Toen ik deze brieven begon te lezen dacht ik bij de derde brief dat ze duidelijk niet voor mij bestemd waren, en ik voelde me niet alleen een beetje een voyeur, maar ik vond ook dat de kleine dingen waar Felix Oestreicher over schreef voor derden, mensen buiten de familie, te onbelangrijk zijn. Wat interesseert het een gemiddelde lezer hoe het met drie jonge kinderen vergaat, als het alleen maar om de kleine dagelijkse dingen gaat die je tegenwoordig met elkaar deelt via What’s app of andere kanalen? Zo interessant is dat voor buitenstaanders niet.

Maar dat veranderde toen ik bij de brief kwam die onder het hoofdstuk “testament” is afgedrukt – die brief laat ik je hier dan ook lezen, want die maakte indruk – hier komt ineens de buitenwereld en de werkelijke situatie van Oestreicher en zijn familie tevoorschijn, en kom je te weten dat de familie wellicht naar Amerika had kunnen vertrekken, en hoeveel spanning er was. Dat lees je in de 3lingberichten niet terug, merkwaardig genoeg.

Toen Beate, Maria en Helly Oestreicher na het overlijden van hun tante en pleegmoeder Lisbeth in november 1989 haar huis opruimden, kwam daar ook een map tevoorschijn met 196 brieven van hun vader Felix. 168 ervan bleken zogenaamde ‘Drillingsberichte’ te zijn, brieven die hoofdzakelijk over hen, zijn drie dochters, gaan.

Deze brieven waren nieuw voor hen. Het eerste drielingnieuws dateert van 19 april 1937, het laatste van 25 oktober 1943. Ze gaan over een Joods gezin met drie jonge kinderen dat gedwongen door de omstandigheden in 1938 halsoverkop Karlsbad verlaat en achtereenvolgens in Bergen aan Zee, Leiden, Katwijk aan Zee, Blaricum, Amsterdam terechtkomt.

In het drielingnieuws is weinig van de beangstigende actualiteit en buitenwereld te merken. De brieven gaan over dagelijkse bezigheden en de ontwikkeling van de drie dochters, liefdevol genoteerd door hun vader. ‘3lingnieuws’ bevat een selectie van 74 brieven uit de map. Ze zijn gericht aan familie en vrienden die net als Felix door de opkomst van het fascisme hun thuisland moesten ontvluchten.

Op 1 november 1943 werden vader Felix, moeder Gerda, twee dochtertjes Beate en Maria en de bij hen inwonende grootmoeder Clara opgepakt, naar doorgangskamp Westerbork overgebracht en naar Bergen-Belsen gedeporteerd. Het derde meisje, Helly, bleef in onderduik achter. In juni 1945 werd zij herenigd met haar twee zusjes, die als enigen van het gezin het kamp en de tocht van de ‘trein der verlorenen’ hadden overleefd.

Het boek is aangevuld met tot nu toe ongepubliceerde familiefoto’s van Maria Austria. De beroemde fotografe was de twintig jaar jongere zus van Felix, dus de tante van de drie meisjes, en ook de familiefotograaf.

• Felix Oestreicher – 3lingnieuws – Brieven 1937-1943 – M10Boeken – gebonden hardcover 304pp – € 28.-
• Bestel het boek bij je lokale boekwinkel of rechtstreeks bij uitgeverij M10Boeken