In de jaren negentig van de vorige eeuw werkte Lammert Voos met asielzoekers. Na zes jaar stopte hij daarmee, maar nu, in 2016, ziet hij hoe de geschiedenis zich voor een deel herhaalt en heeft hij de behoefte om zijn verhaal op te schrijven. Wat er na al die jaren niet is veranderd zijn de vooroordelen, de mythische verhalen en de argumenten.

Wat er helaas ook niet is veranderd zijn de problemen rond de opvang van al die kwetsbare en beschadigde mensen die het dankzij de bureaucratie nog eens extra moeilijk krijgen. Voos vertelt hoe moeilijk het toen was om dingen voor elkaar te krijgen, en hij vertelt vooral over de mensen die hij gekend heeft.

Dan gaat het niet meer om vluchtelingen of om asielzoekers, om nummers of dossiers, maar gewoonweg om echte, levende mensen. Voos probeert ze een gezicht te geven, en dat lukt hem vaak heel goed. Dat maakt Abdou en de anderen tot een schrijnend boek. Want dit is een boek dat gaat over heimwee, over onmacht en over menselijkheid.

Voos is geen fijnzinnig type – hij spaart zichzelf niet in zijn verhalen. Maar dat maakt ze des te overtuigender. Hij komt zelf niet ongeschonden uit de strijd, zou je kunnen zeggen. Het gevecht dat hij heeft gevoerd met de bureaucraten wordt overtuigend verteld, en en passant ontkracht hij daarbij een behoorlijk aantal vooroordelen over migratie.

Voos vindt dat Nederland moet kiezen tussen machteloos populisme of een humane oplossing van het probleem. Het moge duidelijk zijn waar zijn voorkeur naar uitgaat. Ik laat je hier alleen maar een fragment lezen van het verhaal over Abdou. Dat lijkt me voor nu wel even voldoende.

Een indrukwekkend boekje van nog geen honderd pagina’s dat iedereen die al met een oordeel rondloopt over migratie zou moeten lezen.

• Lammert Voos – Abdou en de anderen – AFdH – ISBN 9789072603722
• Bestel het boek hier bij een bekende webwinkel  Abdou en de anderen