Het Nederlandse platenlabel Dying Giraffe Recordings verrast ons telkens opnieuw met jonge hondenbands die laten horen dat er in Nederland en België nog steeds pittige, energieke en spannende nieuwe rock gemaakt wordt. En meer dan dat, want het label kijkt ook buiten de grenzen en brengt allerlei muziek uit die niet binnen één benauwd hokje te vangen is. Hier vijf voorbeelden van verrassende nieuwe bands die dankzij dit label, dat tegen de tijdgeest in gelukkig rustig haar gang blijft gaan, hier werden uitgebracht. Van elke band laten we één fragment horen.

Bye Bye Bicycle

Een Zweedse band die met Compass een debuutalbum presenteert dat als thema “reizen” lijkt te hebben. Frisse, energieke, stevige pop, lekkere liedjes. Prima gitaarrock, zonder al te veel pretenties, maar wel aanstekelijk en opgewekt. Een soort van frisse kijk op de tachtiger jaren muziek van de Smiths en consorten.

Harrys Gym

Harrys Gym komt uit Noorwegen. Een heldere, koele zangeres en een stevige rockband die verrassende dingen doet. De zang is soms misschien wat al te steriel, maar de muziek en de arrangementen maken met wat fraaie rauwe randjes veel goed. Hun cd “What Was Ours Can’t Be Yours” is op het eerste gehoor een vrij relaxed plaatje, maar als je wat beter luistert valt er toch meer dan genoeg te beleven. Onderhuids zit er meer in dan je eerst ziet. Mooi groeiplaatje.

Hollowblue

Hollowblue is een Italiaanse band, al zou je dat op het eerste gehoor niet zeggen, want ook zij zingen, net als beide Scandinavische bands, in het Engels. Dromerig, stevig, rauw, melancholiek, rock, filmmuziek, je zou het allemaal kunnen zeggen van Wild Nights, Quiet Dreams, en de titel van het album lijkt dan ook prima gevonden. Prima liedjes, en een plaatje om goed hard te draaien.

Curry & Coco

Parijs, 2008, Curry en Coco maken een live soundtrack bij een modeshow. Dat was hun eerste echte performance. De een drumt, de achter zit achter de toetsen, en samen maken ze elektropopdiscodansmuziek. Licht en luchtig en vooral heel dansbaar. Niet meer en niet minder, maar binnen dat genre erg leuk, en met veel leuke kleine details en geraffineerde subtiele arrangementen.

The Dallas Explosion

Voor The Dallas Explosion hoeven we maar naar België, naar Brussel, om precies te zijn. Een klassiek rocktrio – gitaar, bas en drums, met een gastmuzikante op keyboards en tamboerijn (!), maar ze klinken niet bepaald doorsnee. Van de vijf bands in dit rijtje is dit wel de leukste en de felste. Lekker smerige rock, gemengd met wat soul en psychedelica. En het swingt als de hel. Een magnifiek plaatje en een absolute aanrader!



 

Klik op het driehoekje om het fragment te beluisteren.