Nu het niet meer politically incorrect is bepaalde bevolkingsgroepen te discrimineren, kan ik vrijuit spreken. Iedereen weet dat Nederlanders krenterig zijn, Marokkanen en Antilianen veel in gevangenissen te vinden zijn en godsdiensten die afkomstig zijn uit de woestijn achterlijk.

Maar tussen Nederlanders zijn ook verschillen. Zoals in veel landen wordt het IQ minder naarmate je zuidelijker komt. Dat is zo, want dat weet ik. Het heeft er bovendien de schijn van dat dit kenmerk vooral bij mannen gevonden wordt. Het meest zuidelijke deel van Nederland is Limboland. Een belangrijke handicap van de limbo is zijn gebrekkige taalbeheersing. Dit komt natuurlijk omdat thuis geen Nederlands werd gesproken. Het resultaat is een zeer beperkte woordenschat, die ook nog veelvuldig verkeerd wordt gebruikt. Om dit te verhullen bezigt de limbo vaak krachttermen van een type dat andere Nederlanders na de lagere school niet meer gebruiken. Denk daarbij bijvoorbeeld aan “knettergek”.

Een andere handicap is natuurlijk de fundamentalistische godsdienstige achtergrond. Deze kan met recht achterlijk worden genoemd. In Limboland gelooft men in bloed huilende Mariabeelden en de kracht van brandende kaarsen. De solidariteit is niet met Nederland maar met een verkeerde Duitse ayatollah in Rome. De richtlijnen van deze griezelige figuur behelzen onder andere een verbod van vrouwen in hogere posities in zijn organisatie, een verbod op anticonceptie, een verbod op homoseksualiteit en een gehoorzaamheid aan zijn oekazes die boven de Nederlandse wetgeving verheven zouden zijn.

Zoals veel primitieven is de limbo xenofobisch. Mensen die uit verre streken komen, te denken valt aan “boven de grote rivieren” of “het westen” worden zoveel mogelijk gemeden. Dat er in ons land ook veel mensen wonen die van nog verder weg komen kan reden zijn voor paniek. Aan de enige universiteit in de streek werken, om voor de hand liggende redenen, veel mensen uit noordelijke regio’s. Deze klagen over de onmogelijkheid in contact te komen met de plaatselijke bevolking. Het kan niet anders of hier ligt een volkomen terecht gevoel van minderwaardigheid van de autochtonen aan ten grondslag.

Wanneer een limbo uit onterechte ambitie toch in het westen terechtkomt is hij tamelijk gemakkelijk te herkennen. Ten eerste natuurlijk door zijn sterke accent en zijn beperkte vocabulaire. Om zich tegen de vreemdheid te wapenen heeft hij ook de neiging tot vermomming. Vaak wordt het haar geverfd en is er sprake van komische overdressing. Zo is momenteel een filmpje op tv te zien met een vooraanstaande limbo die zich voor een roeitochtje heeft gekleed in tenue de ville. Zijn schoenen zijn niet zichtbaar, maar die zullen glanzen. Limbo´s poetsen hun schoenen namelijk twee maal daags omdat zij menen dat dit van karakter getuigt.

Om al deze redenen, er zijn natuurlijk nog veel andere, lijkt het mij het beste als alle limbo´s terugkeren naar hun vaderland, overigens de enige plek ter wereld waar het eikenhout bronsgroen is. Daarna lijkt het mij zaak ons van dit gezwel aan de onderbuik van Nederland ontdoen. Qua dialect kunnen ze zich toch al beter verstaan met Duitsers en Vlamingen. Pas als dit gepasseerd is kunnen we de driekleur op elk publiek gebouw uitsteken en trots zijn op ons land!