De volmaakte man is een titel die de lading van de nieuwe roman van Mariët Meester niet helemaal dekt. Het verhaal gaat over een stel dat in Amsterdam goedkoop een dubbele etage koopt. Dat betekent dat hun leven vanaf dat moment verbonden zal zijn aan de bewoonster van de onderste helft van het huis, de oude joodse mevrouw Engel, die langzaam aftakelt en dementeert. Het boek gaat over liefde, over compassie, over sociaal en asociaal gedrag, over de manier waarop we in Nederland met onze bejaarden omgaan, over betrokkenheid en hoe ver je daarin kunt gaan, en over nog veel meer. Dat betekent zeker niet dat het een rommelige of warrige roman zou zijn, integendeel. Het verhaal, waarin al deze aspecten nadrukkelijk hun rol spelen, wordt rustig en overzichtelijk verteld, terwijl er voor de lezer genoeg ruimte overblijft om tussen de regels te lezen.

In de tweede helft van het boek, na het overlijden van mevrouw Engel, wordt haar verrassende geschiedenis ontrafeld aan de hand van brieven en dagboeken, terwijl de relatie van het jonge stel zich op zijn geheel eigen wijze herstelt. Het boek barst van de energie, maar ook van ingehouden woede en opstandigheid. Het open einde zorgt er voor dat het verhaal zich in het hoofd van de lezer nog lang voortzet. Ook tussendoor weet Meester de lezer regelmatig te raken, waardoor het een boek geworden is dat hoofd en hart raakt – je wordt regelmatig aan het denken gezet, maar je windt je ook op en raakt ontroerd.

Op de site van uitgeverij Balans is een filmpje te vinden waarin het boek door Mariët Meester wordt toegelicht en ingeleid.