Annie Gallup maakte al een adembenemend mooie soloplaat met een strijkkwartet, en als Hat Check Girl maakte ze samen met haar muzikale partner Peter Gallway ook in 2010 een album dat behoorlijk anders, maar ook bijzonder intrigerend is. Het klinkt meestal iets minder intiem als haar soloplaat, maar de arrangementen zijn ook hier weer magnifiek, hoewel je alleen Gallway en Gallup hoort zingen en spelen. Er is alleen één klein probleem met dit album Tenderness, en dat is de zanger Peter Gallway. Als producer en gitarist is de man onovertroffen, maar waar Annie Gallup schijnbaar moeiteloos melancholieke intimiteit weet te creëren, wordt de melancholie van Gallway altijd meteen wat zeurderig, wat somberig, wat Leonard Cohennerig. Een beetje irritant dus. Gelukkig weet Gallup de plaat te redden, want ze mag behoorlijk vaak laten horen dat zij beter voor de microfoon kan staan dan Gallway.

Luister maar eens naar de drie fragmenten, om te beginnen het titelnummer waarin Gallway precies laat horen wat ik bedoel, en luister dan naar Annie Gallup in het bijna parlando gezongen Top Hat, dat licht klinkt maar het zeker niet is. Al met al is Tenderness een album dat dankzij Annie Gallup en de magnifieke geraffineerde arrangementen en prachtige liedjes (met fraaie intelligente teksten) toch een dikke acht verdient, al dacht ik af en toe echt: “man, hou je kop nou toch gewoon…”.

Klik op het driehoekje om het fragment te beluisteren.