
smartphone voor dummies - 2
Als beginner in de wereld van de smartphone moest ik onder meer ook wennen aan de geheimtaal. Zo bleek Android de naam van het besturingssysteem van mijn Samsung Galaxy te zijn, en dat wijkt af van dat van bijvoorbeeld de iPhone. Mijn apps kan ik het veiligste binnenhalen via Market, maar daarvoor moest ik wel eerst een gmail-account aanmaken. Van dat soort verplichtingen ben ik dan weer wat minder gecharmeerd, en er bleek ook al snel een vreemde indringer misbruik van te maken. Maar eerst even over het fingerspitzengefühl.
Vingerspitsengevoel
Ik had in het begin al snel het gevoel dat mijn vingers veel te groot en te dik waren voor de minitiptoetsbeweginkjes die het beeldscherm met name bij het intoetsen van teksten van je blijkt te verwachten. Een stokje gebruiken, zoals dat bij eerdere minicomputertjes wel kon, is hier uitgesloten, omdat het beeldscherm blijkt te reageren op de elektrische stroompjes die je huid blijkt af te geven. Oefenen dus, en met die vingertopjes zo licht en luchtig mogelijk tikken. En dan is er ook nog het hulpmiddel Swype.
Swype
Swype is een hulpmiddel waardoor je anders gaat schrijven op je beeldschermpje. Het is wennen (nog steeds voor mij) want je zwiert min of meer van de ene letter naar de volgende en dan verschijnen er al wat mogelijke woorden in beeld waar je uit kunt kiezen. Als je wat langer swypet worden de woorden die je vaker gebruikt ook eerder getoond, zodat je met name bij langere woorden vaak maar één of twee letters hoeft te tikken om het hele woord al in beeld te krijgen. En dan blijkt het toch wel erg handig te zijn.
Verborgen boodschappen
In het begin ga je op speurtocht en probeer je eens wat verschillende gratis apps uit, gewoon om eens te ruiken aan de mogelijkheden van de smartphone en om te kijken of er ook handige dingen tussen zitten. Ik had in Market een app opgehaald “Atheist Wisdom Cookies”, wat een onschuldige bak citaten leek. Bovenin een atheïstisch citaat, onderin een knop “next”. Daar vlak onder bleek echter nog een felgeel streepje te zitten waar ik, met mijn nog niet erg fingerspitzerige dikke vinger per ongeluk op klikte. En toen bleek zich ineens een porno-app op mijn smart te installeren. En nee, ik heb niét op OK gedrukt, zoals iedereen die ik dit vertel me verzekert dat ik wel gedaan móét hebben, ik heb alléén per ongeluk op dat gele streepje gedrukt, waar zich buiten beeld waarschijnlijk een soortement ok-knop achter verborgen hield.
Goed, zoiets levert even ergernis op, maar zo’n ding is ook binnen vijf minuten weer verwijderd, dus het probleem leek in eerste instantie opgelost. De instellingen werden bovendien wat aangepast, zodat dit soort indringers in het vervolg wat minder snel de kans krijgen binnen te sluipen.
Ongewenst abonnement
Ruim een week later bleken er zich in mijn berichtenbox van het gmail-account dat ik had moeten aanmaken ineens verschillende sms-jes te bevinden. Dat was vreemd, want ik had nog nooit een sms-je verstuurd of ontvangen en was dat ook absoluut niet van plan. Whatsapp werkt immers veel beter.
Wat bleek? Ik had, zonder dat ik het wist, een abonnement op sms-jes van 24 euro per week. Hoe, wie, wat, waarvandaan? Meegelift met die porno-app waarschijnlijk, want het waren, aan de titels te zien, erotisch getinte sms-jes. Het kostte iets meer moeite om hier van af te komen, en omdat ik dit wat laat ontdekte wordt het abonnementsgeld van twee weken gewoon afgeboekt. Terughalen van dat geld blijkt niet mogelijk en protesteren heeft geen zin. Dit was dus mijn eerste kennismaking met de smartphone-maffia. Ik ben nu wat voorzichtiger met het binnenhalen van apps, maar behoorlijk boos op het onbeschofte tuig dat zomaar de boel bij je leeg kan komen roven.
Een dag nadat ik dit schreef werd ik er door Jip fijntjes op gewezen dat die sms-jes niet in mijn gmail-berichtenbox stonden, maar in de sms-box van mijn telefoonnummer, en dat blijkt iets geheel anders te zijn. Ik leer iedere dag iets bij. Er staat een icoontje van een envelop met het woord Berichten op mijn “bureaublad”, en ik nam aan dat daarin mijn mail zat, maar dat blijkt dus een verzamelpunt van sms-jes te zijn.
Wordt vervolgd. Tips zijn welkom