Moderne psychologische inzichten maken het waarschijnlijk dat Hirsch Ballin thuis geen abstracte kunst aan de muur heeft hangen. Werk van mevrouw Brinkman vindt hij aardiger om naar te kijken dan een late Picasso. Hij houdt niet erg van chocolade, is zijn vrouw trouw en zal nooit gesignaleerd worden op een surfplank.

Dat psychologen zulke dingen kunnen voorspellen danken ze aan het werk van professor Marvin Zuckerman van de universiteit van Delaware. Volgens deze geleerde bestaan er twee soorten mensen : “high sensation seekers” (HSS) en “low sensation seekers” (LSS). HSStypes houden van risico. Lieden als Rijkman Groening en Geert Wilders zouden hoog scoren op de tests van Zuckerman voor HSS. Drinken en roken vinden ze lekker, meerdere seksuele partners zijn regel, ze investeren graag onverstandig en in geval van oorlog willen ze met plezier naar het front.

Het is maar een klein gedeelte van de bevolking maar ze maken meer rumoer dan de hele rest. HSSmensen vervelen zich snel en het is zaak hen omstandigheden aan te bieden waarin ze hun lust voor avontuur kunnen uitleven. Wanneer dat niet gebeurt is het niet ondenkbaar dat ze voor de kick eens een bank gaan beroven of te gronde gaan aan alcohol en drugs.

LSSers vermijden al dit soort dingen, zij zijn meer gesteld op rust, routine en gezelligheid. Volgens de huidige mode in het verklaren van gedrag wordt de oorzaak gezocht in de bouw van de hersenen. Ieder mens is als het goed is in het bezit van een “Reticulair Activeringssysteem” (RAS) dat het niveau van bij de les zijn van het verdere brein bepaalt. Het RAS van een HSS is een sloompie, die alleen na krachtige kwaliteitsimpulsen wakker wordt om zijn werk te doen.

De HSS is dus niet dapper, hij heeft gewoon dat bange gevoel niet als hij op 7000 meter een ijswand beklimt. Het RAS pept het brein op door afgifte van een bepaald enzym dat afgekort MAO heet. Het is dan ook niet verwonderlijk dat HSSers daar minder van in hun bloed hebben dan een LSS. Dat MAO heeft ook invloed op de produktie van het vechtvluchthormoon adrenaline.

Een dergelijke stof (PEA) zit in chocolade. PEA wordt echter door MAO afgebroken. Een LSS met veel MAO in het bloed geeft daarom gewoonlijk niet zoveel om kwatta. Een HSS daarentegen wordt er behoorlijk opgepept van en vervalt niet zelden tot buien van chocaholisme. Zuckermann heeft ook ontdekt dat de LSSers niet van abstracte kunst houden. Het gevoel niet goed te weten wat het voorstelt maakt hen op en vage manier ongelukkig.

De HSS is dol op ambiguiteit, dan begint zijn RAS een beetje wakker te worden. Opvallend is verder het verschil in smaak op het gebied van film en televisievertier. De HSS krijgt zijn kicks op een manier die de LSS hartgrondig tegen de borst stuit. De HSS heeft een forse dosis seks en geweld nodig om zich te amuseren. De LSS kijkt liever naar een romantische soap.

Tenslotte een kleine test. Als u wilt weten wat u zelf bent, druppel dan wat citroensap op de tong. Het schijnt dat de LSS hierop reageert met een speekselvloed. De HSS zal zich afvragen wanneer er eens wat gebeurt. Het lijkt daarom verstandig kinderen op deze wijze te testen voor je als ouder een televisieregiem invoert.