het eerste gezicht zou denken.
Silent Tears is een bijzonder Canadees project. De teksten zijn gebaseerd op gedichten, verklaringen en teksten van vrouwen die het slachtoffer waren van seksueel geweld en marteling tijdens de Holocaust. Er zijn liedjes bij die komen uit een project van Dr Paula David, die als maatschappelijk werker in een Joods verzorgingshuis in Toronto werkt, en die daar overlevers helpt hun trauma’s te verwerken door samen gedichten te schrijven. Anderen komen van Molly Applebaum, een schrijfster uit Toronto die tijdens haar tienerjaren in een kleine houten doos onder de grond begraven lag in een schuur tijdens de oorlog in Polen.
Op muziek gezet op een bijzondere manier, namelijk als Jiddische tango’s, omdat die hun bloei kenden tussen beide wereldoorlogen in Polen en daarna verdwenen. Het levert een indrukwekkend, aangrijpend album op.
Silent Tears – The Last Yiddish Tango.
Het derde en afsluitende deel van de oorlogsstrip Merlu begint op 5 september 1944, als Chalon wordt bevrijd, en de bevolking dat uitbundig viert na vier jaar onderdrukking. Maar het is ook de dag van vergelding en wraak, en daar gaat het een en ander mis, want zijn de verzetsmannen die nu op het podium stappen wel dezelfden als de verzetsmensen die hun eigen leven in de schaduw riskeerden? En erger nog: degenen die nu aan de schandpaal worden genageld, zijn dat wel allemaal de echte collaborateurs?
Merlu – 3 – De Weg van de Overwinning
Holly’s stempelgrafiek – 2023 – nummer 240 is een mooi voorbeeld van “op-art met een rafelrandje”, en dat betekent in de praktijk dat je deze het beste van een afstandje kunt bekijken. Toch is inzoomen ook aan te bevelen, omdat je dan kunt zien dat grof en subtiel hier toch ook heel goed samengaan.
Holly’s stempelgrafiek – 2023 – nummer 241 is een combinatie van een zoekplaatje voor gevorderden, waar de liefhebber buitengewoon veel in kan ontdekken, en een spel van optische illusies, waar je het beste een beetje afstand voor kunt nemen. Als kijker hoef je je dus absoluut niet te vervelen, want je wordt hier op verschillende niveaus op scherp gezet.
Holly’s stempelgrafiek – 2023 – nummer 242 is een spel van licht en schaduw, en bij deze is het zeker de moeite waard even in te zoomen, omdat je dan sneller greep op het geheel krijgt, maar ook om die schaduwen wat beter te bekijken.
Holly’s stempelgrafiek – 2023 – nummer 243 ziet er bedrieglijk eenvoudig uit, maar als je inzoomt zie je dat hij toch niet zo simpel in elkaar zit als je op het eerste gezicht wellicht dacht. Een variatie op de vorige grafiek, net als de volgende.
Holly’s stempelgrafiek – 2023 – nummer 244 is nog een variatie op het thema van de twee vorige grafieken, dat wil zeggen dat ik er één stempel telkens opnieuw bij heb gebruikt, alleen de verschillende zwarte stempelkussens heb ik anders gebruikt, waardoor deze nog kleurrijker is geworden.
Ruud’s stokpaardjes aflevering 9 gaat over grondbezit en uiteindelijk over de vrije markt. Het negende filosofische essay in deze reeks, waarvan we hier elke zondag een aflevering publiceren. En ja, ik blijf het gewoon stug essays noemen, al zullen er dan wellicht wat luie lezers afhaken. Ze zijn altijd weer prikkelend genoeg voor lezers die verder kijken dan hun neus lang is.
De Zwitserse fotograaf Werner Bischof was vooral bekend als een ware grootmeester van de zwartwitfotografie. In zijn archieven ontdekte men een groot aantal glasplaatnegatieven van kleuropnames die Bischof had gemaakt tussen 1939 en 1946, en dat bleek een onverwachte goudmijn te zijn. Het leverde een spectaculaire tentoonstelling en een magnifiek boek op.
Werner Bischof – Unseen Colour.
Holly’s stempelgrafiek – 2023 – nummer 236 is een combinatie van optische illusies en een zoekplaatje voor gevorderden, gemaakt met stempels die ik met een scherp afbreekmesje heb gesneden uit de grootste rubberen stempels van het Tsjechische merk Koh-i-noor Hardtmuth, en met behulp van mijn ruime collectie zwarte stempelkussens, die garant staan voor een breed palet aan grijstinten en vreemde kleuren.
