Via internet bestelde ik een boek van Barbara en Michael Leisgen. Het ging om een boek dat als volgt omschreven werd:

LEISGEN, BARBARA UND MICHAEL
Die Ägyptische Wand
Kunstverein Bochum, 1980. 14 x 23 cm, stapled. Artist’s book. Limited
edition of 1200 copies. Back of cover shows a little fold.
EUR 17.50

Wat ik vervolgens thuisgestuurd kreeg was een flodderig, slecht gedrukt dun boekje dat ooit als uitnodiging voor een expositie had gediend. Een oplage van 1200 is in zo’n geval héél veel. Daarom stuurde ik het antiquariaat (dat overigens toepasselijk The Blind Traveler heet) het volgende mailtje:

Beste Patrick,
Het zijn natuurlijk de nadelen van het bestellen via internet, maar ik wil je toch even laten weten dat ik me enigszins bedonderd voel door jullie. Een slechtgedrukt flutboekje dat ooit als uitnodiging voor een tentoonstelling gediend heeft en in een grote oplage werd gedrukt (1200 stuks), en er dan zo veel geld voor vragen. En bovendien een relatief buitensporig bedrag aan verzendkosten. Als het boekje dan nog op zijn minst gesigneerd was… maar dit is echt belachelijk duur. Afijn, ik zal mijn wonden likken, en in het vervolg iets voorzichtiger zijn.
Met vriendelijke groet, Holly Moors

Daarop kreeg ik het volgende antwoord:

Geachte mevrouw,
Ik vrees dat u mij onterecht beschuldigt; het boekje voldoet volkomen aan de door mij gegeven beschrijving. Wat de buitensporige verzendingskosten betreft hoeft u maar naar de opgekleefde zegel te kijken om te constateren dat ik geen cent meer aangerekend heb dan wat ik de post moet betalen.
Vriendelijke groet,
Patrick Kuppens

Ik besloot er nog één mailtje aan te wijden:

Beste Patrick,

In dezelfde week kreeg ik een ander boek van beide kunstenaars binnen – hardcover, met vele perfecte kleurenfoto’s, oplage 500, prijs 14 euro. En dat het boekje perfect voldoet aan uw omschrijving betwist ik ook niet, daarom lik ik mijn wonden ook. Maar voor dit slechtgedrukte, beschadigde flutboekje had u nooit meer dan 5 euro mogen vragen. Voor het bedrag dat u rekende had ik iets meer mogen verwachten, en dat is alles waar ik u van beschuldig: een iets te brutale manier van prijzen vaststellen, met internet als buffer.

Met vriendelijke groet,
Holly Moors

Via internet vind je tegenwoordig zaken waar je vroeger stad en land voor af moest reizen om ze in kleine winkeltjes op te speuren. Toch levert het kopen van spullen via internet ook wat kleine ergernissen op. Een klein overzicht.

Andere soundtrack

Bij televisieseries is vroeger nooit ingecalculeerd dat die series ooit op dvd uitgebracht zouden kunnen worden. Nu dat toch gebeurt ruiken allerlei onfrisse figuren hun kans, en worden er extreme bijdragen gevraagd voor met name de muziekfragmenten die in die series werden gebruikt. Daardoor vind je onverwacht op het doosje waarin het eerste seizoen van Life Goes On zit bijvoorbeeld de tekst dat de herkenningstune van de serie helaas vervangen moest worden. Nu is dat niet echt onoverkomelijk, maar in de geweldige serie Northern Exposure is een van de hoofdrollen weggelegd voor Chris, die zijn radioprogramma vanuit een etalage in de hoofdstraat van het dorp presenteert. De muziek was altijd bewust en goed gekozen, maar is ergerlijk genoeg op vrijwel alle plaatsen vervangen door muzak, en dat doet in dit geval echt afbreuk aan de serie.

Hardcover

Je bestelt een tweedehands hardcover boek voor een redelijk bedrag en krijgt vervolgens de paperback toegestuurd. Dat gebeurde me de afgelopen maanden drie keer. En dan is die paperback relatief behoorlijk duur. Gewoon oplichterij dus eigenlijk, net als bij tweedehands boeken de vermelding dat het boek er perfect uit ziet terwijl je een afgeragd exemplaar ontvangt dat van ellende zowat uit elkaar valt. Dat komt gelukkig maar zelden voor.

Met of zonder plaatjes

Soms koop ik een boek speciaal voor de illustraties, zoals Fly and the Fly Bottle van Ved Mehta, waar Saul Steinberg tekeningen bij maakte. Ik had het boek wel in een pocketversie, maar wou graag het originele geïllustreerde boek. En dan komt er, ondanks de vermelding dat die tekeningen erin staan, toch een boek zonder tekeningen.
Of je bestelt op de gok The Ten-Cent Plague over de stripverhalenrage in de jaren vijftig in Amerika en verwacht een ruim geïllustreerd boek, wat bij zo’n onderwerp logisch is, want je wil graag weten waar al die drukte nou eigenlijk over ging – strips zouden een slechte invloed op kinderen hebben, maar de plaatjes die dat zouden kunnen onderbouwen ontbreken. Het verhaal is interessant genoeg, maar wat een gemiste kans.