|
vanuit de zuidas |
De Amsterdamse Zuidas is een gebied in ontwikkeling. Vijf schrijvers en kunstenaars verkenden dat gebied in ontwikkeling op een vaak verrassende en behoorlijk ingetogen manier, zeker als je het vergelijkt met de manier waarop een stad als Rotterdam zijn ontwikkelingsgebieden verkoopt. Het verschil is enorm - vergelijk het uitbundige boek Op Zuid maar eens met het bijna introverte Vanuit de Zuidas. De schrijvers en kunstenaars die de Zuidas verkenden en vervolgens hun impressies noteerden legden hun persoonlijke zoektocht op een intrigerende manier vast. K Schippers begint nog vrij traditioneel, met een verhaal waarin zijn eigen verleden en herinneringen een grote rol spelen. Hij is niet onverdeeld positief over dit stuk van de stad Amsterdam. K Michel maakte vijf gedichten als gevelstenen, waardoor het eerder spreuken worden dan gedichten (" Bij eb is je eiland groter"). De Servische schrijver Mileta Prodanović kijkt met een internationale bril naar het gebied, wat weer andere verrassende observaties oplevert. Maar de verrassendste, en tegelijk intiemste aanpak komt van het duo dat gevormd werd door schrijver Dirk van Weelden en tekenaar Jan Rothuizen. Van Weelden had een draagbare ouderwetse typemachine bij zich en typte, al pratend, een portret van iemand die iets van doen had met de Zuidas (daar wonend of werkend meestal). Die getypte velletjes worden gevolgd door de tekening die Jan Rothuizen ter plekke maakte, en die tekeningen zijn bijzonder, omdat Rothuizen niet alleen de interviewsituatie met de mensen tekent, maar ook commentaar in zijn tekeningen schrijft, waardoor het een fraaie, letterlijk veelzeggende sfeerschets wordt. Met name door die dubbelportretten van Van Weelden en Rothuizen levert Vanuit de Zuidas een portret van een gebied in ontwikkeling op dat je nieuwsgierig maakt - je wil na lezing graag weten hoe het verder zal gaan met de Zuidas.
|
© tekst Dirk van Weelden, tekeningen Jan Rothuizen |