
klein gezeur - 4
De service van DHL
We hebben hier wel eens vaker de loftrompet gestoken over de wonderbaarlijke voordelen die de Heilige Marktwerking, waar Mark Rutte en zijn Vrinden nog steeds in lijken te geloven, ons als consument voortdurend opleveren. De postbezorging bijvoorbeeld. Over TNT gaan we het vandaag even niet hebben, maar we dachten dat de concurrentie haar gloeiende best zou doen om klanten bij TNT weg te snoepen. We beginnen daar nu toch wat aan te twijfelen, na onze laatste ervaring met DHL.
We vonden een briefje op de mat waaruit bleek dat DHL om half vijf ’s middags een pakje had aangeboden- Merkwaardig, want alle lichten brandden en Hilde was gewoon thuis. Afijn, ze zouden het pakje uit Amerika de volgende dag opnieuw komen aanbieden. Hilde was weer gewoon thuis, had met opzet de radio uitgelaten om vooral de voordeurbel (we hebben er twee!) niet te missen, maar toch ontdekte ze even na één uur dat er weer een briefje op de mat lag, nu met de opdracht om een telefoonnummer te bellen.
Meteen maar even gebeld (nee, niet gratis), en toen bleek dat DHL al net zo horkerig, en zelfs nog een slag klantonvriendelijker is dan TNT (al hadden we dat niet voor mogelijk gehouden). Ze wilden het pakje bij de gratie gods nog één keer komen aanbieden, maar als we dan nóg niet thuis waren (!) zou het de volgende keer 25 euro kosten (!) of we konden het pakje zelf komen ophalen. Waar? In Zwolle! Okee, zegt Hilde, na eerst uitgelegd te hebben dat in dit geval de bezorger toch wel iétsje beter zijn best had kunnen doen, dan blijf ik er wel voor thuis, maar hoe laat kan ik de bezorger dan verwachten? Weer rond een uur of één? Nee, mevrouw, sprak de DHL-man bijna schamper, tussen negen en vijf…
Wat nog het meeste stoort is de vanzelfsprekende horkerigheid en arrogantie waarmee je op je plaats gezet wordt. Net als bij TNT is de klant vooral een lastig bijverschijnsel. Er moet geld verdiend worden, en dat ze daarvoor ook nog met klanten te maken krijgen is eigenlijk bijzonder vervelend. Maar ja, die verdomde pakjes willen niet door de brievenbus, en iemand zal het toch moeten aanpakken. Lastig hoor.
(7 december 2010)
De brievenbussen van TNT
Ik heb me een tijd geleden al eens afgevraagd waarom al die brievenbussen ineens vervangen moesten worden toen PTT Post ineens TNT Post werd, want die oude brievenbussen hadden hun dienst goed bewezen. Het was een slimme, gebruikersvriendelijke brievenbus, en de nieuwe had meteen al een paar kleine nadelen ten opzichte van de vorige versie. Zo blijven er, als het ook maar een béétje geregend heeft, meteen druppels boven de gleuf hangen, waardoor je adresgegevens met een beetje pech meteen verwateren. Maar deze week kwam ik erachter waarom die bussen nu eigenlijk precies vervangen zijn – ze leveren TNT namelijk veel meer geld op. Een van de nieuwe regels van TNT is namelijk dat je pakje meteen véél duurder uitvalt als het niet door de brievenbus past. Nu stuur ik af en toe een boek naar Rik in Kaapstad, en dat pakje ging vroeger altijd moeiteloos door de gleuf. Dat wist ik ook zeker omdat ik het altijd eerst met mijn eigen brievenbus probeer – past het daardoor, dan gaat het net zo gemakkelijk door de openbare brievenbus. Nu niet meer! Dat betekent dat ik nu, in plaats van ongeveer drie euro, 19,50 kon afrekenen. Kassa! Dat was meer dan het boek gekost had. Nu begrijp ik waarom al die brievenbussen vervangen zijn – de gleuf is veel smaller dan vroeger. Simpel, geniaal maar buitengewoon onsympathiek. En een achterbakse prijsverhoging die wat mij betreft absoluut niet door de beugel kan.
Wisseltruc
Rik’s portemonnee was gerold in Kaapstad, en hij zat even zonder geld, dus ik maakte 200 euro over naar zijn Kaapstadse bank. Daar ging meteen tien procent vanaf (administratiekosten – 20 euro). Na twee weken was het geld nog niet gearriveerd, dus toen ging ik maar eens bellen. Het geld was zoek, en niemand wist waarom. Na nog eens drie weken kwam er een telefoontje van de SNS-Bank: het geld was weer boven water, en zou meteen weer teruggestort worden, maar helaas had de Kaapstadse bank er ook nog wat administratiekosten afgehaald. Van de 200 euro bleek nu nog 105 euro over te zijn, terwijl er alleen maar wat heen en weer geschoven was met het geld, en Rik in de tussentijd dus niet uit de brand geholpen was. De ene bank wijst daarbij naar de andere, maar ondertussen hebben ze met zijn tweeën bijna de helft van het bedrag ingepikt terwijl ze zelf een fout hebben gemaakt. En dan de complete onschuld spelen? Maar het geld zijn we definitief kwijt, dat is wel duidelijk.
(30 november 2009)
In dit magazine probeer ik meestal mijn enthousiasmes met je te delen, maar zo heel af en toe heb ik behoefte aan wat los gekanker, oftewel klein gezeur. Ik moet gewoon even mijn ergernissen kwijt, en meestal gaat het dan over niks. Maar toch…