Ik heb een oud Duits boekje in mijn kast staan dat ik koester. Het heet Gesprekken Met Goethe, en is geschreven door Johann Peter Eckermann. Bij Goethe-liefhebbers schijnt het een fabelachtige reputatie te hebben. Ik werd er ooit op geattendeerd door iemand wiens mening ik hoog acht, en ik kocht het boekje, dat toen alleen maar antiquarisch te vinden was, in een versie die is gedrukt in oud Duits. Dat betekende wel even doorbijten, want je moet toch wennen aan die vreemde lettertekens waar de tekst mee doorspekt is, maar het levert ook wat op. Dat archaïsche Duits versterkt namelijk het gevoel dat je gespreksverslagen leest van gesprekken die bijna twee eeuwen geleden hebben plaatsgevonden. Je duikt echt even terug in de tijd.

Eckermann schreef een interessant boek, waarin je heel wat lezenswaardige opmerkingen van Goethe vindt (lees maar eens wat hij over Shakespeare zegt – rechts onderaan). Wat op den duur enigszins gaat irriteren is dat hij wel heel erg tegen de grote Goethe opkijkt. Van de andere kant schrijft hij in een prettig, nog steeds plezierig leesbaar Duits. Ik heb het boek al meer dan twintig jaar, maar ik pak het nog steeds regelmatig uit de kast om er stukjes in te lezen. Een korte tijdreis. We laten hier een paar fragmenten zien, zodat je zelf kunt proberen in de sfeer te komen.