Het gratis dagblad Metro zocht een columnist, dus ik stuurde drie columns die kant op. Een reactie bleef achterwege, tot nu, drie weken later. Dit was het mailtje dat ik kreeg:

Geachte aspirant-columnist,

Allereerst mijn excuses voor deze onpersoonlijke aanhef. Sinds de eerste plaatsing van onze columnistenoproep hebben wij meer dan 500 reacties ontvangen. Dat leverde enerzijds vertraging op en anderzijds dit onpersoonlijke begin.

Gezien de gigantische hoeveelheid reacties en het feit dat wij slechts één extra column per week gaan plaatsen (vanaf uiterlijk 1 juli), ben ik bij de selectie van columns extreem kritisch geweest – om tot een selectie van de beste 26 te komen, genoeg voor een halfjaar.

Columnisten die niet konden lezen en dus geen (bruikbare) foto meestuurden, vielen sowieso af. Jouw column heb ik wel gelezen en ik moet je mededelen dat die niet door de selectie is gekomen.
Ik bedank je hartelijk voor de genomen moeite en wens je succes bij pogingen elders een column gepubliceerd te krijgen.

Met vriendelijke groet,
Jan Dijkgraaf
hoofdredacteur Metro

Het zinnetje dat me stoorde was “Columnisten die niet konden lezen en dus geen (bruikbare) foto meestuurden, vielen sowieso af.” Ik had namelijk heel bewust geen foto meegestuurd omdat ik niet op mijn kop beoordeeld wens te worden, maar op de kwaliteit van de teksten die ik schrijf. Bovendien vrees ik dat er een wat eigenaardige selectie heeft plaatsgevonden als er nu al een selectie is gemaakt voor een half jaar – dat betekent dat mijn columns, die op de actualiteit inspeelden, alleen daarom al af moesten vallen.

De reactie van Dijkgraaf op mijn opmerking dat ik bewust geen foto had meegestuurd omdat ik niet mijn kop, maar mijn tekst beoordeeld wou zien was simpel:

Beste Holly,

It’s your call. En ach, het scheelde mij weer lezen…

Groet,
Jan Dijkgraaf
 

Echt een hoofdredacteur waar ze bij Metro blij mee kunnen zijn.

(27 mei 2005)