Fusion is een term die regelmatig gebruikt wordt in de jazz, meestal om aan te geven dat er twee muziekvormen gemengd worden. Tegenwoordig is de wereld groter en tegelijk kleiner geworden en zien we overal muzikale samenwerkingsverbanden ontstaan en is fusion op allerlei gebieden gewoner geworden. Toch sta je nog geregeld verbaasd te kijken, als bijvoorbeeld een zangeres uit Iran en een Noors koor een samenwerkingsverband aangaan.

Het Noorse koor in kwestie heet SKRUK, de Iraanse zangeres is Mahsa Vahdat, en de Perzische gedichten die op muziek gezet zijn worden zowel in het Perzisch gezongen door Vahdat als in het Noors door het koor, terwijl een jazzy pianist de opmerkelijke verbindende factor vormt. Werkt dat? Merkwaardig genoeg, als je van je eerste verbazing bekomen bent, en je bent een beetje gewend geraakt aan de verschillende klankwerelden die hier samenkomen, ja. Dat heeft voor het grootste deel te maken met de magistrale stem en de meeslepende zang van Mahsa Vahdat, want het toch vaak wat koel en kristelijk klinkende koor zorgt voor de zwakste momenten op dit album, dat overigens toch zonder meer een dikke acht krijgt, want bijzonder is het zeker, en voor het allergrootste deel heb ik ademloos en met open mond zitten luisteren, ondanks de paar lichte dipjes als het koor het wat betreft passie af moet leggen tegen de indrukwekkende Mahsa Vahdat. Een uniek samenwerkingsverband, een uniek album, en een absolute verrijking van het muzikale spectrum.

Klik op het driehoekje om het fragment te beluisteren.