Wat beweegt de mens ? Terwijl de natuurkundigen nog steeds zoeken naar een eenheidsformule die het gedrag van zowel de kleinste als de grootste dode spullen in het heelal verklaart en voorspelt, lijkt het erop alsof deze vraag althans bevredigend beantwoord kan worden.

Uiteindelijk ligt slechts één motief ten grondslag aan alle menselijk gedrag van alle tijden. De psychologie van de vorige eeuw heeft slechts dwaalsporen uitgezet. Freud die eerst dacht dat sex aan de wortel van elke handeling en gedachte lag en die later, toen zijn kaakkanker doorgroeide meende dat een doodsdrift de stille kracht achter elk gedrag was, heeft voor veel verwarring gezorgd.

Maar ook de Amerikanen, die meenden dat leren door beloning alles verklaarde gingen zich te buiten aan ongepast getheoretiseer. Het antwoord ligt zo voor de hand dat het tot nu over het hoofd gezien is, en dat is jammer, want de konsekwenties zijn ingrijpend. Laten we eens kijken naar de aanvang der mensheid. Nadat in lang vervlogen tijden ons aller moeder in Afrika, al of niet door genetische manipulatie, ineens mensachtigen begon te baren, traden die eigenschappen aan het licht die later als kenmerkend voor de menselijke soort beschouwd zouden worden.

Naast randfenomenen zoals de sterke neiging lege stenen oppervlaktes van graffiti te voorzien, worden in het algemeen twee vermogens als typerend voor de nieuwe soort gezien. Het zijn de mogelijkheid met elkaar van gedachten te wisselen en de neiging gereedschappen te vervaardigen. Andere dieren kunnen die dingen ook wel een beetje, dolfijnen en walvissen schijnen elkaar de oren van het hoofd te praten, en het gebruik van stokken is bij apen en olifanten niet onbekend, het blijft toch behelpen.

Bij onze soort hebben vooral gereedschappen waarmee gedood kan worden altijd een grote populariteit gehad. Men kon daarmee levende wezens in eten veranderen, maar ook andere mensachtigen aan zich onderwerpen. De neiging middelen te scheppen om een bepaald doel te bereiken uitte zich ook in de zogenaamde domesticatie van andere dieren.

Vanuit doelmatig oogpunt bezien hebben veel dieren eigenschappen waar je als mens veel aan kunt hebben, en om die reden zijn we nu omringd door tamme honden, katten, kippen, koeien, varkens, paarden, olifanten, duiven, schapen en geiten. Sinds kort verkeren we in het apparatenstadium. Bij de machines staan communicatie- en moordapparatuur vanzelfsprekend in hoog aanzien, op de voet gevolgd door vervoermiddelen.

Wanneer we de kenmerken van al deze activiteiten bezien is duidelijk wat de achterliggende drijfveer is. Sinds zwarte Eva is de mensheid slechts met één ding bezig geweest : het met alle ten dienste staande middelen elke handeling die tot vermoeidheid zou kunnen leiden uit het leven te bannen. Alle werktuigen ooit ontwikkeld, inclusief alle wapens, dienen dit oogmerk. Slavernij van mensen en dieren zijn de vaste begeleider van elke menselijke kultuur. Alle hedendaagse machines hebben geen ander doel.

Dit betekent dat het ideaalbeeld van de mens glashelder is. Het is een staat van werkloosheid, waarin elke inspanning uit het leven gebannen is. Contouren van deze nieuwe maatschappij worden langzamerhand zichtbaar. Een groot aantal mensen zal zich in dit land in de toekomst kunnen vermeien in aangename lediggang. Alleen enkele zedeprekers en politici liggen nog dwars.