gesproken uitzicht
Mijn Uitzicht
Als ik uit mijn zijraam kijk is het eerste wat ik zie het verdorde beukenblad van de haag langs de oprit naar de garage, op de oprit staat de auto van mijn zoon, achter de haag ligt een klein pleintje op de hoek van een T kruising, ik kijk vanaf de linkerkant naar het bovenste streepje van de T.
Langs de weg aan de overkant staan behoorlijk oude eiken met een doorsnee van zestig à zeventig centimeter. Achter de eiken is een speelveldje waarop doelpalen, een behoorlijk grote skateboardbaan en een speeltuin voor de kleintjes met een hek in de vorm van een vlieger.
Nu is het vrij rustig maar in de zomer is het heerlijk druk – de hele dag spelende kinderen en skatende jeugd.
Vanaf het raam waar ik nu sta bevindt zich achter een beukenhaag langs het
speelveld op ongeveer zeventig meter de spoorbaan Zutphen – Winterswijk waar elk half uur een trein komt en een trein gaat. Het wisselpunt is op het station aan de rand van het dorp. Deze spoorlijn wordt geëxploiteerd door Syntus de plaatselijke vervoerder op de kleine lijntjes in de Achterhoek en Twente. Syntus rijdt met de Lint, een trein die het midden houdt tussen een tram en een trein. De treinen dragen de namen van bekende Achterhoekers uit het verleden en heden.
Achter de spoorbaan is het land van boer Hendrik, het eerste huis wat ik zie is een tot een restaurant verbouwde fietsenmakerij annex huiskamercafé op ongeveer vierhonderd meter. In de tien jaar oude eiken langs de weg er naartoe zag ik vanmorgen een twintigtal staartmezen druk zoeken naar voedsel.
Als ik naar rechts kijk zie ik een vijftig meter brede groenstrook tussen de straat en de spoorbaan met grasveldjes en omringende bosjes, onze groene long.
Enkele jaren geleden had de gemeente in al haar wijsheid besloten dat hier een brandweerkazerne moest komen, lekker goedkope grond, dus groenstrook weg, speelveld weg, bomen weg, met de hele buurt naar raadsvergaderingen geweest, in de pen geklommen en een stuk geschreven in het plaatselijke Contact en zo de zaak kunnen afketsen zo zie je, protesteren helpt…soms.
Als we zo’n vier-, vijfhonderd meter van ons af kunnen kijken vinden we het uitzicht naar Achterhoekse begrippen wijds, maar zomers is het de manshoge maïs op het land van boer Hendrik waar we tegen op kijken, wel mooi groen maar we zijn toch weer blij als de “maïskneuzer” langs komt en in een paar uur tijd het restaurant en de huizen langs de iets verder gelegen Almenseweg
weer opdoemen.
Nou, dit is zo’n beetje mijn stukje wereld gezien vanuit mijn zijraam.
(Bas Oonk, 1 januari 2005)
Namen op de treinen
21 Masha Bijlsma – Jazz-Zangeres
22 Hans Keuper – Zanger dialect band Boh Foi Toch
23 Ernst Daniel Smit – Opera zanger
24 Hendrickje Stoffels – Vrouw van Rembrandt van Rijn
25 Spoorjan Willink – Oprichter Achterhoekse spoorwegen
26 Gerrit Komrij – Schrijver/Dichter
27 A.C.W. Staring – Historicus/Dichter/Schrijver
28 Bennie Jolink – Zanger Normaal
29 Sandra VanReijs – Country-zangeres
30 Nout Wellink – President-directeur De Nederlandse Bank
31 Erik Breukink -Oud-Wielrenner
32 Monique Wolbert – Kunstenares/zangeres
34 Wim Rijkenbarg – Voorzitter vervoeroverleg Regio Achterhoek
40 Johan de Bondt – Oud-Gedeputeerde Provincie Gelderland
We kregen mail van onze correspondent in de Achterhoek, die geïnspireerd raakte door een radioprogramma. Dit schreef hij ons:
Het idee voor dit uitzicht kreeg ik door het programma De Avonden van de
VPRO 747 AM met de rubriek Het Gesproken Uitzicht waarin mensen hun uitzicht
bespreken. Onlangs liet Marcel van der Vliet een blinde man via een open raam zijn uitzicht in Amsterdam horen en gaf er commentaar bij –
indrukwekkend.