In de jaren dertig van de vorige eeuw maakte Spike Jones furore met idiote versies van de hits van die dagen. Hij deed toen dus al wat André van Duin en Weird Al Yankovic de laatste decennia deden. Een aantal van die liedjes heeft Jones op die manier onsterfelijk belachelijk gemaakt, en ik moet eerlijk bekennen dat er liedjes zijn die ik eigenlijk alleen maar kende in de versie van Spike Jones. Een goed voorbeeld is de Hawaiian War Chant, zoals hij bij Spike Jones (and his Wacky Wackakeeans, zoals zijn band voor deze gelegenheid werd genoemd) heette. Ik vond het altijd een geweldig en volstrekt idioot nummer, en kwam bij toeval onlangs het origineel tegen. Dat bleek een onverwacht aangename verrassing.

Als je het nummer Ta-Hu-Wa-Hu-Wa-I niet kent raad ik je aan om eerst de originele versie van de Hawaiiaanse musicus Andy Iona te beluisteren. Het komt uit de 78-toerenplatencollectie van Ruud Moors, en ik laat het hier in zijn geheel horen, want het werd meer dan tachtig jaar geleden opgenomen, en alle rechten zijn dus verlopen. Het is onmiskenbaar Hawaiiaans, maar er zit ook een flinke scheut jazz door, wat het net even spannender maakt, en ook deze originele versie is al behoorlijk grappig en energiek. Een pareltje uit de 78-toeren-archieven.

Spike Jones is nog steeds leuk, wat mij betreft, maar ik moet je zeggen dat ik deze Andy Iona toch wel de moeite van een speurtocht waard begin te vinden. Een mooie vondst.

Klik op het driehoekje om het fragment te beluisteren.