
het bedrog van tnt post
We hebben het hier al eerder over het ergerlijke gedrag van de managers van TNT Post gehad, maar ze maken het nu wel erg bont. Dreigde het management met massa-ontslag als de personeelsleden niet vijftien procent (!!!) van hun salaris zouden inleveren, nu kwam de mededeling dat die massa-ontslagen hoe dan ook gaan vallen. Er zijn bij dit verhaal wel een paar vragen te stellen.
Om te beginnen is daar die exorbitante, schandelijke vraag of mensen een deel van hun loon willen inleveren in ruil voor baangarantie. Die truc hebben we al een keer eerder zien toepassen, namelijk in dat andere dienstverlenende segment van onze samenleving dat het moeilijk heeft: de zorg. Daar werd een paar jaar geleden door personeel vrijwillig een fors deel van het salaris ingeleverd, om “meer handen aan het bed” te kunnen realiseren, zoals dat toen zo geraffineerd geformuleerd werd. Want wie durft daar nu “nee” tegen te zeggen?
Het gevolg was dat iedereen in de zorg zich half doodschrok van het loonstrookje dat ze na die ingreep kregen, terwijl er nooit ook maar één hand extra aan de bedden is gesignaleerd. Een ordinaire bezuinigingsmaatregel over de hoofden van de werknemers heen, die bovendien bij het vaak toch nog volgende ontslag een percentage van het laatstverdiende loon kregen. Dubbel gepakt en bedrogen dus. Geen wonder dat de TNT-mensen geen trek hadden in een korting van vijftien procent.
Dan de argumentatie. Er wordt beweerd dat het slecht gaat met de post, omdat iedereen op e-mail overstapt. Dat zal ongetwijfeld waar zijn als het om briefpost gaat, maar dat was altijd al een te verwaarlozen deel van de postbezorging. Er worden bijvoorbeeld elk jaar nog steeds massaal kerstkaarten verstuurd, terwijl er bovendien, juist dankzij internet, heel veel pakjes verstuurd worden. Veel meer dan voorheen. Mensen verkopen hun eigen spullen en er wordt dankzij het gemak, veel meer gekocht bij internetwinkels als Amazon.
TNT had in deze markt altijd een ijzeren positie, want als ik een boek heb verkocht op Marktplaats stap ik sneller met mijn pakje naar het postkantoor (of, sinds die allemaal dom genoeg opgedoekt zijn, naar een dependance in de plaatselijke boekwinkel) dan naar de onvindbare concurrent. Want ik zou niet weten waar ik een pakje moet afleveren dat ik via Selekt, Sandd of Business Post wil versturen omdat het goedkoper is. TNT zou het in die markt extreem goed moeten doen, maar toch beweren ze dat het heel slecht gaat. Hoe kan dat?
En dan een andere vraag, die met de grote concurrentie op dit gebied te maken heeft: er werd altijd beweerd dat concurrentie goed was voor ons, de consument, want alles zou als vanzelf goedkoper worden. Waarom is het versturen van een pakje de laatste jaren dan in vredesnaam zo extreem duur geworden? Een boek versturen is vrjwel onbetaalbaar geworden. Een voorbeeld van afgelopen week – drie paperbacks, tweedehands gekocht voor nog geen tientje samen in Amerika, kostten me achtentwintig dollar aan verzendkosten. Hallelujah. Waar gaat de winst dan heen, dames en heren van TNT? Ik krijg sterk het gevoel dat ik bedrogen word door het stelletje veelverdienende schurken dat bij TNT de touwtjes in handen heeft. En als je ziet hoe ze met hun personeel omgaan kan ik het alleen maar onbeschofte ploerten noemen. Wie stuurt ze weg en redt TNT?
(HM, 4 juli 2009)