We kregen een onverwachte uitnodiging voor de uitreiking van de Jip Golsteijnprijs voor Popjournalistiek. Ik bleek (ik weet nog steeds niet door wie) genomineerd te zijn voor die prijs, maar ik realiseerde me meteen al dat ik een volstrekt kansloze buitenstaander was. De prijs zou bijvoorbeeld gaan naar een verhaal dat in een krant of een tijdschrift was gepubliceerd in de afgelopen twee jaar. Vrijwel alles wat ik over muziek schrijf is hier te vinden (op internet dus) of in een e-zine (Mazzmusikas), en maar een klein deel in de papieren Heaven of de Groene, en dan gaat het meestal om recensies of vrij korte artikelen.

Toch zijn we er heen gegaan, gewoon om eens te kijken bij zo’n prijsuitreiking, waar alle Randstad-big shots elkaar staan te besnuffelen. Er wordt behoorlijk geslijmd, er wordt veel gezoend, en alles bij elkaar hangt er een sfeer van ouwejongenskrentenbrood waar ik niet veel mee heb. Maar de prijs ging wel naar een journaliste die hem volledig verdient – Hester Cavalho van NRC Handelsblad. Ik lees haar verhalen altijd met plezier, en ze krijgt in die krant gelukkig ook de ruimte om af en toe een wat groter artikel te schrijven.

Op www.jipgolsteijn.nl kun je het juryrapport lezen en ook het bekroonde verhaal. Gewoon doorklikken naar “winnaar” en verder.