Op de Light Verse kalender kwamen we een gedicht van K Schippers tegen. Als we de kwaliteit van het gedicht even buiten beschouwing laten is er toch het een en ander aan te merken op dat gedicht zoals het hier gepresenteerd wordt. Om te beginnen is het hele gedicht eigenlijk een visueel grapje dat zijn kracht ontleent aan het feit dat een donderkopje erg veel weg heeft van een ouderwetse komma. Als je dan het gedicht in een moderne strakke letter omzet, met bijbehorende strakke komma, verdwijnt de grap meteen uit zicht. Het originele gedicht bestond bovendien uit twee bladzijden, die we hier voor de volledigheid allebei laten zien.
En nog een onbeduidend detail (we zijn nu toch aan het kommaneuken) – het gedicht komt uit de bundel Een Klok En Profil. De bundel Een Leeuwerik Boven Een Weiland is een verzamelbundel.