wat maakt een boek aantrekkelijk?
John Dos Passos is een Amerikaanse schrijver die volgens velen met zijn boek The 42nd Parallel “the Great American Novel” heeft geschreven. Het boek dus waar elke zichzelf respecterende Amerikaanse schrijver naar streeft. Ik koester al jaren een pocketuitgave van dit schitterende boek, en zag tot mijn grote vreugde een paar weken geleden op de markt in Utrecht in een stalletje de Nederlandse vertaling liggen, voor slechts drie euro.
Helaas is het boek niet alleen zeer beroerd vertaald, maar ook nog eens zeer onaantrekkelijk vormgegeven.
De Amerikaanse Cardinal pocket had bovendien ook nog een heleboel sfeerverhogende illustraties van Reginald Marsh (zie hierboven).
We laten hier van boven naar beneden de Amerikaanse omslag zien, dan de bloedeloze Nederlandse. Dan zie je de Amerikaanse eerste bladzijde en de Nederlandse.
Dan wil ik het nog even over de vertaling hebben. Dat “parallel” in het Nederlands “breedtegraad” wordt, daar kan de vertaler niet veel aan doen, vrees ik, maar als je dan begint met het vertalen van de kop “Capital City’s Century Closed” met “Eeuw in de hoofdstad besloten“, dan weet je als lezer al dat je eigenlijk niet verder hoeft te lezen. Dit is een verloren zaak.
Ik kan me best over een lelijk omslag heenzetten (desnoods kaft ik het boek opnieuw), en de vormgeving van de bladzijden hoeft ook niet perfect te zijn (al is dat zeker meegenomen), maar een beroerde vertaling is echt de doodklap voor een boek.
Vreemd dat we in Nederland, waar we over het algemeen toch redelijk kritisch naar kwaliteit kijken, zo vaak genoegen nemen met heel slechte vertalingen. Of misschien doen we dat ook wel niet, want deze vertaling is natuurlijk niet voor niets geflopt…