Aan Facebook heb ik vrijwel vanaf het begin een grondige hekel gehad, vooral vanwege privacyredenen, maar ik ben wel een tijd aangesloten geweest bij LinkedIn, omdat een aantal mensen me had laten zien dat je via die site allerlei zaken op vakgebied met elkaar kon delen. Als je een vakgerichte cursus had gedaan kon je bijvoorbeeld achteraf nog eens alle cursusmateriaal inzien en met medecursisten van gedachten wisselen. Alleen kwam daar in de praktijk weinig van terecht.

Bovendien had LinkedIn voor mij nog wat bijkomende nadelen – zo was het één onoverzichtelijke vergaarbak geworden van mensen die ik via deze site heb leren kennen (mensen van platenmaatschappijen, musici, enzovoorts), oudcollega’s, vakgenoten, vrienden, enzovoorts. Onhandig. In de praktijk deed ik daardoor eigenlijk nooit iets met LinkedIn.

En toen was er ineens het bericht dat er een hele riedel LinkedIn-wachtwoorden was gekaapt. Dat van mij ook. LinkedIn reageerde daar wat mij betreft net iets te laconiek op door gewoon even te melden dat je een nieuw wachtwoord moest aanmaken. Zo werkt dat niet, wat mij betreft. Ik heb mezelf dan ook onmiddellijk ontlinkt, dat wil zeggen dat ik een poging heb gedaan mezelf te laten verwijderen uit LinkedIn, maar dat blijkt in de praktijk nog niet zo eenvoudig, want nu, vier weken na dato, krijg ik nog steeds mails van LinkedIn.

LinkedIn is dus al net zo’n hardnekkige vastbijter als Facebook. Bij deze dus de nadrukkelijke mededeling dat ik NIET meedoe met Facebook of LinkedIn of welke andere vergelijkbare club dan ook. En als iemand me kan vertellen hoe ik echt definitief uit de bestanden van LinkedIn kan verdwijnen hou ik me aanbevolen.

Holly Moors, 1 juli 2012