Bellowhead is met voorsprong de beste liveband die er momenteel rondloopt. De elfkoppige Britse folkband weet met een jazzy aanpak en wereldmuziekinvloeden en een buitengewoon energieke en intelligente aanpak niet alleen iedereen de dansvloer op te krijgen, maar ook de verfijnde muziekliefhebber tot lyrische fan te maken. Opwindende muziek, die met één voet in de traditie staat terwijl ze op een woeste manier experimenteren met blazers die andere partijen spelen dan strijkers, en in een ander ritme ook nog, terwijl het wel allemaal perfect past en de opwinding er alleen maar groter van wordt. Ze weten de meest onwaarschijnlijke muziekstijlen door elkaar te roeren en er een bijzonder vlammend nieuw brouwsel van te maken – jazz, funk, rock en folk vormen de basis, maar er wordt vaudeville bijgevoegd, Engelse music hall, New Orleanse marsmuziek, terwijl hier ook af en toe een doedelzak in de strijd gegooid wordt, naast de accordeon, de strijkers, de blazers en de niet te onderschatten percussie. Soms is de extreme anarchie van een Zappa of Beefheart niet ver weg (Little Sally Racket), en even later weet zanger Jon Boden je diep te raken met de definitieve versie van Brel’s Amsterdam.

Hedonism is, kortom, wederom een magnifiek meesterwerkje van deze onovertroffen band. Het mooie van dit album is bovendien dat er ook ruimte is voor de subtiliteiten die in de pure energie van de live optredens soms verloren dreigen te gaan, al weet de band daar vaak ook prachtige stiltes af te dwingen. En nog iets – Jon Boden is een fantastische zanger, die zo gemakkelijk zingt dat je bijna over het hoofd ziet hoe goed hij is. Adembenemend goed dus. De beste mannelijke zanger van dit moment, durf ik zelfs te beweren. Hedonism is een absolute, onvoorwaardelijke aanrader!

Klik op het driehoekje om het fragment te beluisteren.