Holly’s stempelgrafiek – 2023 – nummer 237 moet je echt van een afstandje bekijken, want dan werken de dieptesuggesties en de optische illusies verreweg het beste. Als je helemaal inzoomt blijft er van die effecten niets meer over en sta je vooral verbaasd te kijken hoe groot het verschil is tussen afstand en dichtbij. Het gaat altijd weer om goed kijken, ook hier weer.
Holly’s stempelgrafiek – 2023 – nummer 238 heb ik gesneden uit plastic gummen, en deze is dan ook veel gedetailleerder en subtieler. Hier kun je ook gerust inzoomen, want daar wordt hij eigenlijk nog boeiender van. Hij ziet er ingetogen uit, toch valt er bijzonder veel te ontdekken in deze grafiek, dus neem ook hier even uitgebreid de tijd, zou ik zeggen.
Holly’s stempelgrafiek – 2023 – nummer 239 is er een waar je heel veel verschillende manieren naar kunt kijken. Je hoeft maar met je ogen te knipperen of je ziet een andere grafiek doordat het perspectief verschoven is, voorkant achterkant is geworden enzovoorts. Neem ook hier dus uitgebreid de tijd, en gebruik vooral de galerie om te kantelen.
Een nieuw album van de Nederlandse flamencogitarist Peter Kalb, beter bekend als El Periquin, is altijd iets om naar uit te zien, want elk album dat hij in zijn veertigjarige loopbaan maakte is een pareltje om te koesteren, en dat geldt zeker ook voor dit tiende album dat hij in zijn eentje in een kerkje in de bergen van Portugal opnam vanwege de mooie akoestiek. Tien nummers waar je eindeloos naar kunt blijven luisteren. Mooi.
El Periquin – Homecoming.
Verhoeven Brigade is de overkoepelende titel van een reeks literaire thrillers van de Franse schrijver Pierre Lemaitre. De boeken worden nu omgewerkt tot graphic novels, en dat gebeurt zo goed dat ik ze eigenlijk nog beter vind dan de oorspronkelijke boeken. Dat geldt ook voor het derde deel, dat net verscheen, en waarin de kleine, kale Camille Verhoeven en zijn team een ontvoering moeten onderzoeken, iets waar ze als moordteam helemaal geen zin in hebben, tot Verhoeven ontdekt dat de ontvoerde vrouw niet alleen slachtoffer, maar ook dader is. Spannend, intelligent verhaal, schitterende tekeningen.
Verhoeven Brigade 3 Alex.
Holly’s stempelgrafiek – 2023 – nummer 231 kun je vanuit een bepaalde hoek zien als een verzameling borstbeelden, maar vanuit een andere hoek zijn het vormeloze klompen steen op sokkels. En feitelijk is het gewoon een abstracte compositie die bedoeld is om je op andere manieren op het verkeerde been te zetten. Kijk er maar eens wat langer naar.
Holly’s stempelgrafiek – 2023 – nummer 232 zul je toch echt van een afstand moeten bekijken als je wil ontdekken wat er in de zwarte vlekken te zien is, want als je gaat inzoomen zie je alleen maar vormeloze zwarte vlekken, terwijl ze van een afstandje gaan werken als de vlekken van de befaamde Rorschachtest waarin iedereen iets anders blijkt te zien.
Holly’s stempelgrafiek – 2023 – nummer 233 is een multi-interpretabel spel van optische illusies, waarin ook ogen verstopt zitten. Kantelen is hier aan te raden, en sta dan steeds even wat langer stil bij elke stand. En probeer ook je focus eens te verleggen en kijk door het witte driehoekje heen.
Holly’s stempelgrafiek – 2023 – nummer 234 heb ik gemaakt met stempels die ik gesneden heb uit rubberen gummen en uit plastic gummen. Voor de liefhebber: de roodbruine delen zijn met de rubberen stempels gedrukt, de groenblauwe delen met de plastic stempels. Het verschil in structuur maakt toch echt wel wat uit.
Holly’s stempelgrafiek – 2023 – nummer 235 lijkt wat slordig in elkaar gestoken, maar deze is gemaakt om van een afstandje te bekijken, hoewel je ook heel goed kunt inzoomen als je er greep op wil krijgen. Hij zit in ieder geval slimmer in elkaar dan je op het eerste gezicht zou denken. Kijk maar eens wat langer.
