Een groter contrast is bijna niet denkbaar dan tussen de zonnige americanarock van Corinne Chapman en de donkere, dramatische somberliedjes van de Australiër Phillip Bracken. Het enige dat ze gemeen hebben is dat ze met een ep op de proppen kwamen, zo’n opwarmertje van nog geen half uur. Ik heb dan de neiging om te denken dat je beter even kunt wachten tot je een volwaardig album bij elkaar hebt gespeeld, maar deze twee maakten toch nieuwsgierig genoeg voor een signalering hier. Van allebei kun je ook twee fragmenten beluisteren.

Corinne Chapman – Dirty Pretty Things

 
Chapman is een eigenwijze, zeer zelfbewuste jonge vrouw die energieke, vrolijk klinkende muziek maakt. Dat begint al met de opener Mine waarin ze beschrijft dat haar ouders allerlei dromen hadden, maar dat dat zeker niet háár dromen zijn. Een dame die stevig haar eigen weg durft te gaan, en die houding klinkt ook door in de muziek, waardoor het liedjes zijn geworden die je oppeppen en vrolijk maken. Zeker als ze verderop met een zekere weemoed en liefde terugdenkt aan haar jeugd aan de hand van de Dirty Pretty Things die ze in haar ouderlijk huis vindt. Een mooi melancholiek liedje, maar ook hier straalt de liefde voor het leven eraf. Een heerlijk plaatje.

Phillip Bracken – Everything looks better in candlelight

Dramatisch, donker, somber en soms wat bombastisch, dat is de muziek van de Australische Phillip Bracken allemaal. Toch is hij ook gewoon erg goed, en steken zijn liedjes mooi in elkaar, waardoor je toch blijft luisteren. Intense muziek, zwaar, maar ook krachtig en vol energie. Aan de ene kant een intiem plaatje, aan de andere kant zit je op een bepaald moment mee te klappen en te zingen. Ook dit is dus een plaatje dat vooral nieuwsgierig maakt naar het eerste volwaardige album van deze man.

• Corinne Chapman – Dirty Pretty Things
• Phillip Bracken – Everything looks better in candlelight

Klik op het driehoekje om het fragment te beluisteren.