A Prairie Home Companion is een merkwaardig radioprogramma dat in Amerika wekelijks twee uur live uitgezonden wordt. Merkwaardig in zoverre, dat het om een programma gaat zoals ouderen dat uit de jaren vijftig kennen. Het doet qua opzet wat denken aan de Bonte Dinsdagavondtrein of een VARA-programma als Showboat, met afwisselend liedjes, verhalen, stukjes hoorspel en grappen. Dat soort programma leek ten dode opgeschreven, maar Garrison Keillor blies het nieuw leven in en nu draait het programma al dertig jaar met groot succes. De kern van het programma is altijd een verhaal van Garrison Keillor dat zich afspeelt in het denkbeeldige Lake Wobegon.

Keillor praat ook de andere onderdelen van het programma aan elkaar en hij speelt een hoofdrol in de gelijknamige film over de show die Robert Altman draaide. Het werd de laatste film van Altman, en het is een passende afscheidsfilm. De show wordt in de film voor de allerlaatste keer opgevoerd, en het grootste deel van de film zit je gewoon naar een aflevering van A Prairie Home Companion te kijken, en er zijn op een elegante manier wat verhalen omheengedrapeerd. De dood is nadrukkelijk aanwezig, net als intermenselijke relaties, maar de film straalt van begin tot eind hetzelfde knusgevoel uit dat de radioshow ook heeft.

Het is een typische Altmanfilm, want de acteurs voelen zich duidelijk zeer op hun gemak, en ze spelen allemaal op hun top. Zelfs Meryl Streep zet hier een fantastische zingende zus neer, waarbij ze zelf bovendien niet onverdienstelijk zingt. Woody Harrelson is de helft van het zingende cowboysduo Lefty and Rusty, gespecialiseerd in dubbelzinnigheid. Ook hij blijkt verrassend goed te kunnen zingen. En als we het dan toch over de muziek hebben – verder speelt de complete radioshowband mee onder leiding van Richard Dworsky, en dan heb je het over topmuzikanten in het Americanasegment. De muziek is dus zeer dik in orde.

Wat de dvd voor muziekliefhebbers extra aantrekkelijk maakt is dat een groot deel van de muziek apart als extra’s te vinden is, dus zonder dat de muziek door een andere actie onderbroken wordt. Heerlijk. Voor het Europese publiek dat de show niet kent is het wellicht een beetje vreemde film, maar alleen al door de muziek en de verschillende door elkaar spelende verhaallijnen is het toch een film geworden waar je ook als Europeaan van begin tot eind van zit te genieten.

Over Robert Altman, die ik tot een van de allergrootste filmregisseurs reken, hebben we het een andere keer wat uitgebreider, maar een waardiger en sympathieker afscheid had de man zich niet kunnen denken.

Het radioprogramma bestaat nog steeds en je kunt complete afleveringen beluisteren via de website. Absoluut aan te raden!