Soms komt een gouden idee in de handen van de verkeerde persoon, en dan krijg je bijvoorbeeld een volstrekt mislukt boek. Het idee om dichters te interviewen in hun werkkamer, daar een foto te maken en het daar ook over het schrijfproces te hebben is zeker geen slecht idee, en als je van literatuur houdt en je bent geïnteresseerd in schrijvers en schrijven schaf je dit boek wellicht, net als ik, ongezien aan, mede omdat er een aantal goede voorbeelden zijn van dit soort boeken, zoals Writers on Writing, Writers at Work (The Paris Review Interviews), en in onze eigen contreien het fantastische boek van Jan Brokken dat simpelweg Schrijven heet.

Je zou verwachten dat de Belg Frank Pollet deze klassiekers op zijn minst bestudeerd zou hebben voor hij aan zijn eigen project zou beginnen, maar daar is weinig van te merken. Pollet zit op een aantal manieren in de weg – om te beginnen denkt hij meteen in het eerste interview, met Bart Plouvier, al duidelijk te moeten maken dat hij zelf ook niet van de straat is. In de rest van het boek blijft hij steeds zelf bijzonder nadrukkelijk aanwezig. Dat zou niet zo hinderlijk zijn als Pollet een bescheiden man zou zijn, die de juiste vragen zou weten te stellen en goed om zich heen zou kijken, maar van geen van beide zaken geeft hij enig bewijs.

En dan is er het taalgebruik dat hindert en waardoor je steeds stopt met lezen omdat je denkt: “wat is dit nou weer?” Het begint al in dat eerste interview als hij het heeft over “mijn ongelofeloos wettige en minstens zo trouwe echtgenote Moniek” – huh? Waar gaat dit over? En wat doet zo’n zin in een boek met interviews?

In het interview met Wim Hofman wil hij blijkbaar de term cd’s niet twee keer achter elkaar noemen, en komt de schrijver met “een pak straalplaatjes” aanzetten. Sorry Pollet, maar dan ben je mij volledig kwijt. En dat is een van vele voorbeelden die ik zou kunnen geven.

Een interviewer dient zich dienstbaar op te stellen, is nog altijd mijn idee, maar deze interviews zijn vooral een groot vertoon van het Grote Pollet-ego, waarin het Literaire Zwaargewicht Pollet wil laten zien dat hij zelf ook heus echt verrassend uit de hoek kan komen als het om schrijven gaat. De onnozelaar heeft zelfs niet door hoe hij zichzelf belachelijk maakt als hij opschrijft hoe hij door Tom Lanoye de deur uit gezet wordt. Dat levert dan wel weer een stukje onbedoelde humor op, maar daar hadden we dit boek toch niet voor aangeschaft, eerlijk gezegd. Je zit eigenlijk steeds met gekromde tenen te hopen dat hij nu eindelijk een keer wél de juiste vragen weet te stellen en om zich heen kijkend een wat betere omschrijving geeft van de werkkamer waar het steeds om lijkt te gaan. Maar nee, je bent uiteindelijk blij als Lanoye hem de deur uit schopt.

De vraaggesprekken werden gemaakt voor de Poëziekrant en het blad Kreatief. In dit geval zou het verstandig zijn geweest als het daarbij gebleven was.

• Frank Pollet – De Werkkamer – Interviews in het schrijfatelier – Les Iles – ISBN 9789491545238

Schrijvers over schrijven:

• Jan Brokken – Schrijven – ABC – ISBN 9029509132
• Writers at Work – The Paris Review Interviews – edited by Malcolm Crowley – Penguin
• Writers on Writing – Compiled and edited by Walter Allen – Dent Writer Inc