els heeft add
ADD staat voor attention deficit disorder. De hyperactieve versie, ADHD, is iets bekender, maar ADD betekent in de praktijk dat je een ernstig concentratieprobleem hebt. Je kunt je aandacht niet goed ergens bij houden. Els stapte bijvoorbeeld onder het fietsen gewoon van haar fiets als ze een kwartje op straat zag liggen. Ook kwam ze een keer paars boven water omdat ze even vergeten was dat ze onder water niet kon ademhalen. Ze had toen al haar zwemdiploma’s al gehaald. De situatie was zo zorgelijk en zo gevaarlijk dat wij, haar ouders, naar het toenmalige RIAGG zijn gestapt, waar na een aantal onderzoeken geconcludeerd werd dat Els ADD heeft.
ADD is een handicap die nooit meer overgaat. Gelukkig is er een medicijn, Ritalin, dat helpt. Dat wil zeggen dat Els zich een paar uur lang wat beter kan concentreren, al zal ze er altijd behoorlijk wat meer moeite voor moeten doen dan kinderen die deze handicap niet hebben.
Er is met Els haar intelligentie en leervermogen niets mis. Toch gaat leren haar niet gemakkelijk af. Gelukkig zijn er leraren die haar begrijpen, en die haar bij een proefwerk bijvoorbeeld vlak voor het bord laten zitten, waar ze de minste kans loopt afgeleid te worden. Ze doet het op school op dit moment prima, maar nogmaals, ze moet daar wel tien keer zo hard voor werken als andere kinderen, en dat is niks overdreven.
Een voorbeeldje. Het heeft heel lang geduurd voor Els uit zichzelf ’s morgens de gewone dingen deed die ieder kind doet: wassen, aankleden, tanden poetsen, haren kammen, enzovoorts. Als ik zei dat ze haar tanden moest poetsen en haar gezicht wassen poetste ze keurig haar tanden en was dan helemaal vergeten wat ze nog meer moest doen. En dat elke ochtend opnieuw. We moesten steeds weer opnieuw elke handeling apart opnoemen. En natuurlijk, iedereen vergeet wel eens wat, maar Els moest echt al haar energie aanwenden om de gewone dagelijkse dingen allemaal in de goede volgorde te doen, en dat is op den duur heel vermoeiend. Ook voor de ouders, die haar elke keer weer aan alles moesten herinneren.
Ik ben Els en ben zeventien jaar. En bij mij is het probleem dat ik me slecht kan concentreren. Elke keer als ik een proefwerk heb moet ik al een week van te voren beginnen met leren anders komt het er bij mij niet in.
Ik weet niet precies hoelang ik mijn handicap al heb. Maar ik vind het in ieder geval erg vervelend. Elke dag moet ik een pilletje slikken. En dat zorgt ervoor dat ik mijn hoofd erbij kan houden.
Ik heb dit stukje geschreven omdat ik graag met een jongen of meisje wil schrijven die hetzelfde hebben als ik. Want ik ken verder niemand die hetzelfde heeft als ik.
Wil jij met Els schrijven? Klik dan hier.