Toen de eerste bezoeker hikkend van de lach uit de wc kwam wist ik dat ik op de goede weg zat met mijn nieuwe inrichting van het boekenplankje op onze wc. Daar stonden al een tijdje de zelfde boeken, en er moest nodig eens wat nieuws, dus dit keer ging ik eens gericht de boekenkast langs, en als je dan gericht naar titels gaat zoeken is het verrassend hoe mooi de oogst kan zijn.

Ik heb een aantal boeken weggelaten die net iets te expliciet leken te worden, zoals De Groene Rivier, dat werd me net iets te beeldend, maar “Dreunende kabouters”, een dichtbundel van Karel Soudijn, die kon er wel mooi bij, wat mij betreft. Het blijft grappig om te zien hoe de plek waar je een boek neerzet je perceptie kan bepalen –  degene die hikkend van de lach uit de wc kwam verklaarde dat hij halverwege de lijst titels al de slappe lach begon te krijgen. En dat terwijl alleen het WC Boek echt naar het kleinste kamertje verwijst, de rest van de boeken gaat over totaal andere zaken. Echt waar.