Wat is het nut van het vrouwelijk orgasme? Wanneer we het menselijk gedrag bezien vanuit een evolutionair gezichtspunt, en dat is tegenwoordig mode, is het orgasme bij de man een begrijpelijke zaak. Het maakt de ejaculatie van zaad tot een ietwat verslavende bezigheid die het overleven van de genen zeer bevordert. Omdat vrouwen ook zonder orgasme zwanger kunnen worden lijkt haar climax nutteloos. Sommige biologen zoals Stephen Jay Gould beweerden dan ook dat het vrouwelijk orgasme toevallig ontstaan was. Door een eigenaardigheid in de embryonale ontwikkeling hebben vrouwen een klein onderontwikkeld penisje, de clitoris, en mannen tepels.

Het vrouwelijk orgasme is een evolutionair zinledige imitatie van het mannelijke klaarkomen. Freud zou hieraan toegevoegd hebben dat deze kwestie de vrouw met een levenslange penisnijd opzadelt. Echte evolutionisten geloven echter dat niets toevallig is en dat alles in dienst staat van de overleving. In “Psychology Today” deden zij verslag van de nieuwste inzichten. Ook vroege Darwinisten hadden al ideeen over het nut. Het orgasme zorgde er voor dat de vrouw na afloop nog een poosje bleef liggen zodat de zwaartekracht de voortzwemmende spermatozoa niet kon tegenwerken. Ook waren er theoretici die meenden dat de band tussen de partners erdoor versterkt werd.

Deze wat softe benadering is nu verleden tijd. Het orgasme bij de vrouw veroorzaakt samentrekkingen van de baarmoederspieren waardoor sperma als het ware opgezogen wordt. Metingen toonden aan dat zonder orgasme veel meer sperma naderhand weer naar buiten vloeide. Dit gegeven gecombineerd met het verschijnsel dat vrouwen bij sommige mannen meer orgasmen rapporteerden dan bij anderen zette de evolutionaire biologen op het spoor. Zou het zo kunnen zijn, speculeerden zij, dat vrouwen meer klaarkomen met mannen met goede genen?

Bij honderden diersoorten varierend van schorpioenen tot zwaluwen was duidelijk dat vrouwtjes mannetjes prefereerden die gekenmerkt werden door een hoge graad van lichaamssymmetrie. Afwijkingen daarvan wijzen op ontwikkelingsstoornissen die veroorzaakt kunnen worden door genetische foutjes. Hoe dit bij mensen was onderzochten Thornhill en Gangestad bij 86 seksueel aktieve jonge stellen. Via dagboeken brachten deze verslag uit over hun al dan niet met orgasme bekroonde coitussen. Tegelijkertijd werd door middel van foto’s gekeken naar de symmetrie van de mannen. In het tijdschrift “Animal Behaviour” deden de onderzoekers verslag. De vrouwen van de symmetrische mannen beleefden inderdaad significant meer orgasmen tijdens de geslachtsgemeenschap.

Verder onderzoek bracht aan het licht dat deze symmetrische mannen, waarvan het zaad zo vaak orgastisch werd opgezogen, zich verder niet gunstig onderscheidden van hun asymmetrische soortgenoten. Ze investeerden niet meer in hun relatie dan andere mannen, deden veel minder moeite bij hofmaken of voorspel en gingen vaker vreemd dan de mannen met de minder uitgebalanceerde lijven.

Overigens rapporteerden de vrouwen uit het onderzoek dat ze in geval van ontrouw vaker klaarkwamen bij vreemde partners dan bij de echtgenoot. Om hun buitendeurse activiteiten verborgen te houden deden ze bij de eigen partner vaak net of ze klaarkwamen. Kort samengevat staat het vermogen van een vrouw klaar te komen los van de seksuele vaardigheden van haar partner maar heeft te maken met haar onbewuste evaluatie van zijn genetische merites. Haar orgasme heeft niets van doen met liefde of ervaring. De mannen met de beste genen zijn de slechtste partners. Vrouwen zijn net zo min monogaam als mannen, ze zijn erop gebouwd hun opties open te laten.

Door de evolutie zijn goede mannen en nette vrouwen uitgestorven. Waarvan akte.