Onooglijke boekjes die in de oudpapierbak dreigen te verdwijnen worden door mij vaak toch nog even extra goed bekeken. Zo heb ik al aardig wat geweldige ontdekkingen gedaan, waarvan dit er ook weer een is. Het gaat om een flinterdun pocketboekje, gemaakt voor de “Fighting Forces of the Allied Nations”, maar zo te zien is het niet echt stukgelezen.

Het gaat om een reisverhaal van de Ierse kunstenaar Robert Gibbings, die zelf ook de houtsnedes maakte die als illustraties dienen bij de tocht over de Thames die hij hier beschrijft, van de bron tot de zee. Ik viel meteen voor het kleine tekstje op de voorkant naast “non-fiction” – “birds, fishes & human beings”, en toen ik het voorwoord gelezen had was ik al helemaal om.

Dat voorwoord, de preface, laat ik je hier ook lezen, dan weet je meteen dat hij de boot waarmee hij de Thames ging afreizen zelf heeft gemaakt, samen met een paar anderen, en waarom. Ik laat je ook nog even de eerste bladzijde van het eerste hoofdstuk lezen, waarin Gibbings op zoek gaat naar de bron van de Thames, die droog blijkt te staan. Een mooi begin, maar ook weer mooi verteld.

Het hele boek is een genot om te lezen, en voor Engelsen was het dat helemaal, want Gibbings beschrijft aan het begin van de Tweede Wereldoorlog, in 1940, met een schetsboek en een microscoop als reisgenoten, een rivierlandschap dat dreigde te verdwijnen. Hij is een uitmuntend verhalenverteller, ontmoet interessante mensen, schrijft goede gesprekken op, en is onderhoudend van begin tot eind. Geen spectaculaire reis dus, maar een aangename knusreis met een buitengewoon aangename reisleider. Een heerlijk boek, en gelukkig gered uit de oudpapierbak.

• Robert Gibbings – Sweet Thames Run Softly
• en tot mijn stomme verbazing kun je het boek nog steeds bestellen: Sweet Thames Run Softly

En zo zag de achterkant van het boek er uit: