operatie boekenkast - 9 - gronden en kitten...
Je kunt zien dat de twee kolommen die ik gisteren in de grondverf zette al iets minder wit zijn – het hout zuigt behoorlijk.
Het ziet er zo op de foto slordiger uit dan ik dacht.
De aluminium profieltjes worden gewoon meegeverfd, waardoor ze straks nauwelijks meer opvallen.
En toen was de grondverf op. Het was inmiddels eigenlijk ook al weer te laat en te donker om nog goed te kunnen verven, maar toch had ik hem graag helemaal in de grondverf gehad.
Hier kun je meteen ook zien waar ik het meeste moeite mee heb – de onderste vakjes. Dat komt onder meer door mijn hoofdpijngevoeligheid – als ik in die onderste kastjes kijk om te zien of ik de onderkant wel goed verf knalt mijn hoofd zowat uit elkaar. Op de foto zie ik overigens pas dat ik helemaal links flink op de muur heb zitten knoeien.
De pot supergrondverf die nog in de schuur stond voelde veelbelovend zwaar aan, maar bleek alleen nog een massieve klont te bevatten. De Hubo was op maandag 2 januari een dagje gesloten, dus het gronden van de laatste planken zal even moeten wachten.
Hier een voorbeeld van een te kitten kier.
De gekitte kier – hier kwam het betere nattevingerwerk om de hoek kijken. Je spuit de kit in de kier en gaat er dan met een natte vinger langs om de zaak glad te trekken. Gelukkig is er dan later ook nog schuurpapier.
Als voorzitter van het antidecembercomité negeer ik 1 januari meestal ook. Bovendien moest Hilde (die in de zorg werkt) ook gewoon aan de slag, dus ik ging door met gronden. Gewoon stug doorgaan, met een rollertje en een kwast voor de hoekjes. Eén klein probleem – de grote bus met supergrondverf was op voordat ik klaar was. Dus ik moest noodgedwongen stoppen.
De kast wordt straks gebroken wit (neigend naar geel, want ik wil een warme kleur wit). De inhoud zorgt er straks vanzelf voor dat er visueel genoeg te beleven valt, dus een boekenkast moet zo neutraal mogelijk gekleurd zijn, vind ik.
De volgende dag bleek de Hubo een dagje gesloten te zijn, dus waren we beperkt in onze acties. Geen grondverf, want de pot die nog in het schuurtje stond bleek alleen een harde klont verf te bevatten. Met de twee tubes acrylaatkit die we in huis hadden kwamen we iets verder dan halverwege, dus het hele verhaal loopt nog iets verder uit.