Bijna elke dag op en neer van Haren naar Hoogezand-Sappemeer betekent voor mij in de praktijk elke dag zo’n vijftien kilometer op de fiets langs een kanaal waar het altijd waait en waarbij de tegenwind op de terugweg ervoor zorgt dat ik na ruim een uur drijfnat thuis aankom. Daar heb ik een list op verzonnen, want mijn fiets is oud en gammel en aan vervanging toe.

Hier links boven zie je mijn nieuwe fiets – een wonder van de moderne techniek – een elektrische fiets. De perfecte oplossing, want ik blijf fietsen (en dat wil ik ook graag). Een brommertje, dat maakt lawaai en het stinkt, en ik word er veel te lui van. De elektrische fiets maakt het fietsen alleen wat gemakkelijker, maar het scheelt een heel stuk, juist op de lastige momenten. Je staat bijvoorbeeld onderaan een brug voor het stoplicht – normaal moet je dan al je kracht inzetten, nu zoef je weg. Hetzelfde geldt voor tegen de wind in fietsen.

Met de elektrische fiets kun je zestig kilometer fietsen voor de accu leeg is, en verder zitten er alle moderne snufjes op die nieuwe fietsen tegenwoordig hebben – je licht gaat automatisch aan als het donker wordt, de bel zit in het handvat verstopt, hij is optimaal beveiligd met sloten en kettingen en chips, er zit een kilometertellertje op, er hoort een ingenieus fietspompje bij, enzovoorts. Fietsen worden nog elk jaar verbeterd, en dat kun je aan deze fiets heel goed zien. Dus ik zit tegenwoordig met volle teugen genietend op de fiets.