Op vrijdag 18 april las ik de volgende drie oorlogsberichten:

Bermbom doodt zoon generaal
In Afghanistan zijn vanmorgen twee Nederlandse militairen gesneuveld bij een aanslag met een bernbom. Eén van hen is de 23-jarige Dennis van Uhm, zoon van de nieuwe commandant der strijdkrachten, Peter van Uhm. Hij is juist gisteren geïnstalleerd als hoogste militair van Nederland.

Psychische nood onder militairen VS
Driehonderdduizend Amerikaanse militairen lijden aan zware depressie of hebben posttraumatische stress als gevolg van de oorlogen in Irak en Afghanistan. Het gaat om bijna een vijfde van alle uitgezonden militairen. Bovendien vrezen 320.000 militairen dat ze hersenschade kunnen hebben opgelopen als gevolg van hersenschuddingen en hoofdwonden.

Toelatingsbeleid Amerikaans leger aangepast
In 2006 werden er achtduizenddriehonderddertig mensen in het Amerikaanse leger toegelaten met een crimineel verleden, de zogenaamde “moral waivers” (moraalverschuivers). Het percentage afgestudeerde middelbare scholieren die in dienst willen is per jaar sterk gedaald, net als de kwaliteit van de toelatingsexamensuitslagen van de nieuwe militairen.

Een paar stevige vloeken zijn hier, dacht ik, op zijn plaats. Toch is het goede aan dit soort berichten dat we er weer eens goed van doordrongen raken dat we in een oorlog altijd met mensen te maken hebben. Toch is er nog steeds erg weinig aandacht voor wat het doden van een mens betekent.

(HM 18 april 2008)