Verschillende lezers van dit magazine hebben de afgelopen drie maanden naar mijn gezondheid geïnformeerd, nadat er een tamelijk korte, cryptische mededeling op de homepage verschenen was: “Doctor’s orders: even rust en stilte hier”. De stilte duurt nu al tamelijk lang, en ik merk dat verschillende lezers echt bezorgde mailtjes gaan sturen, dus enige uitleg lijkt me daarom wel gepast.

Ik ben, zoals dat zo mooi ouderwets heet, overspannen.
Ik raakte door één bepaalde gebeurtenis even uit balans, en dat was ingrijpender dan ik in eerste instantie zelf inschatte. Ik voelde me als een jongleur die jarenlang moeiteloos twintig ballen in de lucht had gehouden, maar die nu, doordat hij één bal tegen zijn voorhoofd had gekregen, ineens moeite had om al die andere ballen ook nog in de lucht te houden.

Tot mijn grote verbazing stuurde mijn bedrijfsarts me naar huis met het advies alle ballen even te laten vallen. Dat bleken er wat meer dan ik me gerealiseerd had, want naast dit dagelijkse magazine heb ik een volledige baan, deed ik vrijwilligerswerk en hou ik nog wat websites voor anderen bij, en zo was er nog het een en ander.

Toen ik alle “ballen” voorzichtig op de grond had gelegd bleek dat de enorme boog die altijd behoorlijk gespannen was geweest, nu, nu de spanning eraf knalde, tot een enorme vermoeidheid leidde. Met andere woorden: feitelijk heb ik jarenlang roofbouw op mezelf gepleegd en was ik ruimschoots door mijn reserves heen. Dat is ongeveer wat “overspannen” in mijn geval betekent.

De simpelste dingen, die ik voorheen zonder nadenken en met veel plezier en moeiteloos deed, kosten me nu enorm veel moeite. Het vliegwiel moet nog op gang komen, en dat kost wat meer moeite en tijd dan ik verwacht had, maar ik weet ook dat het allemaal weer goed komt.

Holly Moors, 19 februari 2012