Het eerste vakje. De kieren kun je na zo’n eerste grondverfbeurt heel goed zien, wat weer erg handig is als je gaat kitten. Want dat moet dan weer gebeuren voordat de echte verf er op gesmeerd mag worden.

En er blijken dan heel wat kieren te zitten.

Er wordt geverfd met een rollertje voor de grote stukken en een kwast voor de hoekjes. De voorkant van zo’n plank zuigt meteen alle verf op, dus die moet je wel vier keer met de kwast behandelen.

Wat je hier niet kunt zien is dat het rechtergedeelte van de kast niet met de keukentrap te bereiken is. De trap zit in de weg, en de drempel. Dat maakte het laatste stukje erg lastig.

Je kunt wel zien dat er straks waarschijnlijk nog twee verflagen zullen volgen. Dat wordt dus nog aanzienlijker tijdrovender dan ik ingeschat had.

Vanaf dit punt ging ik vrij onlogisch van beneden naar boven werken, om de lastig bereikbare stukken voor me uit te schuiven als het ware.

En dit waren de vakjes die voor mij echt onbereikbaar waren zonder gevaarlijk ver voorover te gaan hangen. Nu heb ik mijn hoogtevrees al enkele malen op de proef gesteld hier, maar dit ging echt niet lukken. Gelukkig kon Hilde, die een stuk kleiner is, er wel bij.

En toen we klaar waren was het al weer bijna donker. Een foto zonder flits, om een beter beeld te geven van hoe het ongeveer gaat worden. Ik kan me nu al verheugen op het moment dat de kast gevuld kan worden…

• Verder naar dag 9