George Papavgeris hoorden we voor het eerst op zijn cd Looking Both Ways. We waren onder de indruk van zijn liedjes en van de arrangementen, en George vond de recensie zo leuk dat hij ons twee eerdere cd’s stuurde. De liedjes zijn hier al net zo goed, waarbij opgemerkt dient te worden dat Papavgeris zich ontpopt als een ouderwetse kritische folkie, met soms zeer kritische en ook sombere teksten. Neem Anytown van de cd For My Next Trick, waarin hij een wel erg somber beeld schetst van onze steden. Maar Papavgeris schrijft ook mooie heimweeliedjes of hoopgevende liedjes als Watermelon Seed.

Zelf is hij niet altijd even toonvast (dat is een beleefde manier om te zeggen dat hij soms behoorlijk vals zingt), maar hij weet dat meestal goed op te vangen door anderen uit te nodigen mee te zingen. Bovendien zijn de arrangementen vaak erg goed, waardoor je toch blijft luisteren naar die fraaie liedjes. En als je van een goed liedje houdt zijn de cd’s van deze man zeker aan te raden. Van beide cd’s laten we een fragment horen.
Op Life’s Eyes speelt hij overigens met Vicki Swan en Jonny Dyer.

Klik op het driehoekje om het fragment te beluisteren.