Per 1 januari treedt er een nieuwe wet in werking. Voor mensen die hulp krijgen heeft dat nogal verstrekkende gevolgen. Er worden voor alle cliënten die een beroep doen op hulp vanuit de zorg nieuwe indicaties geschreven door zogemaande indicatiecommissies, en die indicaties (dus die commissies) bepalen hoeveel hulp en zorg iemand uiteindelijk krijgt.

Mensen met een beperking zijn over het algemeen tamelijk afhankelijk van hulp. Tot nu toe ging het zo: de indicatiecommissie nam contact op met de cliënt, de begeleiding en de contactpersoon (meestal ouders of andere directe familie) om in overleg te bepalen hoeveel hulp iemand nodig had.

Nu gaat dat geheel anders: alleen de cliënt wordt nog maar door een vriendelijke telefoniste gebeld met een rijtje vragen over wat de cliënt zoal zelf kan. Er wordt vervolgens een rapportje verstuurd naar de cliënt met de conclusie, die in verreweg de meeste gevallen inhoudt dat de cliënt aanzienlijk minder hulp krijgt dan voorheen. Alles “in het kader van de bezuinigingen”.

Stelt u zich eens voor hoe dat gaat. Iemand met een beperking kan, als je hem of haar dat vriendelijk vraagt, werkelijk alles zelf. De relativering die de begeleiding kan bieden (“ja, je kunt best een keer alleen boodschappen doen, als ik je tenminste een briefje en afgepast geld meegeef”) en die een veel reëler beeld van de beperkingen zou kunnen bieden, wordt moedwillig en bewust vermeden. Gevolg: een rapportje dat meteen verdwijnt (mensen met een beperking zijn vaak heel goed in het zoekmaken van belangrijke papieren) en een gigantisch probleem als straks blijkt dat er voor de meeste mensen met een beperking vanaf 1 januari maar een minimaal beetje aan hulp overblijft.

Het probleem zal zich dan ook pas per 1 januari in zijn volle hevigheid openbaren, vrees ik, al zien organisaties als NOVO het probleem al aankomen, maar kunnen ze er niets aan doen, want hun cliënten zijn immers volwassen. Ondertussen is deze manier van omgaan met de zwaksten in onze samenleving wat mij betreft zonder meer misdadig te noemen.

(HM, 9 november 2009)