Bin-Jip betekent “leeg huis”. Die betekenis krijgt in de loop van de film extra diepte. De hoofdrolspeler zegt in de hele film geen woord, zijn tegenspeelster maar een paar woorden, maar de film heeft ook geen pratende hoofdrolspelers nodig. Juist door de manier waarop het verhaal wordt verteld kruipt de film langzaam onder je huid, en blijkt het later één van die zeldzame films te zijn die nog heel lang in je hoofd blijven doorspelen, onder meer doordat nog lang niet alle vragen die de film oproept zijn beantwoord.

De hoofdrolspeler is een jonge man die inbreekt in huizen die tijdelijk leegstaan. Hij weet dat, doordat hij een reclamefolder aan de deurklink hangt. Als die folder er ’s avonds laat nog steeds hangt is het huis leeg, en kan hij er tijdelijk zijn intrek nemen. Hij steelt niets, maar repareert iets, wast een paar kledingstukken en hangt die te drogen, en vertrekt weer naar het volgende lege huis, totdat hij in een huis komt waar een jonge vrouw aanwezig blijkt te zijn. Hij ziet later dat ze door haar man mishandeld wordt, en neemt haar mee. Samen gaan ze stilzwijgend verder met zijn vreemde nomadenbestaan. Dat gaat mis nadat ze in een leeg huis een dode oude man aantreffen die ze ritueel begraven. Als de kinderen van die man de twee daar ontdekken wordt de politie gewaarschuwd. De vrouw wordt door haar man opgehaald en de jonge man komt dankzij een corrupte politieman in een cel terecht waar hij gaat oefenen in de kunst van het afwezig zijn. Dat leidt na zijn vrijlating tot intrigerende taferelen in dezelfde huizen die hij eerst leeg had bezocht, maar die hij nu bezoekt terwijl de bewoners aanwezig zijn. De kunst, die hij geperfectioneerd heeft, is die van het onzichtbaar zijn. Uiteindelijk komt hij weer terecht in het huis van zijn geliefde en haar man.

Er speelt nog veel meer dan deze samenvatting zou doen vermoeden. Zo komen we via de hoofdpersoon in een aantal totaal van elkaar verschillende huizen terecht, die we later nog eens zien als de eigenlijke bewoners er weer in wonen. Fascinerend. En het slaan tegen een golfbal speelt een intrigerende rol in het verhaal. Het is eigenlijk een hele stille kalme en ingetogen film, waar toch heel erg veel in gebeurt, en die je op verschillende niveaus aan het denken zet. Bovendien is het een ontroerende film.

  • Bin-Jip – een film van de Zuid-Koreaanse Kim Ki-Duk – Total Film 7172