The Good Lovelies zijn drie Canadese meiden die, ondanks het flauwe cd-hoesje bij hun Let The Rain Fall, bijzonder aanstekelijke muziek maken. En dat bedoel ik in dit geval heel letterlijk, want ik kreeg meteen bij het eerste nummer al zin om mee te zingen, en dat gevoel bleef. En je krijgt zelfs zin om zelf ook zo’n bandje op te richten om net zulke opgewekte, leuke, mooie liedjes te gaan maken.

Caroline Brooks. Kerri Ough en Sue Passmore schreven vrijwel alle liedjes zelf, behalve Crabbucket, dat door Kevin Brereton geschreven werd, en Oh What a Thing dat ze samen met Adam King schreven. King produceerde het album samen met de Lovelies en Les Cooper, en met zijn vijven maakten ze ook de arrangementen. Die zijn, net als de vocalen, verrassend en leuk. In de tradities, maar toch weten ze steeds grappige eigen dingetjes erin te smokkelen. De inspiratie ligt in de veertiger jaren, en dan moet je denken aan de Andrews Sisters en aanverwante acts – jazz, country, folk worden door elkaar geroerd en met veel enthousiasme tot iets nieuws gemaakt.

Wij kregen er in ieder geval al een heel goed humeur van, keer op keer. De liedjes blijven dan ook nog eens op een prettige manier hangen, waardoor je jezelf makkelijk erop kunt betrappen dat je ze regelmatig loopt te zingen of te fluiten. Een potentiële klassieker dus, wat ons betreft.

Klik op het driehoekje om het fragment te beluisteren.