De Camera Obscura van Hildebrand is een van die bijna vergeten klassiekers uit de Nederlandse literatuur die een paar generaties geleden nog verplicht op de leeslijst stonden van de middelbare school, maar die nu vrijwel niet meer gelezen worden. Dat is in dit geval jammer, want Hildebrand schrijft een bijzonder proza, dat op het eerste gehoor oubollig overkomt, maar waarin een hoop subtiele en soms venijnige humor verscholen zit.

De verhalen over de Familie Stastok, met figuren als Mietje met de Kalfsogen, en neef Nurks, worden kalm verteld in een rustig voortkabbelend proza, dat beter in elkaar blijkt te zitten dan je eerst denkt. En als je beter gaat luisteren, wat gemakkelijk wordt met Cees van Ede als voorlezer, betrap je je er snel op dat je toch, ondanks het wat verouderde taalgebruik en de soms wat oubollige formuleringen, regelmatig zit te grijnzen, en dat het proza van Hildebrand nog steeds bijzonder grappig is.

En dan blijken vier cd’s, met ruim vijf uur aan verhalen, nieteens zo heel veel. Dan is het ineens jammer dat het al afgelopen is, want je hebt aan de hand van Cees van Ede en Nicolaas Beets (want zo heette Hildebrand eigenlijk) toch een bijzondere tijdreis gemaakt naar een tijd waarin het reizen met de trekschuit heel gewoon was. De cd’s worden hier bovendien voorbeeldig gepresenteerd, in een fraai geïllustreerd boek dat uitgebreide achtergrondinformatie verschaft. Kortom – voor mij was dit een bijzonder aangename hernieuwde kennismaking, en als je Camera Obscura nog nooit gelezen hebt is dit volgens mij de perfecte manier – laat je door Cees van Ede voorlezen!

Klik op het driehoekje om het fragment te beluisteren.