Ik was afgelopen zaterdag op de banenbeurs die door het CWI (het Centrum voor Werk en Inkomen) was georganiseerd. Daar sprak ik onder meer even met de vestigingsmanager, die me tipte: er was een vacature bij het CWI voor een communicatieman/vrouw. Ik kon het beste maandag even contact opnemen.
Dus maandagmorgen zat ik al vroeg achter mijn computer, op zoek naar die bewuste baan. Eerst maar via werk.nl, de site van het CWI die werkzoekenden en werkgevers bij elkaar zou moeten brengen.

Er was één baan in het noorden voor een “communicatiedeskundige”, bij een “anonieme” werkgever. Je moest contact opnemen met het CWI Groningen Noord-Oost onder vermelding van het vacaturenummer 8115203. Telefoonnummer en aanklikbaar e-mailadres stonden erbij, dus eerst maar eens e-mailen ([email protected]). Een halve minuut later kreeg ik post: het e-mailtje kon helaas niet bezorgd worden…
Bellen dan maar.
“Nee, het spijt me, dan heeft u het verkeerde nummer, ik geef u het juiste nummer wel even”.
Het juiste nummer: “Ik verbind u even door”…
Vijf minuten later: “Ja hallo, ze hebben het blijkbaar erg druk, ik zet u nog even in de wacht”…
Weer vijf minuten later: “Misschien kunt u beter over een half uurtje weer bellen”.
Een half uurtje later had ik dan de juiste persoon aan de lijn. Eerst maar eens informeren naar de communicatiebaan bij het CWI.
“Nee, helaas, die baan is al geblokkeerd”.
Pardon?
“Ja, daar is blijkbaar al iemand voor gevonden”.
Een beetje eigenaardig, zeker voor een instelling als het CWI, om zo met vacatures om te springen, maar goed. Kunnen we het dan even hebben over de baan die ik op werk.nl zag?
“Ja, maar dat is dezelfde baan waar u het zojuist over had”.
Oh? Maar die is op zaterdag 27 september in werk.nl geplaatst, en het is nu maandagmorgen 29 september?
“Ja, nee, dat weet ik ook niet precies, ik weet natuurlijk niet hoe mijn collega’s dat geregeld hebben”…
Het e-mailadres, dat onder het kopje “contactpersoon” staat, was volgens deze dame van de beheerder van de website, wat het overigens nog onbegrijpelijker maakt dat het mailtje niet bezorgd kon worden.

Dit was zomaar een voorbeeld dat misschien duidelijk maakt waarom ik langzaamaan steeds cynischer word over de instanties die in Nederland werkzoekenden verder zouden moeten helpen.

Oh, en ze konden me niet vertellen waar ik mijn open sollicitatiebrief heen kon sturen. Ik deed namelijk de suggestie dat ik werk.nl graag als webmaster onder handen zou nemen, dus ik wou weten wie die website nu beheert. Dat schijnt centraal vanuit Zoetermeer te gebeuren, maar door wie precies?

(29 september 2003)