Leo Tardin won ooit de eerste Piano Solo Competitie op het Montreux Jazz Festival, en sinds die tijd befeeft hij zich vooral op avontuurlijk gebied. Grand Pianoramax is een piano-drumduo (waarbij je “piano” ruim moet opvatten, zeg maar keyboards) dat alle hoeken van de jazz en avantgarde exploreert, en daarbij samenwerking met rockgiganten en rapartiesten niet uit de weg gaat. Smooth Danger is dan ook een verbluffend en soms ronduit verbijsterend album geworden, want de heren Leo Tardin en Dominik Burkhalter opereren vanuit Berlijn, duiken diep de elektronica in, namen hun album op in Mumbai, India en Fribourg, Zwitserland, mixten het in Engeland en weten je continu op het verkeerde been te zetten. Je moet het horen om het te geloven.

Er zijn gastoptredens van tablaspeler Karsh Kale en “gesproken woord-kunstenaars” Mike Ladd en Black Cracker, er worden versleten Moogs ingezet, oude Wurlitzers opgepompt, grand piano’s mishandeld en merkwaardige drumstellen gebruikt, en het klopt allemaal. Het resultaat is lichtelijk ontregelend, maar hoe vaker je luistert, hoe meer je onder de indruk raakt van dit opmerkelijke en buitengewoon avontuurlijke gezelschap dat er in geslaagd is paden in te slaan die we nog niet eerder hadden gehoord. Vreemd, maar zeer aanbevelenswaardig.

Klik op het driehoekje om het fragment te beluisteren.