Onder hypnose kunnen allerlei sensationele herinneringen gefabriceerd worden. Dankzij gespecialiseerde psychotherapeuten kunnen buitengewoon bijzondere belevenissen opgeroepen worden en het opnieuw doormaken daarvan, “durcharbeiten” zou Freud gezegd hebben, zou een genezende werking op allerhande klachten met zich brengen.

Populair is momenteel de reïncarnatietherapie waar clienten onder hypnose herinneringen van voor hun geboorte verkennen onder deskundige begeleiding van de reïncarnatietherapeut. Ook nog steeds bestaand zijn de vergeten incestervaringen, al dan niet opgesierd met satanische rituelen, waarbij zuigelingen geofferd worden en hun bloed gedronken. De laatste keer dat deze mythes overigens populair waren was in de nazipropaganda over Joodse gebruiken.

Nieuw zijn de contacten met buitenaardse wezens. Deze wezens zijn ook heel geslachtelijk geïnteresseerd en doen in hun vliegende schotels eveneens onnoembare dingen met zuigelingen. In de Verenigde Staten zijn deze herinneringen te koop bij de gespecialiseerde therapeut. Het in twijfel trekken van de authenticiteit van vergeten, (verdrongen, zouden psychoanalitici zeggen) herinneringen is momenteel niet “politically correct”.

Bij vorige levens in het oude Egypte en ontmoetingen met geile marsmannetjes kan men nog wegkomen met een opgetrokken wenkbrauw, de verdrongen incestervaringen, al of niet inclusief de duivel, moeten onvoorwaardelijk geloofd worden op straffe van verkettering. Voor men het weet wordt men in het kamp van de mannelijke daders geplaatst, waar men volgens de kansberekening van de incestboetepredikers trouwens sowieso al met een grote mate van waarschijnlijkheid thuishoorde.

Al de genoemde tijdspasseringen hebben gemeen dat het geheugen gezien wordt als een feilloze opslagplaats van gebeurtenissen uit het verleden. Weliswaar is niet alles steeds voorhanden omdat de informatie geblokkeerd wordt door een geboorte of nare emoties, maar door hypnose kan de waarheid opgediept worden. Deze aanname is volledig in strijd met alle uitkomsten van geheugenonderzoek. Hypnose is vooral geschikt om mensen dingen wijs te maken en het geheugen werkt zonder hypnose weliswaar beter, maar is nog steeds vatbaar voor aanpraterij.

In 1979 deed Elizabeth Loftus haar klassieke geheugenexperimenten met ooggetuigen. Op een video liet ze een aanrijding tussen twee auto’s zien. Wanneer ze een week later vroeg hoe hard de wagens reden toen ze “op elkaar knalden” was de schatting gemiddeld 70 kilometer per uur. Wanneer ze anderen  vroeg hoe hard ze reden toen ze “elkaar raakten” zeiden de ooggetuigen 40.

Op de film was een knalgroene auto te zien die zonder stoppen voorbij reed. Ze stelde echter vragen over de blauwe auto die voorbij reed en noemde in haar vragen een paar keer een niet bestaande hooiberg. De getuigen waren vervolgens ervan overtuigd dat de voorbijrijdende auto blauw was en dat er een hooiberg langs de weg stond. Ze zeiden dit niet om de onderzoekster te plezieren, want wanneer een geldelijke beloning voor een correct verslag werd uitgeloofd, dat gecheckt kon worden met de video, volhardden ze in hun valse herinneringen.

Sindsdien blijkt uit een overstelpende hoeveelheid onderzoek dat de manier waarop vragen gesteld worden de antwoorden door suggestie beïnvloeden en dat de respondenten zelf overtuigd raken van de juistheid van hun herinnering. Het geeft daarom geen pas mensen die zich opeens herinneren door aardse of buitenaardse wezens misbruikt te zijn leugenaars te noemen. Wel is meer bewijs dan bekentenis nodig voor strafvervolging.