Redacteur Marcel van Engelen van het Parool woont in de Indische Buurt in Amsterdam, en schreef een portret van deze Vogelaarwijk voor PS, de zaterdagse bijlage van het Parool. Dat portret is eigenlijk heel positief over die wijk, maar het bevat een klein tussenzinnetje dat mij behoorlijk stoorde.

“En – je durft het bijna niet meer te zeggen – het is er prettig multicultureel”.

Zijn we al zo diep gezonken? Zijn we al zover meegesleept door Wilderse en Verdonkse sentimenten? Het moet verdomme toch niet gekker worden. Laten we het daarom vooral heel vaak en zeer hardop zeggen: multicultureel is heel prettig!

Ik ben het gezeur van al die vreemdelingenhaters zo langzaamaan goed zat, want ik geniet oprecht van het feit dat we in Nederland tegenwoordig de opwindendste muziekscene ooit hebben, vooral dankzij de inbreng van muzikanten van over de hele wereld. En ik geniet er intens van dat ik, als ik dat wil, in een van die vele “andere” restaurantjes kan gaan eten waar ik het heerlijkste exotische eten voorgeschoteld krijg door altijd vriendelijke mensen.

Dat Nederland steeds meer culturen binnen zijn grenzen krijgt vind ik een absolute verrijking van ons land. En dat kan niet vaak genoeg gezegd worden en niet nadrukkelijk genoeg herhaald. En ja, ik weet best dat het niet altijd allemaal zonneschijn is, maar als je de balans opmaakt kun je rustig stellen dat Nederland op alle mogelijke fronten alleen maar een beter en aangenamer land is geworden dankzij de immigranten die we hebben toegelaten.

Ik vind ook dat we moeten stoppen met het gebruiken van termen als buitenlanders of allochtonen. Het lijkt me veel reëler om het vanaf nu te hebben over Turkse Nederlanders, Marokkaanse Nederlanders, enzovoorts. En kunnen we dan gelijk het geblaat van Wilders en consorten negeren alsjeblieft? Als het domste en treiterigste jongetje van de klas teveel aandacht krijgt denken ineens alle onnozele etterbakken van Nederland dat ze ook hun domme kop mogen opentrekken. Lijkt me niet gezond.

(HM -18 mei 2009)