Rond het kerkje van het Groninger dorp Leermens vind je een aantal opmerkelijke, hoge grafzerken. Aan de ene kant staat de informatie die meestal op dat soort zerken staat – naam, geboortedatum, sterfdatum en meer van dat soort informatie. Aan de andere kant vind je grafpoëzie van een opmerkelijke soort. Het gereformeerdendom doemt er in alle vreselijkheid uit op, maar als je de onbedoelde humor erdoorheen kunt zien schemeren is er veel plezier aan te beleven.

Zoals deze:
Afgemat door hooge jaren
Uitgeteerd door ziekte en pijn
Moest zij in den grafkuil dalen
En een prooi der wormen zijn

Zo’n tekst werkt bij mij onweerstaanbaar op de lachspieren, terwijl ik vrees dat het toch echt bloedserieus bedoeld is. Overigens zijn er ook op de meeste liggende grafstenen gedichten te lezen. We laten hier een selectie zien.

Overigens vind je op een steenworp afstand, bij het nog kleinere kerkje van Eenum, net zulke grafstenen met gedichten.

Nog een voorbeeld (van een steen die we niet goed op de foto kregen):

Geen ledigheit kon hem behagen
Geen hoogmoed en geen ongeduld
Hij heeft de taak hem opgedragen
Als man en vader trouw vervuld
Bleef nedrig wat hem kon verblijden
En was gelaten onder t lijden