Hermann (Huppen) is een van de absolute grootmeesters van de strip, die op zijn tachtigste, na zestig jaar strips tekenen, alleen maar beter is geworden. In het afsluitende deel van de reeks Duke, waarvoor zijn zoon Yves het scenario schreef, kun je hem dan ook op zijn hoogtepunt bewonderen in een realistische westernstrip. Een absolute aanrader.
Duke 7 Dit is mijn wereld niet.
Holly’s stempelgrafiek – 2023 – nummer 227 is een spel van licht en schaduw en tegelijk ook een spel van optische illusies, terwijl je ook hier weer een zoekplaatje voor gevorderden in kunt zien. Als kijker word je dus op vele manieren op scherp gezet.
Holly’s stempelgrafiek – 2023 – nummer 228 draait om licht en schaduw en optische illusies. Langer kijken is aan te bevelen, want dan zie je echt meer dan je op het eerste gezicht zou denken. Slow art werkt nu eenmaal wat anders dan snelle kunst.
Holly’s stempelgrafiek – 2023 – nummer 229 kun je het beste eerst even van heel dichtbij bekijken, dus in de galerie even inzoomen tot de laatste vier plaatjes. Als je dan weer uitzoomt kijk je toch anders tegen het totaalbeeld aan, hoewel dat weer een unieke manier van combineren geeft met de omliggende vakjes, waardoor de optische illusies beter gaan werken. Neem er in ieder geval even de tijd voor.
Holly’s stempelgrafiek – 2023 – nummer 230 wordt bepaald door de subtiele schaduwen, die bij elke kanteling weer net even anders gaan werken. De zachte kleuren komen als altijd weer uit mijn verzameling zwarte stempelkussens – ik weet het merkwaardige palet aan kleuren die “zwart” betekent bij stempelinkt inmiddels redelijk goed in te zetten, geloof ik.
Heimwee is een theatervoorstelling van schrijver Jan Brokken en het Berlage Saxophone Quartet, die samen in woord en muziek een reis door de melancholieke wereld van de heimwee maken. De verhalen van Brokken en de muziek versterken elkaar op een magistrale manier, waarbij het fraaie decor ook nog eens meewerkt. Ik was absoluut niet de enige in het publiek die een paar keer met tranen in de ogen zat te luisteren, want de verhalen en de muziek kwamen, juist doordat ze zo mooi op elkaar aansloten, perfect binnen. Gezien in de Oosterpoort in Groningen op 28 februari, en dat was de eerste voorstelling in de tournee, dus grijp je kans en ga kijken als je kunt!
Heimwee – een voorstelling van Jan Brokken en het Berlage Saxophone Quartet.
Een paar dagen geleden had ik het hier over deel 1 van de stripversie van het Verhaal van Vlaanderen, waarin de periode van de prehistorie tot de Bourgondiërs wordt verteld. Daar was ik al enthousiast over, maar boek 2 dat vanaf daar verdergaat en tot de tijd van nu doorloopt is misschien nog wel beter, met een uitstekende mix van beknopte geschiedenis, grappen op momenten dat dat kan en een serieuze aanpak op de momenten die daarom vragen, zoals de relatie van België met Congo. Een knappe prestatie, en een meer dan voortreffelijke kennismaking met de geschiedenis van Vlaanderen.
Het Verhaal van Vlaanderen – boek 2.
Holly’s stempelgrafiek – 2023 – nummer 224 is een subtiel spel van optische illusies, waarin je focus allesbepalend is. Het lichte gedeelte kan zowel voorgrond als achtergrond zijn, en dat maakt een groot verschil. Je focus verleggen vergt enige oefening, maar het loont zeker de moeite.
Holly’s stempelgrafiek – 2023 – nummer 225 is een combinatie van optische illusies en een zoekplaatje, dat multi-interpretabel blijkt te zijn, dat wil zeggen dat anderen er duidelijk andere zaken in zien dan die ik er in verstopt heb, wat altijd verrassend is, voor mij in ieder geval, haha. Kijk zelf maar eens wat je kunt ontdekken.
Holly’s stempelgrafiek – 2023 – nummer 226 kun je het beste van een afstandje bekijken, of van heel dichtbij. Ergens tussenin verliest hij zijn magie op de een of andere manier een beetje. Van een afstandje werken de optische illusies het beste. Kijk vooral even wat langer.
