Roy Smeck was één van de grote gitaarhelden uit het 78-toerentijdperk. Bijna vergeten, maar zeer de moeite waard om op te snorren. Er zijn wat cd’s te vinden met oude opnames van Smeck, maar Have a little Faith in me, dat we hier laten horen, zul je daar helaas niet op tegenkomen. Er zijn op tweedehands markten nog steeds heel veel juweeltjes te vinden. Deze komt uit de 78-toerencollectie van Ruud Moors, die gewoon een microfoon voor de toeter van de 78-toerengramophoon hield, waardoor wij nu ook kunnen meegenieten. Smeck speelde zowel de Hawaiiaanse giraar, de banjo, de ukelele als de gitaar, en hij wordt op al die instrumenten als een meesterlijke virtuoos beschouwd. En zoals je hier kunt horen klinkt het bij hem dan ook nog eens allemaal buitengewoon relaxed en gemakkelijk. Een mooi knusliedje overigens, dat op een plezierige manier blijft hangen. We kunnen het hier in zijn geheel laten horen omdat het al bijna een eeuw oud is. Op de foto zie je Smeck in 1921.

John Hiatt schreef zo’n driekwart eeuw later onder dezelfde titel een gepassioneerde hartekreet die hij zong terwijl hij zichzelf op de piano begeleidde. Dat was vrij ongewoon, want hij speelt meestal gitaar, en het nummer werd meteen ook zijn grootste hit in Nederland, en het album waar het vandaan komt, Bring the Family, werd hier zijn doorbraakalbum. Op de rest van de plaat speelt hij met een superband (Ry Cooder op gitaar, Nick Lowe op bas en Jim Keltner op drums), maar in dit nummer hoor je Hiatt solo. We mogen maar 45 seconden laten horen, maar hier spelen we even vals en laten we twee fragmenten horen, vooral omdat hij tegen het einde zo mooi naar een climax toewerkt.

Klik op het driehoekje om het fragment te beluisteren.